بررسی بازی Bloodstained: Ritual of the Night

گیم پلی دقیقا از فرمول محبوب سری کسلوانیا و بخصوص نسخه Symphony of the Night پیروی می‌­کند. بازیکنان باید با هدایت میریام در اتاق­‌های پیچ در پیچ و مبارزه با دشمنان و باس­‌ها، کلید و قدرت­‌های جدید به دست آورده و به مناطق جدید دسترسی پیدا کنند. یکی از بزرگترین نقاط قوت گیم پلی، وجود قابلیت­‌های متفاوت Shardها است که میریام با کشتن دشمنان به انواع مختلف آن­‌ها دست پیدا می­‌کند. با این حال کسب بی اندازه و زیاد این کریستال­‌ها موجب فاسد شدن میریام و از دست رفتن روح انسانی وجود او می­‌شود، گیمرها باید از میان دو راهی کسب قدرت عظیم و انسان ماندن یکی را انتخاب کنند و داستان را با توجه به انتخاب خود به پیش ببرند. این کریستال­‌ها متنوع هستند و میریام با استفاده از هرکدام می‌­تواند حرکات و تکنیک­‌های متنوعی اجرا کند. سازندگان امکانات مختلفی را در اختیار بازیکنان قرار داده‌­اند تا برای تار و مار کردن دشمنان کوچک و بزرگ، محدود به شمشیر و نیزه نباشند. میریام با جمع آوری کریستال‌­های مختلف قادر به آزاد کردن قدرت­‌های جدیدی از جمله پرتاب توپ­‌های آتشین یا گلوله­‌های یخی است که هرکدام در کنار تسلیحات متعارف برای نابودی دشمنان به کمک گیمرها می­‌آیند. با وجود جذابیت بالای بخش اکشن، توسعه دهندگان در استودیوی ArtPlay مانند سری کسلوانیا، در این بازی هم مانور ویژه‌­ای روی بخش پلتفرمینگ و گشت­‌و­گذار در محیط داده‌­اند. جذابیت باز کردن مسیر­های جدید و یافتن صندوقچه‌­های گنج در Bloodstained: Ritual of the Night دست کمی از جذابیت سلاخی دشمنان با تکنیک­‌های مختلف ندارد.

گیم پلی بازی شباهت‌های زیادی به عنوان Symphony of the Night دارد

سازندگان به ساخت یک بازی اکشن ادونچر محض بسنده نکرده‌­اند و المان­‌های مختلفی از ژانر نقش آفرینی از جمله لول آپ کردن کاراکتر و کرفتینگ اسلحه را برای هرچه بهتر شدن تجربه Bloodstained به امانت گرفته­‌اند. با این حال المان­‌های نقش‌آفرینی بازی به شدت ابتدایی بوده و آن‌چنان که باید و شاید و به درستی از آن­ها در جهت بهبود گیم پلی بازی بهره برده نشده. به عنوان مثال در باب لول آپ کردن میریام، خبری از افزایش نوار جادو و حتی پر شدن نوار سلامتی نیست و بازیکنان تنها فرصت پیدا می­‌کنند تجهیزات قهرمان خود را لول اپ کنند، نه قابلیت­‌های خودش را. بخش کرفتینگ اسلحه هم بسیار ساده و بدون جذابیت خاصی طراحی شده و گیمرها به جای هدر دادن وقت خود در این بخش، ترجیح می‌­دهند با پیدا کردن صندوقچه‌­ها و کشتن دشمنان تسلیحات قدرتمند پیدا کنند.

گرافیک هم یکی از نقطه قوت این بازی محسوب می­‌شود و هم بزرگترین نقطه ضعف آن. بدین صورت که جلوه­‌های بصری در بازی بسیار چشم نواز هستند و با اینکه در برابر بزرگان این صنعت و انحصاری­‌های پلی استیشن ۴ و ایکس باکس وان حرفی برای گفتن ندارد اما در میان بازی­های سوییچ، بازی Bloodstained: Ritual of the Night یک بازی با گرافیک چشمگیر و جذاب محسوب می­‌شود. با این حال قدرت سوییچ تنها به نمایش جلوه­‌های بصری بازی ختم می­‌شود و این کنسول در ارائه فریم ریت ثابت و گیم پلی روان به بازیکنان در برابر رقبایش کم می­‌آورد. مهم نیست یک استودیو موفق به ساخت یک بازی حتی با جلوه‌های بصری مانند God of War شود زیرا تا زمانی که گیم پلی بازی روان نباشد و نرخ فریم در صحنه­‌های شلوغ ثابت نماند، دیگر جلوه‌­های گرافیکی اهمیت چندانی نخواهند داشت. در مورد Bloodstained هم دقیقا همین داستان صدق می­­‌کند؛ با وجود جلوه‌­های بصری زیبا، بازی روی سوییچ روان نیست و از افت فریم­‌های گاه و بی‌گاه رنج می‌­­برد. این کند شدن­‌ها و لگ­‌ها باعث خراب شدن کامل تجربه Bloodstained روی سوییچ نمی­‌شوند اما مشکلی بزرگ برای یک بازی در این ژانر به حساب می­‌آیند که نیازمند گرافیک روان و بدون افت فریم است. با این حال استودیوی ArtPlay با عرضه پچ­‌های گرافیکی قصد دارد مشکل افت فریم نسخه سوییچ را برطرف سازد. برهمین اساس تا حد زیادی می­توان به بهبود وضعیت گرافیکی نسخه سوییچ امیدوار بود.