بخش زامبی کالاف دیوتی باید به شکل مستقل عرضه شود
اکتیویژن به بخش زامبی کم توجه است!
بخش زامبی کالاف دیوتی در طی سالها با فراز و نشیب زیادی همراه بود و اخیرا توجه استودیوی اکتیویژن (Activision) نسبت به آن کم شده است. ارائهی این حالت به شکل مستقل، میتواند آن را دوباره به دوران اوجش بازگرداند.
بخش زامبی از بدو ورود به مجموعهی Call of Duty، به سرعت بین بازیکنان محبوب شد. حالت زامبی بازی کالاف دیوتی یک نوع حالت بقا است که در آن باید از حملهی موجهای زامبیها، جان سالم بهدر ببرید. هر چه بیشتر ادامه دهید، زامبیها موجهای بعدی هم قویتر میشوند. در این حالت بازیکنها تا 4 نفر میتوانند با هم همکاری کنند.
سالهاست که طرفداران مجموعهی کالاف دیوتی از استودیوی اکتیویژن میخواهند تا بخش زامبی کالاف دیوتی را به صورت جداگانه با حضور همهی نقشهها قبلی و جدید، عرضه کند اما چنین اتفاقی نمیافتد. البته چنین درخواستی چندان هم بی دلیل نیست. استودیوی تریآرک (Treyarch) علاوه بر بازی خودش Black Ops، حالت زامبی را به بازیهای سایر استودیوها مثل بازی Vanguard و Warzone هم اضافه کرد. اما اینکار باعث شد تا ماموریتهای حالت زامبی، کمرنگ تر شده و کم اهمیتتر جلوه کند.
در بازی Call of Duty Cold War صرفا زامبیها به نقشهی کمپین اضافه شدند و حتی نقشههای بتل رویال هم کاملا به یک ماد دیگر تبدیل شده بودند. ما با یک حالت جانبی جالب که روی پای خود میایستد، طرف نبودیم و صرفا با یک نسخهی عجیب از بازی اصلی روبرو میشدیم. برخلاف بازی Call of Duty Black Ops 2 که در آن Mob of The dead یا همان Alcatraz و Origins را داشتیم که روی پای خودشان ایستادهاند، اما کارگردانی جدید بیشتر به یک ایدهای بهنظر میرسد که از قبل برنامهریزی نشده و بعدا به بازی اضافه شده باشد. با این حال به سختی میتوان توسعهدهندگان را به عنوان مقصر اصلی معرفی کرد.
بازیهای Call of Duty به طور سالانه منتشر میشوند و هر سال مشکلاتشان بیشتر از قبل به چشم میرسد. بازی Modern Warfare 2 عرضهی بسیار بدی را پشت سر گذاشت. بازی Vanguard در کسب رضایت مخاطبین، موفق نبود. و بازی Cold War هم در ارائهی یک حالت جذاب زامبی، شکست خورد. بازیهای کالاف دیوتی باید در مدت زمان کوتاهی که تا انتشار نسخه بعدیشان فاصله وجود دارد، موارد مختلفی از جمله حالتهای رقابتی، کمپین، چنده نفره، زامبی، بتل رویال، بتل پس، بهروزرسانیهای سرویس محور، و موارد دیگر را پشتیبانی کنند. این سیستم انتشار سالانه، خون بازی Call of Duty را خشک میکند. مخصوصا الان در دورانی هستیم که بسیاری از بازیهای چندنفره، فقط یکبار منتشر میشوند و سازندگان برای حفظ بازیکنان روی همان بازی، تلاش میکنند. بهجای اینکه دائما سعی داشته باشند تا مخاطب را به سمت دنباله پس از دنباله، سال پس از سال بکشانند.
حالت بتل رویال برای اولین بار در بازی Black Ops 4 به سری بازی Call of Duty راه پیدا کرد. حالت بتل رویال بازیکنان را در یک نقشه قرار میدهد و آخرین کسی که زنده بماند، برنده میشود. استودیوی اکتیویژن در مدت بسیار کوتاه حالت بتل رویال مجموعه Call of Duty را به طور مستقل با نام Warzone منتشر کرد. بازی وارزون 150 بازیکن را در یک نقشه پیاده میکند و امکانات مختلفی را برای مبارزه از جمله ماشینها، اسلحههای مختلف و آیتمهای سلامتی در دسترس بازیکن قرار میدهد. اکتیویژن درحال حاضر روی بازی Warzone 2 تمرکز ویژهای دارد. فصل دوم بازی وارزون ۲ بهزودی از راه میرسد و تغییرات زیادی را در بازی اعمال میکند. از جمله این تغییرات میتوان به بازگشت حالت گولاگ 1 در برابر 1، تغییر رابط کاربری، صداگذاری و سپرهای ضد گلوله اشاره کرد.
اما در مقابل بخش زامبی کالاف دیوتی، چهارده سال پیش برای اولین بار در بازی World at War حضور یافت و به طرز مضحکانهای هنوز شاهد عرضهی یک نسخهی مستقل از این حالت نیستیم. حالتی که اگر به طور مستقل منتشر شود، رشد چشمگیری را تجربه میکند. با حالت فعلی مجموعهی Call of Duty ما مجبوریم که شخصیتهای نمادین زامبیها را کنار بگذاریم و از اپراتورهای نظامی بخش چند نفره استفاده کنیم. که البته آن هم به سیستم بتل پس متصل است که فقط در صورتی که آنلاین بازی کنید، مفید واقع میشود.
یک بخش زامبی کالاف دیوتی مستقل میتواند بسیاری از شخصیتهای منحصربهفرد را به بازی بازگرداند که خودشان نقطهی فروش بزرگی بودند. ما همانقدر که دنبال اضافه شدن نقشههای جدید بودیم، همانقدر هم دلمان میخواست زمان بیشتری را با ریکتوفن (Richtofen) و نیکولای (Nikolai) بگذرانیم. زمانی بود که آنها با اسلحههای Raygun که انگار متعلق به دهه 50 است، در تئاتر متروک به کشتار گلههای زامبی میپرداختند و با دیالوگهایشان آنها را به سخره میگرفتند. این امر به خوبی حالت کمپین را از حالت زامبی جدا میکرد. در حالی که الان اپراتورهای جانبی در بخش زامبی قرار میگیرند و سربازان هم به شکل معمولی صحبت میکنند و هیچ دیالوگ جالب و معناداری ندارند.
بازی Cold War همه چیز را از ابتدا شروع میکند و کاراکترهای محبوب همچون مکسیس (Maxis) را هم بازسازی کرده است. اما این داستان جدید لنگ میزند چرا که خیلی سعی میکند تا واقعگرایانه ظاهر شود. جذابیت زامبیها در واقعگرایی نیست. آنها بهخاطر مراحل دیوانهوار و کشت و کشتار، جذاب هستند. شاید واقعگرایی با دنیای Call of Duty همخوانی داشته باشد، اما بخش زامبی کالاف دیوتی نباید اینطور باشد. بازیکنان میخواهند ببینند که جهان از هم میپاشد، از زمین گدازه به بیرون پرتاب میشود. اصلا بازیکنان میخواهند به ماه بروند و در فضا با زامبیها مبارزه کنند، به دنیای پس از مرگ بروند و مورد حملهی زامبیها واقع شوند. یا حتی بهتر، در دههی 20 با موجودات سهسر روبرو شوند.
با این حال هیچکدام از این موارد بهخاطر سیستم پول چاپکنی بازی Call of Duty امکان پذیر نیست. میتوانیم بگوییم بخش زامبی کالاف دیوتی، محصولی جسورانه از توسعه دهندگانی بود که دور از چشم مدیرانشان آن را تولید کردند. هیچ چیز همچون یک بخش زامبی مستقل، نمیتواند دوباره جان تازهای به این حالت بدهد. باید امیدوار باشیم استودیوی اکتیویژن همانطور که به بازی وارزون و حالت بتل رویال اهمیت میدهد، کمی هم به فکر بخش زامبی کالاف دیوتی باشد. شما چه نظری در مورد بخش زامبی دارید. فکر میکنید که عرضهی بخش زامبی به طور مستقل، ایدهی خوبی است؟ نظراتتان را با ما به اشتراک بگذارید.
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید