چرا استفاده از هوش مصنوعی در صنعت بازی‌های ویدیویی هیچ جایی ندارد

هنر، با ریشه در احساسات و تفکرات انسانی، نیازمند عمق و تجربه است؛ چیزی که هوش مصنوعی نمی‌تواند به‌طور واقعی به آن دست یابد. استفاده از هوش مصنوعی برای تولید بازی، ممکن است به فرآیند تولید سرعت ببخشد، اما چیزی از روح انسانی که هنر را تعریف می‌کند، در آن نخواهد بود. اینجا است که بازی‌های ساخته‌شده با هوش مصنوعی از جایگاه هنر دور می‌شوند. ما به بازی‌های ویدیویی با داستان‌های عمیق علاقه‌مندیم. بازی‌هایی که ما را درگیر می‌کنند و غرق در روایت‌هایی می‌سازند که دیدگاهمان را به دنیا تغییر می‌دهند. یکی از بازی‌هایی که عمیقاً ما تحت تأثیر قرار داد، بازی Red Dead Redemption 2 بود. این بازی ما را به این باور رساند که بازی‌های ویدیویی واقعاً هنر هستند. هنوز هم به‌وضوح احساساتی را به یاد داریم که هنگام دنبال کردن سفر آرتور مورگان (Arthur Morgan) تجربه کردیم و اشک‌هایی که هنگام روبه‌رو شدن با سرنوشت تلخ و ناگزیری که در انتظارش بود، ریختیم. این یک داستان انسانی است از رویاهای شکسته، خیانت، و ناعادلانه بودن دنیا! هیچ هوش مصنوعی نمی‌تواند چنین داستان عمیق و تأثیرگذاری را بنویسد. به همین دلیل است که هر بار می‌شنویم کسی تلاش می‌کند هوش مصنوعی را به بازی‌های ویدیویی (یا هر نوع هنر دیگری) وارد کند، احساس توهین می‌کنیم. این موضوع برای من مثل سیلی به خلاقیت و فردیت انسانی است. در نهایت، استفاده از هوش مصنوعی چیزی نیست جز یک ماشین که الگوهایی را پس از مصرف آثار دزدیده‌شده هنری خلق‌شده توسط انسان‌های واقعی، بیرون می‌دهد. ما انکار نمی‌کنیم که هوش مصنوعی می‌تواند یک ابزار مفید باشد. بدون شک، در حوزه‌های تحقیقاتی و پزشکی کاربردهای زیادی دارد. اما نمی‌توانیم هیچ استفاده درست و مناسبی برای آن در صنعت بازی‌های ویدیویی ببینیم. در حال حاضر، هوش مصنوعی ابزاری است که افراد تنبل از آن استفاده می‌کنند تا محصولی نیمه‌تمام و بی‌کیفیت بسازند و آن را بازی ویدیویی بنامند. اگر این فناوری جدید چیزی را ممکن می‌کرد که قبلاً غیرممکن بود، شاید می‌شد دیدگاه دیگری داشت. اما تنها کاری که تاکنون انجام داده، پر کردن فروشگاه‌هایی مثل استیم (Steam) با بازی‌های کپی‌برداری‌شده و محصولات کم‌کیفیت است که توسط کلاهبرداران ساخته شده‌اند. این نه‌تنها به صنعت بازی، بلکه به هنر و خلاقیت انسانی آسیب می‌زند.