-
0/10
آیا مارول به‌صورت تصادفی آینده‌ی ولورین را لو داد؟
مارول ممکن است به اشتباه نکته بزرگ داستانی شماره‌ی ۴۰۰ کمیک ولورین (Wolverine) را در X-Manhunt Omega #1 فاش کرده باشد.
در X-Manhunt Omega #1، سایکلاپس (Cyclops) پس از فرار پروفسور ایکس (Professor X) دچار حمله‌ی عصبی شد و پرتوهای نوری از چشمانش به‌صورت کنترل‌نشده شلیک شدند. ولورین (Wolverine) داوطلب شد تا او را متوقف کند. او از میان این پرتوها عبور کرد و در نهایت به سایکلاپس رسید و با چاقو او را در شکم زد. اما نکته‌ی عجیب این بود که پوستش در برخی نقاط از بین رفته و استخوان‌هایش نمایان شده بود؛ اما این استخوان‌ها از جنس آدامانتیوم (Adamantium) نبودند، بلکه معمولی به نظر می‌رسیدند. حتی چنگال‌هایش نیز شبیه به استخوان بودند.
سرنخ داستانی یا اشتباه هنری؟
این اتفاق می‌تواند سرنخی بزرگ از سوی مارول درباره آینده‌ی ولورین باشد. در ماه‌های اخیر، شایعاتی درباره‌ی بازگشت ولورین وحشی (Feral Wolverine) مطرح شده است. اگر این فقط یک اشتباه طراحی نباشد، مارول ممکن است ناخواسته بخش مهمی از داستان شماره‌ی ۴۰۰ کمیک Wolverine را فاش کرده باشد.
ولورین در دهه‌ی ۹۰ یک دوران مهم را با چنگال‌های استخوانی تجربه کرد. در شماره‌ی ۲۵ کمیک X-Men (جلد ۲)، مگنیتو (Magneto) آدامانتیوم بدن او را از بین برد و در شماره‌ی ۷۵ از Wolverine (جلد ۲) مشخص شد که چنگال‌های او در واقع همیشه استخوانی بوده‌اند. این دوره موفق بود زیرا نویسندگان برجسته‌ای مانند لری هاما (Larry Hama) و کریس کلیرمونت (Chris Claremont) از آن داستان‌های جذابی خلق کردند. اما بازگشت به این ایده در شرایط فعلی، تنها یک حرکت نوستالژیک به نظر می‌رسد.
در سریال X-Men ’97 نیز ولورین آدامانتیوم خود را از دست داده است. به همین دلیل، برخی حدس می‌زنند که این اتفاق در کمیک‌ها نیز رخ داده تا هماهنگی ظاهری بین این دو مدیوم ایجاد شود. اما حقیقت این است که ایده‌ی از دست دادن آدامانتیوم فقط یک‌بار می‌تواند جواب دهد. تکرار این روند می‌تواند جذابیت خود را از دست بدهد و ولورین را از مسیر اصلی‌اش خارج کند.
آیا مارول به اشتباه آینده ولورین را لو داده؟
اگر اتفاقی که در X-Manhunt Omega #1 رخ داده یک اشتباه هنری نباشد، مارول ممکن است در حال انجام اشتباهی بزرگ درباره ولورین باشد. بازگشت به چنگال‌های استخوانی، آن هم بدون داشتن نویسندگانی در سطح لری هاما، احتمالاً چیزی بیش از یک دکمه‌ی نوستالژی نخواهد بود.
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید