نقد فیلم Aquaman and the Lost Kingdom – آکوامن 2
پایان بد، برای یک فرنچایز بد
فیلم Aquaman and the Lost Kingdom را میتوان اوج تلاش دی سی و وارنر برای تبدیل شدن به مارول و والت دیزنی توصیف کرد.
دی سی و وارنر پس از تماشای موفقیتهای Marvel Cinematic Universe وسوسه شده و تصمیم گرفتند فرنچایز سینمایی خودشان را خلق کنند. اگرچه Man of Steel شروع قدرتمندی برای DC Extended Universe بود، همه چیز در ادامه بهم ریخت. وارنر به جای اینکه ابرقهرمانان را بصورت جداگانه معرفی کرده و سپس در کنار هم قرار دهد، خیلی سریع انتقام جویانش را ساخت و با نام Justice League روانه سینماها کرد؛ اشتباهی که نقش غیرقابل انکاری در سقوط فرنچایز داشت.
پس از عملکرد ضعیف فیلمها، دی سی و وارنر سرانجام تسلیم شده و اعلام کردند DC Extended Universe با اکران آکوامن و قلمرو گم شده به پایان میرسد. قسمت دوم ماجراجوییهای آکوامن را میتوان اوج تلاشهای دی سی و وارنر برای تبدیل شدن به مارول و والت دیزنی (Walt Disney) توصیف کرد؛ تلاشهایی که به هیچ وجه نتیجه نداده و باعث شده فیلمی به سینماها بیاید که احتمالاً طرفداران نسخه اول از تماشایش لذت نبرند. در ادامه با نقد فیلم Aquaman and the Lost Kingdom همراه باشید.
در پی اتفاقاتی که در انتهای قسمت اول رخ داد، آرتور کری با مرا ازدواج کرده و صاحب یک فرزند پسر شده است. او همچنین حالا پادشاه آتلانتیس بوده و باید میان وظایفش بعنوان پدر خانواده و پادشاه قدرتمندترین پادشاهی زیر آب تعادل برقرار کند. در همین حین، بلک مانتا حین جستوجو برای یافتن تکنولوژیهای متعلق به آتلانتیسیها با نیزهای باستانی مواجه شده که قدرتش را چند برابر میکند. او میخواهد با استفاده از نیزه نه تنها قاتل پدرش را به کام مرگ بفرستد، بلکه امپراتوریاش را با خاک یکسان کند.
چرا آکوامن و قلمرو گم شده را اوج تلاش دی سی برای مارول شدن میدانم؟ دو دلیل دارد: دلیل اول، نحوه آغاز شدن فیلم است که شباهت عجیب و غریبی به Thor: Love and Thunder دارد. آرتور کری درست مانند ثور خلاصهای از سرگذشتش را برای مخاطبان بازگو میکند؛ دلیل دوم، اضافه شدن المانهای طنز و کمدی است که لحن را بطور کامل تغییر داده است. اشتباه نکنید! قسمت اول هم چند شوخی داشت اما المانهای طنز بسیار پررنگ شدهاند. آرتور کری از ابرقهرمانی پرابهت به ابرقهرمانی بذله گو تبدیل شده و از گفتن جوکهای گاهاً بامزه دست برنمیداند. علاوه بر فاصله گرفتن آکوامن از تصویری که در ذهنمان ساخته بودیم، المانهای طنز یک ضربه اساسی دیگر هم به فیلم Aquaman and the Lost Kingdom زده است: عدم ثبات لحن. فیلم در برخی نماها به آثار کمدی شباهت داشته، در نمایی دیگر سعی میکند آثار اکشن و دلهره آور را تداعی کرده و حتی در صحنهای دیگر میخواهد مانند آثار ترسناک ترس را به دل مخاطب بیاندازد.
آکوامن به تنهایی نمیتواند بلک مانتا را شکست دهد؛ زیرا حالا از قدرت یک نیزه باستانی استفاده میکند. به همین دلیل، مجبور میشود به سراغ برادرش رفته و از او کمک بگیرد. بخش قابل توجهی از فیلم، به تعامل این دو برادر و تیکههایی که بهم میاندازند اختصاص داده شده است. اگرچه جیسون موموآ (Jason Momoa) و پاتریک ویلسون (Patrick Wilson) نقششان را عالی ایفا کردهاند، شیمی میانشان هیچ نکته به یاد ماندنیاش را در خود نداشته و گاهاً احمقانه جلوه میکند. تصور کنید، آکوامن حین فرار از تعدادی موجود چندش آور چه جملهای به برادرش میگوید: مادر گفت دوست دارد!
اینکه نویسندگان سعی کنند در آثار ابرقهرمانی به موضوعات حائز اهمیت مانند گرمایش زمین بپردازند، اصلاً و ابداً چیز بدی نبوده و اتفاقاً با آن موافق هستم اما آکوامن 2 نه در زمینه آگاهی بخشی موفق عمل میکند، نه الهام بخش است تا افراد را به تلاش در این زمینه وادار کند و نه یک راه حل درست و حسابی ارائه میدهد. فکر میکنید راه حلی که به تصویر میکشد چیست؟ مردم سطح زمین، منتظر بمانید تا مردم آتلانتیس خودشان را نشان داده و سپس با کمک هم همه چیز را درست کنید!
اگر اخبار را دنبال کرده باشید، باید بدانید امبر هرد (Amber Heard) بخاطر طلاق جنجالیاش از جانی دپ (Johnny Depp) حالا به چهره منفوری در میان مخاطبان تبدیل شده است. مدیران دی سی و وارنر که به خوبی از این موضوع مطلع بودهاند، حضور شخصیت مرا را کاهش دادهاند. اینکه چنین اتفاقی حین آماده سازی فیلمنامه یا تدوین رخ داده (شاید هم هر دویش!)، با اطمینان نمیتوان گفت اما حین تماشا کاملاً حس میشود. مرا یا کلاً نیست یا اگر هم باشد دیالوگی به زبان نمیآورد تا تعاملی میان او و همسرش شکل بگیرد.
صحنههای اکشن چه از لحاظ تعداد و چه از لحاظ اجرا عالی بوده و بخوبی میتوانند شما را حین تماشای فیلم Aquaman and the Lost Kingdom مجذوب کند
برخی از نماها در صحنههای اکشن بیش از حد شلوغ شده و اصلاً نمیتوان فهمید چه اتفاقی در حال رخ دادن است. اگر این مورد را نادیده بگیریم، میتوان گفت صحنههای اکشن چه از لحاظ تعداد و چه از لحاظ اجرا عالی بوده و بخوبی میتوانند شما را حین تماشای فیلم Aquaman and the Lost Kingdom مجذوب کند. هر چند، یک نقطه ضعف دیگر هم وجود دارد که نمیتوان چشمان را رویشان بست. این نقطه زمانی بیشتر به چشم میآید که بفهمید بودجه پروژه در حدود ۲۱۵ میلیون دلار بوده است.
نامزدهای اسکار ۲۰۲۴ اخیراً اعلام شد و قبل از اینکه به تماشای آکوامن 2 بنشینم، برایم سوال بود چرا در لیست نامزدهای بهترین جلوههای ویژه دیده نمیشود؟ حالا دلیلش را میدانم. جلوههای بصری در ۹۰ درصد مواقع خیره کننده و بسیار واقع گرایانه هستند و حرفی برای گفتن نمیگذارند. اما انیمیشنی بودن شخصیتها در برخی از نماها تو ذوق میزد. در ابتدا میخواستم چشمانم را روی انیمیشنی بودن شخصیتها در برخی از نماهای صحنههای اکشن ببندم که به نبرد پایانی میان آکوامن و بلک مانتا رسیدم؛ اگرچه این نما تک برداشت بوده، نبرد بصورت کامل با جلوههای ویژه ساخته شده و این موضوع کاملاً واضح است.
اگرچه DC Extended Universe چند لحظه به یاد ماندنی را برای ما رقم زد اما بطور کلی یک فرنچایز ضعیف بود که بعید میدانم چند سال دیگر کسی از آن یاد کند. و خب، یک فرنچایز بد برای حسن ختام به چه چیزی نیاز دارد؟ معلوم است! یک فیلم بد تا کلکسیون تکمیل شود. البته با وجود داستان قابل پیش بینی برای گذراندن وقت مناسب بوده و بگونهای نیست که پس از تماشا بابت وقتی که گذاشتید احساس پشیمانی داشته باشید.
- عملکرد قابل قبول جیسون موموآ و پاتریک ویلسون
- جلوههای ویژه خیره کننده در برخی نماها
- صحنههای اکشن هیجان انگیز
- طنز بیش از حد
- داستانی ساده و قابل پیش بینی
- جلوههای ویژه ضعیف در برخی نماها
- عدم پرداختن درست به معضل گرمایش جهانی
- حضور کمرنگ مرا که اصلاً با عقل جور درنمیآید
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید