0/10

راهنمای بازی CS:GO | معرفی، نکات اولیه و حالت‌ها

در اولین مواجهه با بازی CS:GO لازم است چه چیزهایی بدانید؟

0/10 ۱۴ ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ راهنما و آموزش کپی لینک

نام «کانتر استرایک» همواره به عنوان یکی از قدیمی‌ترین و مطرح‌ترین عناوین چندنفره در تاریخ بازی‌های ویدیویی شناخته می‌شود؛ اثری که در گسترش بازی‌های آنلاین تاثیر مهمی داشت و همیشه طرفداران زیادی دارد. آخرین نسخه از این سری با نام Counter-Strike: Global Offensive که در سال ۲۰۱۲ میلادی عرضه شده است، از همان موقع تا به حال یعنی هشت سال، یکی از محبوب‌ترین شوترهای چندنفره به حساب می‌آید و هر ماه، میلیون‌ها نفر به تجربه‌ی آن مشغول هستند. با توجه به محبوبیت بالای این عنوان تصمیم گرفتیم تا به تهیه‌ی یک سری مطلب بپردازیم تا راهنمای شما برای تجربه‌ی آن، چه به صورت معمولی و چه حرفه‌ای باشد. در اولین قسمت راهنمای بازی CS:GO به معرفی آن و نکات اولیه برای کسانی می‌پردازیم که با آن آشنایی ندارند یا قصد دارند برای اولین بار به سراغش بروند.

معرفی

عنوان CS:GO یک بازی در سبک شوتر اول شخص است که تمرکز اصلی آن، روی رقابت به صورت چندنفره و آنلاین قرار دارد. این بازی در حال حاضر به صورت رایگان در دسترس است و می‌توانید آن را روی رایانه‌های شخصی و سیستم عامل‌های ویندوز، مک و لینوکس تجربه کنید. برای دریافت این بازی، ابتدا به ساخت اکانت استیم و دانلود کلاینت آن نیاز است و سپس خود بازی را از طریق آن دانلود کنید.

پس از ورود به بازی، صفحه‌ی پایین روبروی شما قرار می‌گیرد که داشبورد و صفحه‌‌ی اصلی بازی است. این صفحه به بخش‌های مختلف تقسیم می‌شود که در ادامه به طور مختصر آن‌ها را توضیح داده‌ام.

دکمه‌ی بازگشت به داشبورد برای وقتی که در بخش‌های مختلف قرار دارید.
ورود به بخش انتخاب یک حالت برای بازی کردن
فعال کردن جستجو برای یافتن هم‌تیمی در حالت Casual یا Competitive یا Danger Zone
مشاهده‌ی آیتم‌های ظاهری و تزیینی که در اختیار دارید.
مشاهده‌ی زنده‌ی مسابقات مختلف
تنظیمات بازی
خروج از بازی
اخبار مربوط به بازی شامل مسابقات، آپدیت‌ها و پچ‌ها
برنامه‌ی مسابقات حرفه‌ای
بخش مربوط به مارکت و خرید و فروش
شخصی‌سازی شخصیت و سلاح دست او در داشبورد
پروفایل بازیکن و رنک کسب شده در حالت‌های رقابتی (شامل Competitive و Wingman و Danger Zone)
بخش اجتماعی یا Social شامل فعالیت دوستانی که در استیم دارید و فهرست بازیکنان متناسب برای هم‌گروه شدن

حالت‌ها

اکثرمان پس از ورود به بازی دوست داریم سریع به سراغ اصل قضیه یعنی بازی کردن و رقابت برویم. برای همین هم ابتدا به توضیح بخش Play می‌پردازیم؛ جایی که شما می‌توانید حالت دل‌خواه خود را انتخاب کنید و در یک مسابقه قرار بگیرید. این بخش خود شامل پنج حالت می‌شود:

بخش Official Matchmaking که از طریق آن می‌توانید یک مسابقه‌ی آنلاین پیدا کنید. درباره‌ی این بخش بعدها توضیح خواهم داد.
بخش Practice With Bots که در آن هم‌تیمی‌ها و رقبای‌تان توسط هوش مصنوعی کنترل می‌شوند.
بخش Training Course که همان بخش آموزشی بازی است.
بخش Workshop Maps که شامل نقشه‌هایی است که کاربران استیم با استفاده از ابزار ساخت نقشه و ماد، آن را می‌سازند و با نقشه‌ها و حالت‌های معمول بازی فرق دارد.
بخش Community Server Browser که در آن، مسابقات با قوانین متفاوتی نسبت به معمول برگزار می‌شود.

در صورتی که قصد دارید برای اولین بار بازی CS:GO را تجربه کنید یا تازه‌کار هستید، بهتر است در شروع به سراغ بخش Training Course بروید تا با ابتدایی‌ترین موارد و مکانیک‌ها آشنا شوید. مواردی چون دسته‌بندی کلی سلاح‌ها و تجهیزات، میزان صدمه به هر ناحیه از بدن و همچنین کاشت و خنثی‌سازی بمب در این بخش به شما آموزش داده می‌شود. پس از آن هم برای تمرین، بخش‌های Practice With Bots و همچنین بخش Casual در مچ‌میکینگ رسمی را پیشنهاد می‌کنم.

بازی Counter-Strike: Global Offensive حالت‌های متنوعی برای تجربه دارد، اما اصلی‌ترین حالت آن که از نسخه‌ی اول وجود داشته، به این صورت است که دو تیم «تروریست» و «کانتر تروریست» در مقابل هم قرار می‌گیرند. وظیفه‌ی تیم اول، کاشتن یک بمب در نقطه‌ای تعیین شده و مسئولیت دوم، جلوگیری از کاشت بمب یا خنثی کردن آن است. هر تیم می‌تواند با کشتن تمام اعضای تیم رقیب هم به پیروزی برسد. یک حالت دیگر با نام Hostage Rescue هم وجود دارد که در آن، تیم کانتر تروریست باید گروگان‌ها را به نقاط مشخصی برساند تا برنده شود. از آن‌جا که این حالت نسبت به حالت اصلی از محبوبیت کم‌تری برخوردار است، خیلی به آن نمی‌پردازیم.

بخش‌های Training Course و Practice With Bots بیشتر برای تمرین و افزایش مهارت از سطح تازه‌کار به سطح معمولی کاربرد دارند. بخش‌های Workshop Maps و Community Server Browser هم اکثرا محبوب افرادی است که تمایل دارند تا تجربه‌های متفاوت‌تری را در کانتر داشته باشند. با این اوصاف حالا به سراغ توضیح بیشتر درباره‌ی بخش Official Matchmaking می‌پردازیم.

همان‌طور که گفتم، این بخش جایی است که می‌توانید به صورت آنلاین، حالت‌های مختلف را تجربه کنید. حالت‌های این بخش شامل موارد زیر می‌شود:

Casual: دو تیم حداکثر ده نفره در یکی از سناریوهای بمب یا Hostage Rescue به رقابت می‌پردازند. برنده کسی است که ۸ راند را برنده شود. همیشه جلیقه ضدگلوله دارید، شلیک شما آسیبی به هم‌تیمی‌تان نمی‌رساند و برخورد کاراکترها غیر فعال است (درباره‌ی مورد آخر بعدا توضیح خواهم داد).

Competitive: این بخش جدی‌ترین حالت در بازی به شمار می‌آید. دو تیم پنج نفره در سناریوی بمب مقابل هم قرار می‌گیرند و تیمی که ۱۶ راند را ببرد، برنده‌ی نهایی است. پس از ۱۵ راند جای دو تیم عوض می‌شود. جلیقه را باید خودتان بخرید، شلیک‌تان به هم‌تیمی آسیب می‌زند و برخورد کاراکترها فعال است.

Wingman: این حالت سه فرق با حالت Competitve دارد؛ تیم‌ها دو نفره هستند، نقشه‌ها کوچک‌ترند و هر تیم که ۹ راند را ببرد، پیروز نهایی است.

Deathmatch: این حالت به طور همزمان هم Deathmatch و هم Team Deathmatch است. بازیکنان به دو تیم تقسیم می‌شوند و باید افراد تیم مقابل را بکشند. در عین حال یک جدول امتیاز به‌صورت فردی وجود دارد. هر مسابقه در این حالت محدودیت زمانی ۱۰ دقیقه‌ای دارد و پس از آن سه نفر برتر مشخص می‌شوند. هر بازیکن قابلیت انتخاب یک سلاح به طور ثابت را دارد یا این‌که پس از هر بار زنده شدن به‌طور تصادفی سلاح بگیرد.

Arms Race: در این حالت مشابه Deathmatch بازیکنان دو تیم می‌شوند و جدول امتیاز به‌صورت فردی است. تفاوت اصلی در این‌جاست که تمام بازیکنان در ابتدا یک سلاح مشخص دارند و به‌ازای کشتن دشمنان، به سطح بالاتری می‌روند و سلاح جدیدی می‌گیرند. مسابقه تا زمانی ادامه دارد که زمان‌سنج تمام شود یا یک بازیکن موفق شود به بالاترین سطح برسد که به چاقو مجهز می‌شود و با آن یکی را بکشد. کشتن با چاقو باعث می‌شود تا یک سطح از آن حریف کم و به شما اضافه شود.

Demolition: در این حالت دو تیم به رقابت در سناریوی بمب می‌پردازند و هر تیم که ۱۱ راند را ببرد پیروز مسابقه است. در این حالت تمام بازیکنان با یک سلاح شروع می‌کنند و با کشتن یک دشمن، ارتقا پیدا و سلاح و تجهیزات جدید دریافت می‌کنند.

Flying Scoutman: در این حالت دو تیم در سناریوی بمب با هم رقابت می‌کنند. تمام بازیکنان تنها به یک سلاح تک‌تیر انداز و چاقو مجهز هستند. در این حالت جاذبه‌ی کاهش پیدا کرده است و در نتیجه می‌توانید پرش‌های بلند انجام دهید و در هوا معلق شوید. برنده تیمی است که ۸ راند را از آن خود کند.

Danger Zone: جدیدترین حالت اضافه شده به بازی که در واقع همان حالت بتل رویال است. در این حالت ۱۸ بازیکن به رقابت با هم می‌پردازند تا زمانی که یکی از آن‌ها باقی بماند. این حالت به صورت تک‌نفره یا تیم‌های دونفره قابل تجربه است.

یک نکته‌ی باقی‌مانده این‌که در تمام حالت‌ها به جز Deathmatch یک محل مشخص برای ریسپان یا ظاهر شدن دوباره وجود دارد. در حالت Deathmatch شما به صورت تصادفی و نزدیک یاران‌تان ظاهر می‌شوید.

حالا درباره‌ی حالت‌های بازی تا حدودی می‌دانید، اما این تمام چیزی نیست که نیاز دارید. پس از ورود به یک بازی بخش‌هایی در صفحه وجود دارند که باید بدانید هر کدام شامل چه چیزی می‌شوند. این موارد بر اساس تصویر زیر توضیح داده شده‌اند.

نقشه‌ی بازی که در آن محل خود و سایر یاران‌تان را می‌بینید. محل دشمنان هم در صورت شلیک تیر به صورت حدودی مشخص می‌شود. در گوشه‌‌ی بالا چپ نام محلی که قرار دارید هم نشان داده می‌شود.
محل نمایش تایمر و آماری از قبیل تعداد راند برنده شده توسط هر تیم و این‌که چه کسانی هنوز زنده هستند.
نمایش توضیحات این‌که الان چه کسانی، یکدیگر را کشته‌اند و با چه سلاحی موفق به انجام این کار شده‌اند.
مواردی از قبیل پیوستن بازیکن یا ترک بازی و همچنین نمایش دیالوگ‌های کمکی
میزان باقی‌مانده از ظرفیت خط سلامتی و جلیقه‌ی محافظ
نمایش سلاح‌های در دسترس، میزان مهمات و تعداد تیر موجود در خشاب

این نکات اولیه برای قسمت اول از سری مطالب راهنمای بازی CS:GO کافی به نظر می‌رسند. در قسمت‌ بعدی، بخش دیگری از نکات را می‌گوییم و به سراغ آموزش مواردی چون تنظیمات گرافیک و کنترل‌های پایه خواهیم رفت.