کریس ایوانز در ابتدا تمایلی به پذیرش نقش کاپیتان آمریکا نداشت

کریس ایوانز به خاطر استرس و اضطراب ناشی از فشار کاری تمایلی به ایفای نقش کاپیتان آمریکا نداشت اما نهایتا نظرش را تغییر داد.

کریس ایوانز (Chris Evans) با ایفای نقش در فیلم کوتاه و آموزشی Biodiversity: Wild About Life محصول سال ۱۹۹۷ میلادی وارد عرصه‌ی بازیگری شد. او سپس در چند فیلم سینمایی از جمله The Perfect Score ،Not Another Teen Movie و Cellular حضور یافت و موفق شد خود را به عنوان یک بازیگر جوان و کاریزماتیک در مرکز توجه‌ها قرار دهد. نقطه‌ی عطف دوران بازیگری او پذیرش نقش کاپیتان آمریکا بود. اگرچه ایوانز قبلا در Fantastic Four و Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer به ایفای نقش پرداخته بود اما پیوستن به دنیای سینمایی مارول باعث شد طیف وسیع‌تری از مخاطبان او را شناخته و استیو راجرز هم به شخصیتی محبوب‌تر از گذشته تبدیل شود.

کریس ایوانز چندی پیش در پادکست Awards Chatter محصول وب سایت The Hollywood Reporter حاضر شد. این بازیگر آمریکایی در بخشی از گفتگو فاش کرد در زمان پیوستن به دنیای سینمایی مارول، قراردادی پیش روی او قرار گرفت که شامل ۹ فیلم سینمایی مختلف می‌شد. از آن‌جایی که در گذشته استرس و اضطراب ناشی از فشار کاری به او صدمه وارد کرده بود، می‌ترسید نتواند به تعهدات خود آن‌طور که باید و شاید عمل کند. از همین رو، پیشنهادات ابتدایی برای پذیرش نقش کاپیتان آمریکا را نپذیرفت. کوین فایگی (Kevin Feige) دست بردار نبود و هر بار با پیشنهادی جدید به سراغ او می‌آمد تا شاید بتواند نظرش را تغییر دهد؛ اتفاقی که نهایتا رخ داد. ایوانز همچنین در میان صحبت‌های خود تاکید کرد پذیرش این نقش، بهترین تصمیمی بوده که تاکنون گرفته است.

حضور در دنیای سینمایی مارول، بهترین تصمیمی بود که در طول زندگی‌ام گرفتم. این اتفاق را به کوین فایگی مدیون هستم که با اصرارهایش جلوی اتخاذ یک تصمیم بسیار اشتباه را گرفت. راستش را بخواهید، ترس‌هایی که در ابتدا برای حضور در پروژه‌ها داشتم هیچ وقت به حقیقت تبدیل نشدند.

کوین فایگی تنها کسی نبود که در راضی کردن کریس ایوانز به تجدید نظر نقش داشت. رابرت داونی جونیور (Robert Downey Jr) که دوست نزدیک کریس ایوانز محسوب می‌شود، آن زمان سعی کرد روش‌های کاری مارول را توضیح دهد تا شاید بدین طریق بتواند او را مطمئن کند که در جریان پروژه‌ها مشکلی برایش پیش نمی‌آید. اقدامی که موثر واقع شد:

به واسطه‌ی قرارداد اولیه می‌دانستم که چه برنامه‌ای برای شخصیت کاپیتان آمریکا و همچنین فیلم‌های انتقامجویان دارند و همین مسئله باعث افزایش ترس و تردید من شده بود. صحبت‌های رابرت داونی جونیور دلگرم‌کننده بود و این حس را در من ایجاد کرد که واقعا بخشی از تیم هستم. پذیرش حضور در دنیای سینمایی مارول برای من مثل یک شمشیر دو لبه بود.

از یک سو، احساس خوشایندی را در شما به وجود می‌آورد اما از سوی دیگر  باعث می‌شود از خودتان بپرسید: «خدای من، قرار است کنار رابرت به نقش‌آفرینی بپردازم؟» چون او در آن زمان بسیار عالی نقش خود را ایفا کرده بود. من هم نمی‌خواستم از دید مخاطبان بازیگری ضعیف به نظر بیایم.