بازار موبایل دنیا اشباع شده و این روزها کمتر تنوع و نوآوری در بازار این نوع محصولات دیده میشود؛ بر این اساس شرکتها به فکر تولید گوشیهایی با شکل و شمایل تازه افتادهاند. اما آیا این دستگاهها میتوانند محبوبیت پرچمداران امروزی را به دست آورند.
از آن زمان که عرضهی گوشیهای جدید، مگاپیکسل دوربینها و فناوری نمایشگر شگفتزدهمان میکرد سالها گذشته است؛ این روزها نه مگاپیکسل بالا تعجبمان را برمیانگیزد و نه سایز و فناوری نمایشگر عجیب به نظر میرسد؛ انگار صنعت موبایل در زمان متوقف شده و تولیدکنندگان فقط با تغییر پردازنده و دوربینهای چندتایی بازی میکنند تا محصولی تازه روانهی بازار کنند. اما از چند سال پیش تولیدکنندگان به این فکر افتادهاند تا در این بازار تغییراتی ایجاد کنند. گوشیهای تاشو نوآوری جدید این بازار است. اما آیا این دستگاهها میتوانند در بازاری که گلکسیهای اس و نوت، آیفونهای X و ۱۱، سریهای میت و پی هواوی و سایر پرچمداران با پردازندههای پیشرفته و دوربینهای فوقالعاده جولان میدهند، حرفی برای گفتن داشته باشند.
سامسونگ پارسال گلکسی فولد را معرفی کرد؛ این گوشی نخستین محصول از سری تاشو بود. این گوشی نه تنها مشکلاتی در زمینهی سختافزاری داشت، از قیمت بالایی هم برخوردار بود و همین موضوع باعث عدم استقبال از آن شد. بعد هواوی گوشی میت ایکس را معرفی کرد؛ این گوشی هم برخلاف انتظارها دیر به بازار آمد و قیمت بالایی داشت و نتوانست به فروش زیادی دست پیدا کند.
بعد موتورولا تلاش کرد که با عرضهی یک گوشی تاشو که قیمت کمتری نسبت به گوشیهای تاشوی سامسونگ و هواوی داشت، سهمی از این بازار را بگیرد.
اما ویژگی این گوشیهای جدید چیست؟ ارایهی نمایشگر بزرگتر برای در اختیار گذاشتن فضای بیشتر، فراهم کردن امکانات متنوع برای کاربرد بهینه از گوشی و …
در گوشی گلکسی زد فیلیپ، نمایشگر ۶.۷ اینچی به اندازهی کافی بزرگ است تا بتوان روی آن ویدیو تماشا کرد، به اپلیکیشنهای مختلف دسترسی داشت، مطالعه و عکاسی و فیلمبرداری کرد؛ اما آیا روی گوشیهایی مثل گلکسی اس ۲۰، میت ۲۰ یا آیفونهای اپل که سایز مشابهی دارند، نمیتوان به این قابلیتها دسترسی داشت.
یک ویژگی که این گوشی را از سایرین متمایز میکند این است که وقتی نمایشگر در حالت ۹۰ درجه قرار میگیرد، میتوان برای عکاسی بهخصوص گرفتن عکسهای سلفی از آن بهره برد، اما در این حالت زد فیلیپ از اپلیکیشنهای محدودی پشتیبانی و با تشخیص حالت فلکس، محتوای اصلی را به قسمت بالایی منتقل میکند همچنین انعطاف پذیر بودن نمایشگر ویژگی خاصی است که زد فیلیپ را از سایرین متمایز کرده است. اما در واقع ویژگی هیجان انگیزی در این گوشی وجود ندارد؛ دوربین قابلیت خاصی ندارد و اصلا رسالت این گوشی رقابت در زمینهی دوربین با پرچمداران بازار نیست. از سوی دیگر پشتیبانی از پردازندهی اسنپدراگون ۸۵۵ پلاس در کنار ۸ گیگابایت رم و ۲۵۶ گیگابایت حافظهی داخلی در مقایسه با پرچمداران حال حاضر بازار که از پردازنده جدیدتری برخوردارند، باز هم عجیب به نظر نمیرسد.
نمونهی دیگر از گوشیهای جدید، ریزر موتورولا است که شما را با یک گوشی تاشو با شکل و شمایل قدیمی روبهرو میکند؛ دستگاهی که از کنار باز نمیشود، اگرچه تجربهی یک نمایشگر بزرگ شبیه کتاب برای خواندن یک متن، تماشای ویدیو و عکاسی در صفحهنمایشی بزرگ را فراهم میکند، اما به جای صفحه کلید، نمایشگری کش آمده را پیش رویتان قرار میدهد.
اما سوال بزرگ این است که آیا واقعاً به دو صفحه نیاز داریم؟
گوشیهای تاشو قرار است محتوای بیشتری در صفحهنمایش جای دهند؛ اما افزایش صفحهنمایش محدودیتهایی دارد که راهکار اصلی آن درحالحاضر، ایجاد طراحیهای خاص برای گوشیهای تاشو است. بدینترتیب، باید قبول کنیم اگر راهکاری مناسب در گوشیهای تاشو خلق شود، در آینده با گوشیهای تاشو طرف هستیم که میتوان ایدههایی بهمراتب جذاب را روی آنها پیادهسازی کرد.
جدا از بحث سختافزار و مشکلات فنی پیش رو که بهنظر میرسد برطرف خواهد شد، بهینهسازی نرمافزاری و ایجاد اکوسیستم مناسب با دستگاههای تاشو اهمیت زیادی دارد. بنابراین با توجه به همهی موانعی که فعلا بر سر راه توسعهی چنین محصولاتی وجود دارد، به نظر میرسد فاصلهی زیادی تا انقلابی در صنعت گوشیهای موبایل داریم و تا زمانی که کاملا پخته شود باید صبر کرد و قطعا آن طور که شرکتها انتظار دارند در حال حاضر بازخورد خوبی از این محصولات دریافت نخواهند کرد.
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید