نخستین کهکشان‌های جهان کشف شد

تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) پنج کهکشان احتمالی را شناسایی کرده که به ۲۰۰ میلیون سال پس از مهبانگ بازمی‌گردند و این کهکشان‌ها به‌عنوان نخستین کهکشان‌های کشف‌شده در تاریخ جهان شناخته می‌شوند. علاوه‌بر این، ممکن است کهکشان‌های بیشتری نیز در این دوره وجود داشته باشند.

این کهکشان‌ها که در فاصله ۱۳.۶ میلیارد سال نوری از زمین قرار دارند، به احتمال زیاد از اولین ساختارهای شکل‌گرفته در جهان اولیه هستند. اگر این کهکشان‌ها با مشاهدات بعدی تأیید شوند، به ستاره‌شناسان این امکان را می‌دهند که نظریه‌های خود درباره شکل‌گیری کهکشان‌ها را آزمایش کرده و بینش‌های منحصربه‌فردی در مورد چگونگی تشکیل ماده در جهان به‌دست آورند.

این یافته‌ها در تاریخ ۲۶ نوامبر در پایگاه داده arXiv منتشر شد و هنوز به‌طور کامل توسط همتایان علمی بررسی نشده است. پژوهشگران در مطالعه خود نوشته‌اند: طبق الگوی استاندارد تشکیل ساختار، نوسانات اولیه که باعث ایجاد نقاط داغ و سرد در تابش زمینه کیهانی (CMB) شدند، به مرور زمان رشد کرده، فرو ریخته و نخستین کهکشان‌ها را در سپیده‌دم کیهانی شکل داده‌اند و به عصر نخستین نور منتهی شده‌اند.

در گذشته، یافتن این کهکشان‌ها به‌دلیل ضعف نور آنها و کشیدگی طول‌موج‌ها به طیف فروسرخ در اثر انبساط جهان، بسیار دشوار بود. اما قابلیت JWST در تشخیص نور در طیف فروسرخ، امکان مشاهده نخستین مراحل تاریخ جهان را فراهم کرده است.

برای این کشف، پژوهشگران از پدیده‌ای به نام لنز گرانشی استفاده کردند. این پدیده، که بر اساس نظریه نسبیت عام اینشتین عمل می‌کند، به انحنای فضا-زمان در حضور جرم و انرژی اشاره دارد. کهکشان Abell S1063 که بین زمین و این منطقه از جهان قرار دارد، نور کهکشان‌های اولیه را بزرگ‌نمایی کرده و امکان مشاهده آن‌ها را برای تلسکوپ جیمز وب فراهم کرده است.

اگر این کهکشان‌ها تأیید شوند، از کهکشان JADES-GS-z14-0 (که قبلاً قدیمی‌ترین کهکشان تأییدشده بود) حدود ۹۰ میلیون سال جوان‌تر خواهد بود و در میان نخستین ساختارهای شکل‌گرفته در جهان قرار می‌گیرند. همچنین، کشف این کهکشان‌ها در یک منطقه کوچک آسمان نشان می‌دهد که احتمالاً تعداد بیشتری از این کهکشان‌ها در جهان وجود دارند.

هنوز مشخص نیست که این کهکشان‌ها چگونه به سرعت شکل گرفته‌اند. پژوهشگران احتمال‌هایی مانند ظهور زودهنگام سیاه‌چاله‌های عظیم، بازخوردهای حاصل از انفجارهای ابرنواختری یا حتی تأثیر انرژی تاریک را برای توضیح این موضوع در نظر گرفته‌اند. اگرچه این کشف به احتمال زیاد نظریه‌های فعلی کیهان‌شناسی را نقض نمی‌کند، اما به حل برخی از اسرار کیهانی کمک خواهد کرد.