-
0/10
فیلم سینمایی Parasite که سال گذشته غوغای بزرگی برپا کرد، فیلم مورد علاقه‌‌ی عده بسیاری از سینمای کره بود. این فیلم درواقع اولین فیلمی بود که این افراد از سینمای کره تماشا کرده بودند و اگر شما هم جز آن‌ها هستید باید بدانید که به هیچ عنوان تنها نیستید. تعداد بسیار زیادی از مردم شاید سلیقه و انتخاب خود را تنها به سینمای آمریکا محدود کرده‌اند و این موضوع باعث شده تا شانس تماشای فیلم‌های با ارزش بسیاری را از خود بگیرند. در این میان شاید چند فیلم موفق شده باشند تا در همه جای دنیا شناخته و به طور بین‌المللی مطرح شوند اما حقیقت این است که کمتر کسی پیدا می‌شود که نگاهش را کمی از فیلم‌های آمریکایی بردارد و به تماشای فیلم‌های کشور‌های دیگر دنیا بپردازد. اما اگر شما می‌خواهید اینگونه باشید به دنبال این هستید که تجربه‌ی سینمایی خود را کمی گسترش دهید، کره و سینمای کره جای خوبی برای شروع است.
در میان کشورهایی که در عرصه سینما تاریخی غنی دارند، بدون شک کره یکی از بهترین‌ها است که سینمای آن حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. سینمای کره تاریخچه‌ای طولانی در ساخت خلاقانه‌ترین، هنرمندانه‌ترین و خشن‌ترین فیلم‌هایی که دنیا به خود دیده است، دارد. در ادامه شاهد لیستی خواهید بود که ۱۰ نمونه از برترین فیلم‌های سینمای کره در آن قرار گرفته‌اند.
۱۰. فیلم I Saw The Devil
کارگردان: کیم جی وون
سال انتشار: ۲۰۱۰
نمره در متاکریتیک: ۶۷
I Saw The Devil فیلمی است که تنها یک سوال می‌پرسد: برای انتقام گرفتن تا کجا حاضرید پیش بروید؟ به این سوال در این فیلم تحسین شده ژانر وحشت و جنایی پاسخ داده می‌شود. داستان فیلم درباره قاتل سریالی به نام جانگ کیونگ چل و فردی به نام کیم سو هیون است که پس از اینکه نامزدش به طرز فجیعی کشته می‌شود، مصمم است تا او را به دست قانون بسپارد. I Saw The Devil به ما نشان می‌دهد که مردی عزادار تا چه اندازه خودش را در مسیری پلید قرار می‌دهد تا عدالت را اجرا کند.
زمانی که این فیلم خشن و دلخراش به پایان می‌رسد، برایتان سخت خواهد بود که بگویید سو هیون به عدالتی که دنبال آن بود رسیده یا نه و یافتن قهرمان‌ها و شرور‌های داستان در انتهای آن نیز حتی سخت‌تر هم است.
۹. فیلم Train To Busan
کارگردان: یان سنگ هو
سال انتشار: ۲۰۱۶
نمره در متاکریتیک: ۷۲
یان سنگ هو در سال ۲۰۱۶ یکی از جذاب‌ترین، احساسی‌ترین و البته وحشتناک‌ترین فیلم‌های زامبی محور ۲۰ سال اخیر را روانه دنیا کرد. این فیلم به طور کلی ماجرای قطاری است که به سمت شهر بوسان در حرکت است اما موضوعات مهمی درون داستان فیلم وجود دارند. این فیلم به نحوه رفتار با مردم فقیر و نگاه افراد رده بالای جامعه به آن‌ها در حالی که مرگ در انتظار همه آن‌ها است، می‌پردازد. همچنین موضوعاتی مثل والد بودن، رستگاری و داشتن اراده درست در زمانی که مرگ به رو رویتان نشسته در قطار بوسان بسیار پررنگ هستند.
جدا از این موارد، این فیلم احساسی که مملو از زامبی است ماجرای پدری را تعریف می‌کند که می‌خواهد دختر خود را به خانه مادرش در بوسان ببرد و در طرف دیگر مردی عضلانی با همسر باردار خود در دنیای بی‌رحم فیلم، درحال سفر است. در طی داستان هر دوی این افراد حاضرند هرکاری برای محافظت از جان انسان‌های با ارزش زندگیشان انجام دهند و در همین حین یاد می‌گیرند که پدر بودن چه معنایی دارد. این فداکاری‌ها در آخر به پایانی رضایت‌بخش در عین حال دلخراش منجر می‌شوند که در هیچ فیلم زامبی دیگری نمونه‌اش یافت نمی‌شود.
۸. فیلم Old Boy
کارگردان: پارک چان ووک
سال انتشار: ۲۰۰۳
نمره در متاکریتیک: ۷۷
Old Boy (با فیلم ریمیک آن در سال ۲۰۱۳ اشتباه گرفته نشود) فیلمی اکشن، تروماتیک و در برخی مواقع، چندش‌آور است که داستان مردی به نام اوته سا را روایت می‌کند که به مدت ۱۵ سال در یک اتاق به دلیلی نامعلوم زندانی شده است. در این مدت او مشغول تمرین کردن، نقشه کشیدن و فکر کردن به زندگی خود و تصمیماتش است تا متوجه شود که چرا زندانی شده است.
فیلم پس از اینکه اوته سا آزاد می‌شود حس و حال جدیدی به خود می‌گیرد و از این رو به آن رو می‌شود. او پس از این سعی می‌کند تا فرد یا افرادی که عامل دستگیری او در ۱۵ سال قبل بودند پیدا کند. این ماجراجویی مخاطب را به جایی می‌برد که فکرش هم را نمی‌کند. درمورد پایان پر پیچ و تاب فیلم نیز پس از گذشت این همه سال از انتشار آن، هنوز هم صحبت می‌شود. Old Boy یک صحنه مبارزه معروف دارد که به خاطر آن هم که شده، باید این فیلم را تماشا کنید.
۷. فیلم The Wailing
کارگردان: نا هانگ جین
سال انتشار: ۲۰۱۶
نمره در متاکریتیک: ۸۱
فیلم ماجرای دهکده‌ای است که خشم و خشونت در آن با ورود غریبه‌ای مشکوک به یک اپیدمی تبدیل شده و در ادامه اوضاع بدتر هم می‌شود. ساکنین دهکده پس از مدتی شروع به کشتار یکدیگر می‌کنند و یک به یک به طرز فجیعی می‌میرند. باید اشاره کرد که بازیگران فیلم نیز اجرایی بی‌نظیر داشته‌اند. کواک دو وان در نقش کاراگاه پلیسی به نام جانگ گو است که با ورود به صحنه‌ای که یکی از قتل‌ها در آن رخ داده وارد ماجرا می‌شود و دختر خودش نیز دچار جنون می‌شود. هوانگ جونگ مین نیز در نقش ایل گوانگ، کاهنی است که در اطراف دهکده زندگی می‌کند و می‌خواهد از آن محافظت کند.
داستانی که در ابتدا ساده و معمولی به نظر می‌رسد و فقط در مورد روستاییانی است که وحشت‌زده‌اند و غریبه‌ای را مقصر ماجرا می‌دانند، به سرعت به داستانی پیچیده تبدیل می‌شود که پیرامون شیاطین، جادوگران و موجودات فراطبیعی جریان دارد. The Wailing فیلمی است که اگر طرفدار ژانر ترسناک هستید، حتما باید آن را تماشا کنید.
۶. فیلم Memories of Murder
کارگردان: بونگ جون هو
سال انتشار: ۲۰۰۳
نمره در متاکریتیک: ۸۲
Memories of Murder برگرفته از حوادثی واقعی است که داستان اولین قاتل سریالی شناخته شده و کارآگاهان یک شهر کوچک بین سال های ۱۹۸۶ و ۱۹۹۱ را روایت می‌کند. فیلم به طور دقیقی تلاش‌های ناامیدکننده پارک دو من، کارآگاه مسئول پرونده و سئو ته یون کارآگاهی از پایتخت کره جنوبی را برای حل پرونده قتل‌های سریالی و یافتن مردی که پشت این جنایات است را به تصویر می‌کشد.
Memories of Murder دومین فیلم سینمایی بونگ بود (او فیلم Barking Dogs Never Bite را در سال ۲۰۰۰ منتشر کرد) و تماشای آن برای هر فردی که می‌خواهد از این فیلم‌ساز برنده اسکار بیشتر بداند، واجب است. هرچند کسانی که پایان‌های ناخوشایند را نمی‌پسندند آگاه باشند چرا که این درام جنایی مناسب افراد حساس نیست.
۵. فیلم The Handmaiden
کارگردان: پارک چان ووک
سال انتشار: ۲۰۱۶
نمره در متاکریتیک: ۸۴
فیلم The Handmaiden برداشتی از رمان Fingersmith اثر نویسنده اهل ولز، سارا واترز است. داستان فیلم در سال ۱۹۳۰ و زمان استعمار ژاپن بر کره اتفاق می‌افتد. فیلم درمورد رابطه یک زن جوان ژاپنی و کنیز کره‌ای او است که درواقع جزئی از یک نقشه است تا سر کارفرمای خود کلاه بگذارد.
The Handmaiden سه بخش دارد که هرکدام جداگانه با ذهن شما بازی خواهند کرد. هر کسی که با فیلم‌های قبلی پارک چان ووک مثل همدردی با آقای انتقام (Sympathy For Mr. Vengeance)، بانوی انتقام (Lady Vengeance) یا عطش (Thirst) آشنا باشد حتی قبل از شروع فیلم می‌داند که باید چه انتظاری از آن داشته باشد. همه این موارد را با جزئیات ترسناک دوره ویکتوریا در اصل داستان (داستان رمانی که کمی قبل‌تر به آن اشاره شد در این دوره اتفاق می‌افتد) ترکیب کنید تا به این فیلم برسید که ماجرای عشق، قتل و همه جور اعمال شیطانی است.
۴. فیلم The Host
کارگردان: بونگ جون هو
سال انتشار: ۲۰۰۶
نمره در متاکریتیک: ۸۵
مدت‌ها قبل از اینکه بونگ جون هو انگل (Parasite)، برف‌شکن (Snowpiercer) و فیلم به شدت دست کم گرفته شده‌اش یعنی اوکجا (Okja) را به دنیا معرفی کند؛ این فیلم‌ساز خلاق مشغول ساخت فیلم‌هایی مثل Memories of Murder (که پیش‌تر به آن پرداختیم) و فیلم ترسناک The Host محصول سال ۲۰۰۶ بود. میزبان با اشاره به بسیاری از مضوعات مشابه در فیلم Parasite، داستان پارک کانگ دو و خانواده‌اش را بعد از اینکه دخترش به طرز بی رحمانه‌ای توسط هیولایی که در نزدیکی رودخانه هان زندگی می‌کند ربوده و خورده می‌شود را روایت می‌کند.
آنچه بعد از آن به نمایش در می‌آید یکی از مبتکرانه‌ترین برداشت‌های چند دهه اخیر در ژانر فیلم هیولایی و وحشت است. موضوعی که تحسین و ستایش بین المللی را برای خالق فیلم در برداشت و عامل پیشرفت برای فیلم‌هایی در مقیاس بزرگتر در کارنامه هنری او بود.
۳. فیلم Poetry
کارگردان: لی چانگ دونگ
سال انتشار: ۲۰۱۰
نمره در متاکریتیک: ۸۷
داستان Poetry درباره زنی سالخورده است که مبتلا به آلزایمر است و به تازگی در دوره‌های آموزش شعر و شاعری ثبت نام کرده است. او متوجه می‌شود که نوه‌اش مسئول حمله وحشیانه به دختر دانش‌آموزی است که به تازگی خودکشی کرده است. در طول فیلم او مجبور است با نوه خودش، مادر قربانی و والدین بقیه مهاجمان در حالی که وضعیت روحی و روانی خوبی ندارد، رو در رو شود.
این فیلم، مانند خیلی فیلم‌های دیگر از سینمای کره، مناسب همه افراد نیست و به بررسی موضوعاتی چون خشونت، فساد، از دست دادن ایمان نسبت به خانواده و البته نداشتن آگاهی نسبت به سلامت روانی می‌پردازد. با وجود همه این‌ها، Poetry فیلمی فوق‌العاده زیبا است که به مخاطبان خود صلح، عشق و آسودگی خاطر را پیشنهاد می‌دهد.آن هم در صحنه‌هایی شاعرانه و زمانی که شخصیت اول می‌خواهد کار نوه‌اش را وقتی که حافظه‌اش کم کم محو می‌شود هضم کند.
۲. فیلم Burning
کارگردان: لی چانگ دونگ
سال انتشار: ۲۰۱۸
نمره در متاکریتیک: ۹۰
در ابتدا به نظر می‌رسد که Burning داستان یک مثلث عشقی است که یک طرف آن رمان‌نویس مشتاق و جوانی به نام لی جونگ سو، طرف دیگر دوست قدیمی و دوران کودکی او شین هی می و در آخر، پسری به اسم بن (با بازی ستاره سریال The Walking Dead، استیون ین) قرار دارند. اما همانطور که ماجرای فیلم بیشتر برایمان روشن می‌شود، می‌فهمیم که Burning هر چیزی است به جز یک فیلم رمانتیک ساده. در داستان فیلم پیش از اینکه هی می به آفریقا سفر کند از جونگ سو می‌خواهد تا از گربه‌اش مواظبت کند. پس از بازگشت او، جونگ سو با فردی مرموز و ثورتمند به نام بن دوست شده است. هنگامی که بن برای جونگ سو تعریف می‌کند که در اوقات فراغت به انجام چه کاری می‌پردازد، حال و هوای فیلم به کلی تغییر می‌کند.
بدون لو دادن داستان، در طول این فیلم تحسین شده متوجه خواهید شد که نام آن بیش از یک معنی دارد.
۱. فیلم Parasite
کارگردان: بونگ جون هو
سال انتشار: ۲۰۱۹
نمره در متاکریتیک: ۹۶
سرانجام به Parasite رسیدیم. چه می‌توان گفت که قبلا درمورد این فیلم گفته نشده باشد؟ در اوایل سال ۲۰۲۰ این فیلم چندین جایزه که شامل بهترین فیلمنامه، بهترین کارگردانی و بهترین فیلم نود و دومین جوایز سالانه اسکار می شدند را با افتخار به خانه برد. این فیلم واقعا به همین اندازه که سر و صدا به پا کرده خوب است.
در Parasite بونگ جون هو عناصر و ایده‌هایی را که تقریبا در همه فیلم‌هایش به کار برده بود کنار هم گذاشت. سرنوشت گره خورده خانواده فقیر کیم و پیوند و نزدیکی آن‌ها با یکدیگر و عدم رفاهشان در مقابل خانواده مرفه اما دور از هم افتاده پارک. بیشتر از این در مورد جزئیات زیاد داستان و پیچیدگی‌های آن نخواهیم گفت اما شما باید این فیلم را ببینید، شاید فکر کنید بیش از حد به این فیلم توجه شده است اما این یکی از موارد نادری است که در آن یک فیلم تمام انتظارات را برآورده می‌کند.
بدون شک فیلم‌های دیگری هم لایق حضور در این لیست هستند. شما چه فیلم دیگری را برای این لیست پیشنهاد می‌کنید؟
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید