-
0/10
لیست آیکون‌های بازی FC 25
آماده و پا به توپ
آیکون‌های بازی FC 25 چه کسانی هستند؟ کمپانی EA در حال افزودن به لیست پرستاره‌ای از اسطوره‌های فوتبال است که امسال برای Ultimate Team آرزو می‌کنید که آن‌ها را به دست آورید. با حضور پدیده‌های فوتبال مردان و زنان در این لیست، برخی از بهترین بازیکنان برای این فصل قابل دستیابی هستند.
با نزدیک شدن به تاریخ انتشار بازی FC 25، کمپانی EA هشت آیکون جدید را معرفی کرده است که جایگاه خود را در این بازی ورزشی تثبیت کرده‌اند. این لیست پس از لیست تاثیرگذار سال گذشته که شامل افرادی چون بابی چارلتون (Bobby Charlton) و میا هام (Mia Hamm) بود، به‌روزرسانی شده است. برای آگاهی از اینکه آیکون‌های بازی FC 25 چه کسانی هستند و چگونه جایگاه خود را به دست آورده‌اند، در ادامه همراه ما باشید.
آیکون‌های بازی FC 25
Aya Miyama
یکی از ارکان اصلی تیم افسانه‌ای ژاپن که در جام جهانی 2011 قهرمان شد، آيا مياما (Aya Miyama) بود. او بارها در سطح بین‌المللی به موفقیت دست یافت و علاوه بر کسب مدال طلا در بازی‌های آسیایی 2010 و نقره در المپیک 2012، از سال 2012 تا 2016 کاپیتان تیم ملی ژاپن بود تا زمان بازنشستگی‌اش.
هرچند که میاما در مسابقات داخلی قهرمانی کسب نکرد، اما به عنوان یک هافبک (پوزیشن شماره هشت)، توانایی گلزنی فوق‌العاده‌ای از خود نشان داد و در دو دوره حضورش در تیم Okayama Yunogo Belle، بیش از 100 گل به ثمر رساند.
Gareth Bale
هرچند که بخش پایانی دوران حرفه‌ای گرت بیل (Gareth Bale) مملو از شوخی‌هایی درباره علاقه‌اش به گذراندن روزها در زمین‌های گلف اسپانیا به جای بازی فوتبال بود، ولی او در دوران اوج خود یک نیروی مهیب به شمار می‌رفت. در حالی که او کار خود را در Spurs آغاز کرد، ابتدا به عنوان مدافع کناری و سپس در پست‌های بالاتر در زمین، اما در رئال مادرید (Real Madrid) بود که بیل توانست به افتخارات بسیاری دست یابد.
در طول ۹ فصل حضور در برنابئو (Bernabeu)، بیل به مادرید کمک کرد تا سه عنوان قهرمانی لالیگا و پنج جام Champions League را کسب کنند و در این مدت ۸۱ بار در ۱۷۶ بازی برای این تیم گلزنی کرد. او ترکیبی از قدرت، شجاعت و مهارت‌های فوق‌العاده بود و خیابان‌ها هرگز بیل را فراموش نخواهند کرد؛ به ویژه پس از آن ضربه قیچی معروف او مقابل لیورپول (Liverpool) در فینال Champions League 2018.
Gianluigi Buffon
رقابت بین ایکر کاسیاس (Iker Casillas) و جانلويجي بوفون (Gianluigi Buffon) در اوایل دهه 2000 یک لذت واقعی برای هواداران فوتبال بود – دو غول درون دروازه که بارها و بارها در مقابل یکدیگر صف‌آرایی می‌کردند. اگرچه بوفون هرگز موفق به کسب جام Champions League نشد، اما او توانست به اتالیا کمک کند تا در سال 2006 جام جهانی را بالای سر ببرد. آه، و او ممکن است ده عنوان قهرمانی Serie A با یونتوس (Juventus) را نیز به خانه برده باشد.
با اینکه بوفون دوران حرفه‌ای خود را بدون کسب تمامی افتخارات ممکن به پایان رساند، اما بدون شک یک افسانه فوتبال است. توانایی او در جلوگیری از گل خوردن فوق‌العاده بود. اگر چیزی که او را واقعاً متمایز می‌کند را باید بگوییم، آن هم ثبات ترسناک اوست؛ او بین سال‌های 1999 تا 2017 سیزده بار عنوان بهترین دروازه‌بان Serie A را کسب کرد که او را به یکی از بهترین دروازه‌بان‌های تمام دوران تبدیل کرده است.
Julie Foudy
جولي فودي (Julie Foudy)، که در National Soccer Hall of Fame عضو است، یک اسطوره هم درون زمین و هم خارج از آن است. فودی که با دو جام جهانی و دو مدال طلای المپیک از فوتبال خداحافظی کرده است، به ایجاد دوره طلایی اولیه فوتبال زنان آمریکا کمک کرد. تأثیرگذاری او و هم‌تیمی‌هایش آنقدر زیاد بود که موفقیتشان در جام جهانی 1999 باعث شد بازار برای ایجاد لیگ Women’s United Soccer Association (که پیشرو لیگ NWSL کنونی است) در سال 2000 شکل بگیرد.
خارج از زمین، فودی درگیر فعالیت‌های مدنی و اجتماعی بوده است. برای مثال، در سال ۱۹۹۸ او به خاطر فعالیت‌هایش علیه کار کودکان در تولید تجهیزات ورزشی، جایزه FIFA Fair Play Award را دریافت کرد. درخشش او در هر سطحی از دوران حرفه‌ای خود باعث شده تا حضور فودی در کنار هم‌تیمی سابق خود یعنی؛ میا هام (Mia Hamm) در لیست آیکون‌های بازی FC 25 تعجب‌آور نباشد.
Lilian Thuram
لیلیان تورام (Lilian Thuram) تنها یک نویسنده پرفروش نیست، بلکه این فرانسوی یک قهرمان جام جهانی و قهرمان یورو نیز هست که به تیم ملی فرانسه کمک کرد تا در سال‌های 1998 و 2000 دو جام پیاپی را به دست آورد. تورام به دلیل هوش بالای تاکتیکی و شدت بازی در زمین، در دوران اوجش یکی از بهترین مدافعان جهان به شمار می‌رفت.
تورام برای مدت طولانی رکورددار بیشترین بازی ملی برای فرانسه بود و در طول دوران حرفه‌ای‌اش 142 بار بازوبند کاپیتانی را بر بازو بست، تا اینکه هوغو لوريس (Hugo Lloris) در سال 2022 این عنوان را از او گرفت. تورام در سطح باشگاهی بیش از 500 بازی انجام داد و نماینده تیم‌های موناکو (Monaco)، پارما (Parma)، یونتوس (Juventus) و در نهایت بارسلونا (Barcelona) بود. اگرچه دوران باشگاهی او به اندازه دوران ملی‌اش موفق نبود، اما او یک بازیکن بی‌نظیر بود که به خوبی می‌دانست چه زمانی باید برای تکل زدن اقدام کند.
Lotta Schelin
لوتا شيلين (Lotta Schelin) در دوران بازیگری‌اش یک مهاجم فوق‌العاده بود که تقریباً در هر بازی یک گل به ثمر می‌رساند. در واقع، او در زمان حضورش در Lyon حتی این آمار را هم پشت سر گذاشت و در 138 بازی، 143 گل به ثمر رساند. همان‌طور که می‌توانید تصور کنید، او به تیم Lyon کمک کرد تا برای هشت فصل متوالی بر لیگ فرانسه سلطه پیدا کند. شیلین همچنین سه بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد و در دسته‌ای از بازیکنان نخبه قرار گرفت که بسیاری تنها می‌توانند رؤیای رسیدن به آن را داشته باشند.
فرم گلزنی بی‌نظیر شیلین در سطح ملی نیز ادامه داشت. او با تیم ملی سوئد (Sweden) موفق شد در 185 بازی 88 گل به ثمر برساند. اگرچه او جام جهانی یا قهرمانی اروپا را به دست نیاورد، اما سوئد در طول دوران درخشان او چندین بار به قهرمانی نزدیک شد. در نهایت، او حداقل با مدال نقره المپیک در Rio 2016 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
Marinette Pichon
داستان مارينيت بيشون (Marinette Pichon) داستانی قدرتمند است. از پشت سر گذاشتن دوران کودکی پرآشوب گرفته تا تبدیل شدن به اولین زن فرانسوی که قرارداد حرفه‌ای بین‌المللی امضا کرد و تبدیل شدن به یک نماد LGBTQ+ و مبارزه برای برابری در ورزش‌های زنان، جای تعجب نیست اگر کسی بخواهد داستان او را به صورت یک فیلم بیوگرافی بسازد؛ آه، صبر کنید، آن‌ها این کار را کردند.
بیشون به طور قطع بهترین مهاجم فرانسوی دوران خود بود و در 115 بازی داخلی، 143 گل به ثمر رساند. شاید جالب نباشد که بیشون اولین گل تاریخ فرانسه (France) در جام جهانی را در اولین حضور این کشور در سال 2003 به ثمر رساند. بیشون کمی بعد از این که فرانسه نتوانست به جام جهانی 2007 صعود کند، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد و گزارش‌ها نشان می‌دهند که او عدم سرمایه‌گذاری در فوتبال زنان را به عنوان یکی از دلایل اصلی ترک فوتبال ذکر کرده است؛ یک فقدان واقعی برای این ورزش.
Nadine Angerer
اگرچه تصور اینکه در کنار پدرخوانده دروازه‌بان‌ها، لِو یاشین، دروازه‌بان دیگری با همان رتبه 92 قرار بگیرد دشوار است، اما نادین آنگرر (Nadine Angerer) به‌خوبی این موضوع را ثابت می‌کند. برنده دو بار جام جهانی و پنج بار قهرمان اروپا، آنگرر در دوران بازیگری خود به‌شدت استثنایی بود.
در حالی که او جوایز بین‌المللی زیادی به‌دست آورده است، تنها در جام جهانی 2007 بود که آنگرر موفق شد جایگاه شماره یک را از زیلکه روتنبرگ (Silke Rottenberg) مصدوم بگیرد. پس از نزدیک به یک دهه به‌عنوان دروازه‌بان دوم، آنگرر با ثبت رکورد بیشترین دقایق متوالی بازی بدون دریافت گل در این تورنمنت؛ رکوردی شگفت‌انگیز به مدت 540 دقیقه، اثر بزرگی گذاشت. در سطح داخلی، آنگرر با Turbine Potsdam موفق به کسب عناوین قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و دو قهرمانی بوندسلیگا شد. آنگرر که در کسب جوایز رکورددار است، اکنون به فهرست آیکون‌های بازی FC 25 اضافه شده است.
و این تمام چیزی است که باید در مورد جدیدترین آیکون‌های بازی FC 25 که وارد تالار افتخارات Ultimate Team می‌شوند، بدانید. حال به نظر شما جای چه افرادی در این لیست خالی است؟
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید