-
0/10
A17 پرو در مقابل اسنپدراگون ۸ نسل ۲؛ حساس، جذاب و نزدیک
آیا پردازنده‌ی قدرتمند اپل از این تست سربلند خارج می‌شود؟
در این مطلب به مقایسه‌ی بهترین پردازنده اپل یعنی A17 پرو با بهترین پردازنده‌ی گوشی‌های اندروید یعنی اسنپدراگون ۸ نسل ۲ می‌پردازیم.
با عرضه‌ی رسمی سری آیفون ۱۵ به بازار، فرصت این پیش آمده تا گوشی‌های این سری را با بهترین‌های بازار مقایسه کنیم. اما مقایسه‌ای که قصد داریم در این مطلب به آن بپردازیم، صرفا بین دو گوشی نیست، بلکه بین پردازنده‌هاست تا ببینیم آیا بهترین تراشه‌ی تولیدشده توسط اپل می‌تواند در برابر بهترین تراشه‌ی کنونی گوشی‌های اندرویدی عملکرد خوبی را از خود به نمایش بگذارد یا خیر.
البته با توجه به ادعاهای اپل، باید انتظار داشته باشیم A17 پرو خیلی راحت بتواند اسنپدراگون ۸ نسل ۲ را از پیش رو بردارد چرا که نماینده‌ی کوالکام اصلا برای این نسل نیست. ولی با این حال تراشه‌ی فوق‌العاده قدرتمندی محسوب می‌شود که A17 پرو در مقابل آن کار بسیار سختی دارد.
قبل از اینکه به شروع مقایسه بپردازیم جا دارد بگوییم اپل دیگر در گوشی‌های خود از یک تراشه‌ی مشابه استفاده نمی‌کند بلکه برای مدل‌های پرو از تراشه‌ای قدرتمند و برای مدل‌های استاندارد از تراشه‌ی نسل گذشته استفاده می‌کند. در نتیجه مقایسه‌ی A17 پرو با اسنپدراگون ۸ نسل ۲ در واقع مقایسه‌ای است بین آیفون ۱۵ پرو و پرو مکس با بهترین‌های اندرویدی.
A17 پرو در مقابل اسنپدراگون ۸ نسل ۲؛ مشخصات فنی
در ابتدا باید به مشخصات فنی این دو پردازنده بپردازیم. همانطور که احتمالا می‌دانید، جدیدترین پردازنده‌ی اپل بر اساس معماری سفارشی ARM طراحی شده است. این یعنی هسته‌های پردازشی آن در گوشی‌های اندرویدی دیده نمی‌شوند و کاملا اختصاصی و برای خود اپل هستند؛ در نتیجه عملکرد پردازشی خاص و یکپارچه‌ای را از آن شاهد خواهیم بود. طبق معمول، برای این تراشه از ۶ هسته استفاده شده که شامل ۲ هسته‌ی قدرتمند و ۴ هسته‌ی کم‌مصرف می‌شود.
اسنپدراگون ۸ نسل ۲ اما تراشه‌ای است بر اساس معماری ARM اما با هسته‌هایی که در تراشه‌های دیگر نظیر اگزینوس و دایمنسیتی هم دیده می‌شوند. نوع چینش هسته‌های این تراشه 1 + 2 + 2 + 3 است و این یعنی تعداد هسته‌های کم‌مصرف آن فقط به ۳ می‌رسد. اما باز هم به خاطر فرکانس پایین هسته‌ی قدرتمند، انتظار می‌رود نماینده‌ی اپل در بخش تک و چند هسته‌ای کار سختی برای پشت سر گذاشتن رقیب نداشته باشد. با این حال در جدول زیر می‌توانید مشخصات فنی این دو تراشه را به صورت کامل با هم مقایسه کنید.
| نام تراشه | A17 پرو | اسنپدراگون ۸ نسل ۲ |
|---|---|---|
| مشخصات پردازنده | ۲ هسته با فرکانس ۳٫۷۸ گیگاهرتز و ۴ هسته با فرکانس ۲٫۱۱ گیگاهرتز | ۱ هسته Cortex-X3 با فرکانس ۳٫۱۹ گیگاهرتز - ۲ هسته Cortex-A715 با فرکانس ۲٫۸ گیگاهرتز، ۲ هسته Cortex-A710 با فرکانس ۲٫۸ گیگاهرتز، ۳ هسته Cortex-A510 با فرکانس ۲٫۰ گیگاهرتز |
| مشخصات گرافیک | گرافیک ۶ هسته‌ای اپل با پشتیبانی از رهگیری پرتو نور سخت‌افزاری | آدرنو ۷۴۰ با پشتیبانی از رهگیری پرتو نور سخت‌افزاری |
| هوش مصنوعی | موتور پردازش عصبی ۱۶ هسته‌ای اپل | Hexagon DSP |
| نوع رم پشتیبانی شده | LPDDR5 | LPDDR5X |
| ویدیو | HEVC, AV1 دیکود و وضوح 4K/120 و 8K/30 | HEVC, AV1 دیکود و وضوح 4K/60 |
| مودم | X70 LTE/5G با سرعت دانلود ۱۰ هزار مگابیت بر ثانیه و آپلود ۳۵۰۰ مگابیت بر ثانیه | X70 LTE/5G با سرعت دانلود ۱۰ هزار مگابیت بر ثانیه و آپلود ۳۵۰۰ مگابیت بر ثانیه |
| سایر قابلیت‌های بی‌سیم | بلوتوث ۵٫۳ و وای‌فای 6E | بلوتوث ۵٫۳ و وای‌فای ۷ |
| فناوری ساخت | سه نانومتری N3B شرکت TSMC | ۴ نانومتری TSMC 4nm |
اپل بنا به دلایل نامشخص، اشاره‌ای به مشخصات فنی کامل پردازنده‌ی A17 پرو نکرد و فقط گفت این تراشه در مقایسه با A16 حدودا ۱۰٪ از لحاظ پردازشی پیشرفت داشته است. با این وضعیت، A17 پرو خیلی راحت بهتر از اسنپدراگون ۸ نسل ۲ می‌شود که در بنچمارک‌ها هم شاهد چنین چیزی بودیم. به همین خاطر هم هست که می‌گوییم رقیب اصلی این تراشه، اسنپدراگون ۸ نسل ۳ است.
از لحاظ قدرت گرافیکی، اپل تغییرات گسترده‌ای داشته است. حالا تعداد هسته‌های گرافیکی تراشه‌ی جدید از ۵ به ۶ رسیده تا شاهد افزایش ۲۰٪ قدرت گرافیکی باشیم. با این حال، آدرنو ۷۴۰ آنقدر قدرتمند هست که اپل به بیش از ۲۰٪ برای پشت سر گذاشتن آن نیاز دارد؛ آن هم نه صرفا قدرت خام، بلکه قدرت پردازشی پایدار که متأسفانه در آیفون‌های مدل پرو دیدیم که اصلا عملکرد پایداری زیر فشار ندارند.
اگرچه قابلیت رهگیری پرتو نور سخت‌افزاری در تراشه‌ی A16 وجود نداشت اما اپل تصمیم گرفت در نسل جدید از آن برای نخستین بار استفاده کند. اسنپدراگون ۸ نسل ۲، اگزینوس ۲۲۰۰ و مدیاتک دایمنسیتی ۹۲۰۰ هم از این قابلیت بهره می‌برد و در نتیجه اپل هم باید دیر یا زود آن را به پردازنده‌ی خود اضافه می‌کرد. طبق گفته‌های خود اپل، با اضافه کردن این قابلیت به پردازنده‌ی جدید، حالا توانمندی آن در انجام کارهای گرافیکی در مقایسه با A16 چیزی حدود ۴ برابر بهتر شده است. اما نکته‌ی هیجان‌انگیز ماجرا اینجاست که این تراشه حتی قادر است یک سری از بازی‌های کنسولی را هم اجرا کند.
رهگیری پرتو نور و امکان اجرای بازی‌های کنسولی، تبلیغ خوبی پیرامون توانایی گیمینگ A17 پرو به وجود آورده است.
یکی دیگر از مواردی که سبب شده A17 پرو حسابی سر زبان‌ها بیفتد، فناوری ساخت ۳ نانومتری است که در مقایسه با فناوری ساخت ۵ نانومتری نسل گذشته پیشرفت محسوسی به حساب می‌آید. در واقع حالا اپل تنها شرکتی است که از این فناوری برای ساخت پردازنده‌اش استفاده کرده؛ حالا این تراشه ۳۵٪ کم‌مصرف‌تر از قبل شده تا در مصرف باتری صرفه‌جویی محسوسی را روی کاغذ شاهد باشیم. بدین ترتیب این پیشرفت فقط در بخش قدرت و سرعت نیست، بلکه در مصرف انرژی هم وجود دارد. مدیاتک هم مدعی شده می‌تواند با استفاده از فناوری ساخت ۳ نانومتری، پیشرفتی ۱۸ درصدی را برای تراشه‌ی جدیدش به ارمغان بیاورد.
اما اینطور که به نظر می‌رسد، کوالکام نمی‌خواهد برای اسنپدراگون ۸ نسل ۳ از فناوری ساخت N3 یا همان سه نانومتری استفاده کند و به احتمال زیاد از فناوری ساخت پیشرفته‌ی ۴ نانومتری استفاده خواهد کرد تا بدین ترتیب باز هم از لحاظ تعداد ترانزیستور و مصرف انرژی، تراشه‌ی اپل روی کاغذ شرایط بهتری داشته باشد.
علاوه بر این‌ها، اپل با تجهیز تراشه‌ی خود به بلوتوث ۵٫۳ و مودم X70 5G و البته قابلیت کدگشایی AV1 تلاش کرده تا فاصله‌اش با بهترین گوشی‌های اندرویدی را کاهش دهد اما اسنپدراگون ۸ نسل ۲ با پشتیبانی از وای‌فای ۷ و امکان ضبط ویدیوی 8K، پردازنده‌ی بهتری نشان می‌دهد.
بنچمارک‌ها چه می‌گویند؟
با توجه به اینکه آیفون ۱۵ پرو و پرو مکس رسما در بازار در دسترس قرار دارند، این فرصت پیش آمده تا به صورت رسمی، این تراشه را در بنچمارک‌ها مورد بررسی قرار دهیم تا ببینیم عملکرد آن در مقایسه با اسنپدراگون ۸ نسل ۲ چگونه است. این تست‌ها هم پردازنده و هم گرافیک را کاملا درگیر می‌کنند تا مشخص شود آیفون‌های جدید چه حرفی برای گفتن دارند.
همانطور که مشاهده می‌کنید، پیشرفتی که A17 پرو داشته به مراتب بیشتر از چیزی بوده که اپل ادعا کرده بود (۱۰٪). برای مثال پیشرفت این تراشه در گیک‌بنچ تک هسته‌ای ۱۷٪ بوده در حالی که در بخش چند هسته‌ای، پیشرفت ۱۲ درصدی را شاهد بودیم. در نتیجه به نظر می‌رسد پیشرفتی که اپل به آن اشاره کرده بود با توجه به عملکرد A17 پرو در گیک‌بنچ چند هسته‌ای بوده که برای بسیاری از کارها، همین بخش اهمیت ویژه‌ای دارد.
اما نتایج مربوط به گرافیک، ناامیدکننده هستند. پیشرفتی که یک هسته‌ی اضافه‌تر به گرافیک اپل اضافه کرده فقط ۱ درصد بوده که اصلا عدد قابل قبولی نیست. البته دلیل اصلی این اتفاق این است که برخلاف اندروید، iOS تست به سرعت ۶۰ فریم بر ثانیه محدود می‌کند.
البته باید به این نکته اشاره کنیم که A17 پرو در بازی‌های واقعی نه چندان سنگین، هیچ پیشرفتی در عملکرد نخواهد داشت، هرچند شاید پایدارتر باشد. اما وقتی تنظیمات گرافیکی را افزایش می‌دهیم و تست Wild Life Extreme را اجرا می‌کنیم، می‌بینیم که ادعای اپل با افزایش مبنی بر پیشرفت ۲۰ درصدی قدرت گرافیکی تایید می‌شود. این یعنی هرچه بازی سنگین‌تری را روی آیفون ۱۵ پرو و پرو مکس اجرا کنید، گرافیک توان خود را بیشتر نشان می‌دهد.
با این حال عملکرد پایدار از اهمیت بسیار ویژه‌ای در تست‌ها برخوردار است و این یعنی اگرچه عملکرد A17 پرو در بازی‌های سنگین در ابتدا خوب به نظر می‌رسد اما گوشی به شدت داغ کرده و از توانش کاسته می‌شود. آنقدر داغ که کمی پس از شروع تست (دور دوم)، ۹٪ از عملکرد آن افت می‌کند. البته پس از افت اولیه، به پایداری عملکرد خوبی دست پیدا می‌کند.
اما گلکسی اس ۲۳ اولترا با اسنپدراگون ۸ نسل ۲ اگرچه سریعا افت عملکرد پیدا می‌کند اما تا ۸ دور مختلف می‌تواند همچنان تا ۶۰ فریم را راحت اجرا کند و بعد از آن، عملکردش افت می‌کند و تازه به اندازه‌ی آیفون ۱۵ پرو بعد از دو دور تست می‌رسد. البته اگر اسنپدراگون ۸ نسل ۲ در گوشی‌های گیمینگ مثل راگ فون ۷ را ملاک قرار دهیم، A17 پرو هیچ حرفی برای گفتن نخواهد داشت.
A17 پرو شاید بهترین عملکرد گرافیکی را داشته باشد اما خیلی زود توانش را از دست می‌دهد و این خوب نیست.
با نگاهی به بنچمارک 3DMark’s Solar Bay که رهگیری پرتو نور را مورد بررسی قرار داده، می‌بینیم که پایداری عملکرد A17 پرو بدتر هم می‌شود. اگرچه شش هسته‌ی جدید به راحتی اسنپدراگون ۸ نسل ۲ و دایمنسیتی ۹۲۰۰ را پشت سر می‌گذارند اما فقط یک دقیقه کافی است تا قدرت آن ۲۷٪ کاهش پیدا کند. هرچه فشار بیشتری روی گرافیک جدید بیاورید، سرعت افت عملکرد آن هم بیشتر خواهد شد در حالی که رقبای اندرویدی عملکرد پایدار خود را برای مدت زمان به مراتب بیشتری حفظ می‌کنند. هرچند آن‌ها هم پس از مدتی افت عملکرد محسوسی دارند.
طبق ادعای اپل، حالا که رهگیری پرتو نور به صورت سخت‌افزاری به تراشه‌ی جدید آن اضافه شده، بهبود عملکرد ۴ برابری را در مقایسه با قبل شاهد هستیم که به صورت نرم‌افزاری از آن بهره می‌برد. اگرچه امتیاز A17 پرو در این بخش بیشتر از اسنپدراگون ۸ نسل ۲ است اما نباید فراموش کرد تراشه‌ی اپل از یک هسته‌ی اضافی هم بهره می‌برد.
برای مشخص شدن بهترین سخت‌افزار، بنچمارک یادشده فشار رهگیری پرتو نور را افزایش داد و به دو و سه برابر بیشتر از قبل رساند تا مشخص شود تراشه‌ها چه عملکردی از خود به نمایش می‌گذارند.
تا اینجای کار مطمئن شده‌ایم که گرافیک قدرتمند اپل با یک هسته‌ی اضافه در یک دور، عملکرد فوق‌العاده‌ای از خود نشان می‌دهد. با دو و سه برابر کردن فشار رهگیری پرتو نور می‌بینیم که افت توان آن تقریبا مشابه اسنپدراگون ۸ نسل ۲ بوده است. البته در سخت‌ترین شرایط، تراشه‌ی کوالکام کمی ضعیف‌تر می‌شود چون از پایه، ضعیف‌تر هست اما توان کمتری را از دست می‌دهد. اما بهترین عملکرد را مدیاتک دایمنسیتی ۹۲۰۰ در ویوو X90 پرو داشته که هم در فشار دو برابر و هم سه برابری، کم‌نظیر ظاهر شد.
اپل A17 پرو در مقابل اسنپدراگون ۸ نسل ۲؛ نتیجه
ما به طور معمول به افزایش سالانه 10 تا 20 درصدی قدرت تراشه‌ها در عملکرد روزمره عادت داریم، اما این موضوع به هیچ وجه تضمین شده نیست. تراشه موبایل A17 پرو ثابت کرده که چیپست‌های موبایل می‌توانند پیشرفت قابل توجهی در عملکرد پردازشی و گرافیکی داشته باشند و آیفون ۱۵ پرو و پرو مکس هم دو مدل از بهترین گوشی‌های هوشمند با عملکرد استثنائی در این زمینه هستند. علاوه بر این، با پیشرفت در فناوری ساخت و همچنین رهگیری پرتو نور سخت‌افزاری، می‌توان انتظار داشت تراشه‌های موبایل طی چند سال بعد، مشکل دما را هم حل کرده و ارتقای محسوسی داشته باشند.
البته عاملی که سبب شده آیفون ۱۵ پرو و پرو مکس داغ کنند، طراحی آن‌هاست. در غیر این صورت تراشه‌ی A17 پرو ظاهرا مشکل خاصی ندارد و این حجم از گرم شدن آن کاملا طبیعی است. اپل برای ساخت دو مدل پرو از پرچم‌دارانش از ترکیب آلومینیوم و تیتانیوم استفاده کرده اما به نظر می‌رسد تیتانیوم در دفع دما به اندازه‌ی آلومینیوم خوب نباشد. به همین خاطر دو مدل پرو خیلی زود داغ کرده و نگه داشتن آن‌ها در دست واقعا کار سختی می‌شود.
اپل به احتمال زیاد با عرضه‌ی آپدیت نرم‌افزاری، وضعیت را بهتر خواهد کرد اما این بهبود وضعیت آنقدرها محسوس نخواهد بود که بتواند مشکل کاربران را حل کند چون تنها کاری که با نرم‌افزار می‌توان انجام داد این است که گوشی زودتر از انتظار قدرت خود را کاهش دهد تا از داغ شدن بیش از حدش جلوگیری شود و این خبر خوبی برای عاشقان بازی نیست.
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید