مهمترین فیلم‌های جشنواره‌ی فجر سی و نه‌ام

۵- روشن (روح‌الله حجازی)

بهترین فیلمی که از روح‌الله حجازی دیده‌ام زندگی مشترک آقای محمودی و بانو بود که آن هم بیشتر به خاطر وجود گروه بازیگرانش تماشایی بود و نه قصه یا کارگردانی. اما اهمیت روشن به خاطر حضور حجازی پشت دوربین نیست بلکه به واسطه‌ی نقش‌آفرینی رضا عطاران بار دیگر در فیلمی غیر کمدی است. رضا عطاران که یک فیلم مهم دیگر این لیست نیز با حضور اوست، چه بخواهیم و چه نخواهیم در دهه‌ی گذشته یکی از تاثیرگذارترین وزنه‌های سینمای بوده. فروش میلیاردی فیلم‌هایی با بازی او نشان از عمق محبوبیت و تاثیرگذاری او، که برخواسته از مدت زمان کار در تلوزیون است، دارد؛ موفقیتی که هیچ‌کس دیگری چون او نتوانسته به دستش آورد و البته حفظش کند.

عطاران ثابت کرده هرچه در فیلم‌های کمدی حساسیتی برای ایفای نقش از خود بروز نمی‌دهد به جایش برای انتخاب نقش‌های غیر از کمدی خود بسیار حساس است. حالا روشن ممکن است به تهیه‌کنندگی، نویسندگی و کارگردانی روح‌الله حجازی و به واسطه‌ی حضور اشخاصی چون سارا بهرامی، سیامک انصاری و رضا عطاران تبدیل به یکی از مهم‌ترین فیلم‌های جشنواره‌ی فجر امسال شود.

۴- شیشلیک (محمدحسین مهدویان)

اهمیت شیشلیک از آنجاست که یکی از معدود خرق عادت‌ها در سینمای ایران است. یک تغییر اساسی برای کارگردانی که در سینمای مستند رشد و تربیت شده. محمدحسین مهدویان از ۹۴ تا همین امسال، هر سال فیلمی در جشنواره‌ی فجر داشته و پرکارترین فیلمساز چند سال اخیر سینمای ایران است. اینکه او پس از تجربه‌ی یک درام واقعی و تلخ (درخت گردو) و پس از پشت سر گذاشتن مسیر فیلمسازی اجتماعی-سیاسی‌اش به سمت ساخت یک فیلم کمدی کشیده خود اینقدر حساسیت برانگیز هست تا ما را برای تماشای فیلم شیشلیک ترغیب کند. 

امیرمهدی ژوله فیلمنامه‌ی شیشلیک را نوشته و رضا عطاران و پژمان جمشیدی، تضمین فروش میلیاردی آن هستند. 

۳- رمانتیسم عماد و طوبی (کاوه صباغ‌زاده)

رمانتیسم عماد و طوبی از لبه‌ی تیغ قرار گرفته‌ترین فیلم‌های جشنواره‌ی فجر امسال است. کار قبلی کاوه صباغ‌زاده یعنی ایتالیا ایتالیا، اقتباس به شدت ضعیفی از یکی از داستان کوتاه‌های خانم جومپا لاهیری، نویسنده‌ی شناخته‌ی هندی، بود که هرگز نتوانست ذره‌ای از حس و حال داستان را در مدیوم تصویر بازسازی کند. اما آنچه به رمانتیسم سعید و طوبی اهمیت بخشیده، برخورداری از یک لحن شخصی در روایت است که در ایتالیا ایتالیا هم به چشم می‌آمد. کار جدید صباغ‌زاده در تریلر خود دارای عناصر تکرار شونده‌ای همانند فیلم قبلی‌اش است که روایت فانتزی آن در میزانسن‌ها، رنگ‌ها و دیالوگ‌ها به شدت به چشم می‌آید. گذر کردن از سینمای غالبا اجتماعی شده‌ی ایران و تولید فیلم‌هایی با داستان‌هایی متفاوت به خودی خود می‌تواند جذاب باشد.

فیلمنامه‌ی این فیلم سینمایی در ژانر کمدی، رمانتیک و فانتزی نوشته شده و اقتباسی آزاد از کتابی نوشته آلن دوباتن است که توسط کاوه صباغ‌زاده به نگارش درآمده است. الناز حبیبی و علی انصاریان دو نقش اصلی این فیلم هستند. دومین تلاش صباغ‌زاده برای ساخت اثری پر رنگ و خوش حس ممکن است باعث حضور او در بین پدیده‌های امسال جشنواره‌ی فجر باشد و یا او را در قعر جهنم بی‌تفاوتی مخاطب و داوران جشنواره قرار دهد.