مجموعهی Call of Duty برای طرفداران بازیهای تیراندازی نامی شناخته است. بازی Call of Duty: Warzone جدیدترین ساختهی اکتیویژن و جوانترین عضو این مجموعه است که برای علاقمندان به بازیهای بتل رویال ساخته شده، اما این اثر چقدر در جلب نظر جامعهی هدف خود موفق خواهد بود؟
با افزایش روز افزون طرفداران بازیهای بتل رویال و درآمد هنگفت سازندگان آنها، طبیعی بود که شرکتهای بزرگی مثل اکتیویژن هم به دنبال ساخت آثاری مشابه باشند. این شرکت با معرفی حالت Blackout برای بازی Call of Duty: Black Ops 4 در سال ۲۰۱۸ میلادی، برای اولین بار یک تجربهی بتل رویال را در اختیار طرفداران مجموعهی Call of Duty قرار داد. استقبال بازیکنان از این حالت و موفقیت آن باعث شد تا اکتیویژن قدم بعدی خود را هم در این عرصه برداشته و بازی Call of Duty: Warzone را منتشر کند. این اثر یک تجربهی بتل رویال تازه است که این بار به صورت رایگان در اختیار علاقمندان قرار گرفته و به همین دلیل، تنها طی چند هفته توانسته تا بیش از ۳۰ میلیون بازیکن از سرتاسر جهان را به میدان نبرد تازهی اکتیویژن بکشاند. بازی Call of Duty: Warzone در واقع یک بخش جدید در دل نسخهی بازنگری شدهی Modern Warfare است، نه یک عنوان مستقل. خریداران Call of Duty: Modern Warfare با بروزرسانی بازی خود میتوانند به تجربهی این حالت پرداخته و تمام سلاحها و تجهیزات خود را هم به این بخش انتقال دهند. اوضاع برای سایر بازیکنان کمی متفاوت است و آنها باید پس از دانلود نسخهی کامل Modern Warfare (بین ۸۰ تا ۱۰۰ گیگابایت در پلتفرمهای مختلف)، از صفر برای دستیابی به تجهیزات بهتر و تبدیل شدن به قویترین جنگجوی میدان تلاش کنند.
وجود سلاحهای مختلف و امکان شخصی سازی آنها در کنار چالشهای روزانه و هفتگی، Warzone را به اثری اعتیاد آور تبدیل میکند
اکتیویژن دو حالت مختلف را برای بازی Call of Duty: Warzone تدارک دیده است: اولین حالت Plunder نام دارد و تاکید آن بر کار تیمی و انجام مجموعهای از ماموریتهاست؛ حالت دوم هم یک تجربهی بتل رویال است که با سایر عناوین این سبک تفاوتهای زیادی دارد. بگذارید ابتدا به Plunder بپردازیم. در این حالت، ۱۵۰ بازیکن در تیمهای سه نفره وارد منطقهی بزرگ بازی میشوند که Verdansk نام دارد. بازیکنان باید در ۲۰ دقیقه تلاش کنند تا بیشترین پول ممکن را از روشهای گوناگون در بازی به دست بیاورند. هر تیمی که بتواند زودتر یک میلیون دلار جمعآوری کند، برندهی بازی خواهد بود. برای به دست آوردن پول در این حالت، دو روش اصلی تدارک دیده شده: اولی، انجام ماموریتهای کوتاه و دومی، شکست دادن تیمهای حریف است. تنوع ماموریتهای بازی با توجه به ماهیت آنلاین و چند نفره این اثر، قابل قبول و مناسب است. در مجموع، سه ماموریت کلی – که در بازی Contracts نام دارند – در بخش Plunder تعبیه شده. دستهی اول، یافتن صندوقهای تدارکات – محتوی پول و تجهیزات – است. دستهی دوم، دفاع از یک محدودهی مکانی برای مدت زمانی کوتاه بوده و در نهایت، آخرین و جذابترین نوع ماموریتهای این بخش، شکار یکی از اعضای سایر تیمهای بازی است که هیجان خاصی را برای هر دو تیم فراهم می کند.
به دلیل امکان خرید تجهیزات، نمیتوان از حالت بتل رویال Warzone به عنوان یک نمونهی سنتی و استاندارد در این ژانر نام برد
در حالت Plunder با هر بار کشته شدن، بخشی از داراییهای خود را از دست میدهید و باید ۱۵ ثانیه برای بازگشت به میدان نبرد انتظار بکشید. بازیکنان میتوانند پولهایشان را توسط هلیکوپتر و در نقاط مشخصی از نقشهی بازی، به پایگاه خود ارسال کرده و از آن در برابر دشمنان محافظت کنند. درست همینجاست که هیجان واقعی به رگهای Plunder تزریق میشود. تیمهای برتر که بیشترین پول را دارند، در نقشهی بازی برای سایر بازیکنان مشخص میشوند و به همین، دلیل هرچه بیشتر و بهتر تلاش کنید به هدف بزرگتری برای سایر ۱۴۷ جنگجوی حاضر در Verdansk تبدیل خواهید شد. حتی وقتی که در انتظار رسیدن هلیکوپتر نجات برای ذخیره پولهای خود هستید، بازی محل شما را با منور و به صورت دقیق روی نقشه علامتگذاری میکند و بیشتر مواقع، نبردهای خونین و پرهیجانی برای به دست آوردن این پولها بین تیمهای فرصت طلب و مدافعان صورت میگیرد.
چارچوب کلی حالت Battle Royale بازی هم مشابه Plunder است. در این حالت، بازیکنان به صورت انفرادی یا در تیمهای سه نفره، تنها با یک سلاح کمری وارد بازی شده و باز هم باید با انجام همان ماموریتهای سهگانه و مبارزه با سایر تیمها، به جمعآوری پول پرداخته و در عین حال، آخرین تیمی باشند که در نقشهی بازی زنده میماند. تفاوت اصلی حالت بتل رویال با Plunder در هدف نهایی آن است. در حالت بتل رویال، هدف نهایی تبدیل شدن به پولدارترین تیم بازی نیست، بلکه بازیکنان میتوانند با استفاده از پولهای حاصل از انجام ماموریتها و شکست دادن سایر تیمها، برای تیم خود تجهیزات و سلاح خریده یا همتیمیهای کشته شدهی خود را به میدان بازگردانند. در واقع، درست همینجاست که بازی Call of Duty: Warzone از سایر عناوین بتل رویال متمایز میشود. برای دست یافتن به بهترین سلاحها در بازیهای بتل رویال محبوب مثل Fortnite و Apex Legends باید تمرکز خود را روی جستوجو در نقشهی بازی بگذارید، اما در Warzone میتوانید با پرداخت پول حاصل از ماموریتها، سلاحهای محبوب و شخصی سازی شدهی خود را وارد بازی کنید. در واقع بازی Call of Duty: Warzone تنها برای حداکثر ۱۰ دقیقه یک بتل رویال واقعی است و پس از آن، تقریبا تمام تیمها پول کافی برای دسترسی به بهترین تسلیحات ممکن را در اختیار خواهند داشت. به دلیل امکان خرید تجهیزات، نمیتوان از حالت بتل رویال Warzone به عنوان یک نمونهی سنتی و استاندارد در این ژانر نام برد.
از دیگر نوآوریهای حالت بتل رویال بازی Call of Duty: Warzone میتوان به «گولاگ» اشاره کرد. بازیکنانی که در میدان بتل رویال این اثر کشته میشوند، به یک زندان بزرگ به نام گولاگ میروند. بازیکنان در این زندان باید در یک دوئل نفسگیر، یکی دیگر از افراد کشه شده در بازی را شکست دهند تا تنها برای یک بار دیگر بتوانند به نقشهی اصلی یعنی Verdansk بازگردند. وجود گولاگ باعث شده تا هیجان حتی پس از کشته شدن هم در Warzone حفظ شده و بازیکن تا آخرین لحظه مشغول مبارزه و تلاش باشد.
به لطف پشتیبانی این اثر از قابلیت بازی بین پلتفرمی، ۳۰ میلیون بازیکن از تمامی پلتفرمها – یعنی کنسولهای نسل هشتمی و PC – در برابر یکدیگر قرار میگیرند
بگذارید کمی به بخش Contracts بازی بپردازیم. وجود این ماموریتها در بازی مانند یک شمشیر دو لبه عمل کرده است. از یک طرف، ماموریتها عنصر تازهای به بازیهای بتل رویال اضافه کرده و حالا دیگر تنها هدف از گشت و گذار در محیط بازی، روبهرو شدن با دشمنان نیست. این عنصر جدید، خلا موجود در بازیهای بتل رویال را پر میکند و نیازی نیست برای سرگرم شدن، مدتها به دنبال یک دشمن در نقشهی بازی بگردید. وجود حالت شکار اعضای سایر تیمها در بین این ماموریتها، خود به خود به افزایش تنش در بازی کمک کرده و بازیکنان را زودتر با یکدیگر رو به رو میکند. از طرف دیگر، سیستم پاداش ماموریتها و امکان خرید سلاح باعث شده تا بازی Call of Duty: Warzone برای طرفداران دوآتشه و حرفهای بتل رویال یک اثر غیر عادی باشد. تصور کنید که شما با یک سلاح کمری در مقابل یک بازیکن با سابقه قرار گرفتهاید که به لطف پول حاصل از این ماموریتها توانسته AK-47 تقویت شدهی خود را وارد بازی کند! مطمئنا تحمل این وضعیت برای طرفداران بتل رویال چندان جالب نیست؛ البته سازندگان بازی سعی کردهاند با قرار دادن تجهیزات و سلاحهای قدرتمند در جای جای بازی، تعادل در مبارزات را تا جای ممکن حفظ کرده و به نوعی مانع از ناامیدی بازیکنان تازهکار شوند. با توجه به موارد یاد شده، بهتر است تا ساعات ابتدایی تجربهی خود از بازی Call of Duty: Warzone را به بخش Plunder اختصاص داده و با افزایش سطح تجربه و دسترسی به سلاحهای بهتر، شانس بقای خود را در حالت بتل رویال بیشتر کنید.
از دیگر نکات مثبت و قابل توجه این بازی، وسعت آن است. نقشهی Verdansk سه برابر بزرگتر از تجربهی قبلی بتل رویال اکتیویژن یعنی Blackout است و تا ۱۵۰ بازیکن میتوانند به صورت همزمان در آن حضور داشته باشند. اکتیویژن ادعا کرده که تعداد بازیکنان در هر مسابقه در آیندهی نزدیک به ۲۰۰ نفر افزایش پیدا خواهد کرد. اگر فکر میکنید به دلیل بزرگی نقشه و تعداد نفرات بالا باید مدتهای زیادی را در لابی بازی در انتظار شروع مسابقه بمانید، سخت در اشتباه هستید. به لطف پشتیبانی این اثر از قابلیت بازی بین پلتفرمی، ۳۰ میلیون بازیکن از تمامی پلتفرمها – یعنی کنسولهای نسل هشتمی و PC – در برابر یکدیگر قرار میگیرند؛ به همین دلیل، مدت انتظار شما برای تجربهی این بازی حداکثر ۲ الی ۳ دقیقه خواهد بود. به طور کلی، وجود نوآوریها در کنار استفاده از المانهای محبوب سایر بازیهای بتل رویال موفق مثل امکان علامتگذاری اشیا و افراد در نقشه (Ping)، مبارزهی گروهی و استفاده از وسایل نقلیهی مختلف در محیط وسیع بازی، Call of Duty: Warzone را به یک تجربهی واقعا سرگرم کننده و جذاب تبدیل میکند.
پشتیبانی از بازی بین پلتفرمی، نقشهی بزرگ و وسایل نقلیهی متنوع، مانع از خستگی بازیکنان میشود.
بازی Call of Duty: Warzone یک اثر واقعا هیجانانگیز است. حتی اگر چندان اهل تجربهی بازیهای آنلاین نباشید، این اثر باز هم شما را تا ساعتها درگیر خود خواهد کرد. تنوع سلاحهای بازی و قابلیت ارتقا و شخصی سازی آنها در کنار چالشهای روزانه و هفتگی که توسط اکتیویژن بروزرسانی میشوند، شما را به پیشرفت در بازی و ادامهی مبارزات تشویق خواهند کرد. وجود دو حالت بتل رویال و Plunder مانع از یکنواخت شدن بازی و خستگی بازیکنان شده و بزرگی میدان نبرد و تعداد زیاد جنگجویان، Warzone را به اثری فراموش نشدنی تبدیل میکند. نوآوریهای اکتیویژن در این بازی، آن را با سایر بتل رویالهای موجود متفاوت کرده است. هرچند که این تفاوت ممکن است در ابتدا کمی آزار دهنده باشد، اما وقتی چند بار هیجان مبارزه در گوشه و کنار Verdansk یا تلاش برای نجات دادن خود از گولاگ را تجربه کنید، دیگر نمیتوانید بازی Call of Duty: Warzone را رها کرده و آن را فراموش کنید.
- بزرگی نقشه و تعداد زیاد بازیکنان در کنار پشتیبانی از قابلیت بازی بین پلتفرمی
- سلاحها و تجهیزات متنوع که میتوان آنها را شخصی سازی هم کرد
- ماموریتهای جانبی و وسایل نقلیه متنوع در بازی، مانع از خستگی بازیکنها میشود
- حالت جدید Plunder که کار تیمی و تلاش برای بقا را باهم ترکیب کرده است
- امکان خرید سلاح در حالت بتل رویال با استانداردهای معمول این ژانر در تضاد است
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید