نقد فیلم Freaky عجیب و غریب - سرگرمی به معنای واقعی

0/10

0/10 ۰ ۲۰ بهمن ۱۳۹۹ بررسی فیلم‌های خارجی کپی لینک

آیا دلتان می‌خواهد این آخر هفته فیلم هیجان‌انگیزی تماشا کنید که تقریبا ۲ ساعت شما را سرگرم کند؟ فیلم Freaky ساخته شده برای چنین هدفی اما آیا کاملا بدون عیب و ایراد است؟

فیلم Freaky در زیرژانر اسلشر روند تولیدش را پشت سر گذاشته و اکران شد؛ یعنی سبکی که در آن یک قاتلِ روانی و بدون اعصاب، به جان کاراکترهای جهان فیلم می‌افتد و در این طرحِ داستانی، در انتها یا قاتل کشته می‌شود یا قربانی. در طول تاریخ سینما بارها این طرح داستانی در فیلم‌های مختلف با رنگ و لعاب متفاوت مشاهده شد اما فیلم Freaky تلاش کرده تا از حیث نوآوری، یک قدم جلوتر از سایر فیلم‌های هم‌تراز خود باشد. البته بهتر است بگوییم چند قدم؛ چراکه این فیلم تنها از جنبه‌ی روایت قرار نیست شما را شگفت‌زده کند.

کریستوفر لاندن، کارگردان فیلم عجیب و غریب، قبل‌تر فیلم Happy Death Day را کارگردانی کرده بود که آن فیلم نیز در زیرژانر اسلشر تعریف می‌شود؛ فیلم «روز مرگت مبارک» توانست قدرتمند ظاهر شود و دنباله‌ی دومی نیز برای آن در نظر گرفته شد که فیلم دوم نیز توانست نمره‌ی قابل قبولی از سوی رسانه‌های معتبر دریافت کند. این موارد را گفتیم تا به تجربه‌ی هر چند کمِ کریستوفر لاندن اشاره کنیم. او بلد است که چطور یک مخاطب عادی را به یک فیلم خشن جلب کند، اما آیا فیلم Freaky دقیقا همان راهی را می‌رود که دو فیلم «روز مرگت مبارک» رفته؟

فیلم Freaky به شدت درگیرکننده است و از همان سکانس اول، مخاطب که ما باشیم را غرق در هیجان و ترس می‌کند. ما فکر می‌کنیم که قرار است فیلم ترسناکی را تماشا کنیم که تا آخرین لحظه، ما را از صحنه‌ی قتل به هیجان وا دارد اما مسئله اینجاست که همه چیز، آن‌طور که ما پیش‌بینی می‌کنیم نیست و اساسا فیلم Freaky برگ برنده‌اش در همین مقوله است که ما خیلی از ماجراهای فیلم را از این زیر ژانر انتظار نداریم. مهمترین مسئله این‌که عنصر تخیل، نقش بزرگی را در این فیلم ایفا می‌کند؛ چراکه اساسِ بگیر و ببندهای فیلم بر این پایه استوار شده که جایِ قاتل و قربانی عوض می‌شود؛ یعنی جسم‌هایشان طی یک اتفاق عوض و بدل می‌شود و دو کاراکتر اصلی باید تلاش کنند بدن‌های اصلی‌شان را باز پس بگیرند. کل ماجرای فیلم همین است.

فیلم Freaky به شدت درگیرکننده است و از همان سکانس اول، مخاطب که ما باشیم را غرق در هیجان و ترس می‌کند

قاتل در این فیلم، مثل خیلی از فیلم‌های اسلشر نام خاصی ندارد و صرفا به اسم «قصاب» خطاب می‌شود و وینس وان نقشش را بازی می‌کند. از آن سو، قربانی دختربچه‌ای به اسم «میلی» است که ایفای نقشش برعهده‌ی کاترین نیوتون است. تقابل قصاب و میلی در چنین فیلمی خیلی کم دیده می‌شود و کارگردان که در واقع یکی از سناریونویس‌های این اثر نیز محسوب می‌شود، این تقابل را در انتهای فیلم گنجانده تا برای بیننده تازگی داشته باشد، اما بهتر بود در برداشت‌های بیشتری رویارویی میلی و قصاب را تماشا می‌کردیم. با این اوصاف ایفای نقش‌ها همگی به دل می‌نشینند و کاترین نیوتون و وینس وان بیش از دیگر شخصیت‌های درون فیلم، جلوی لنز دوربین می‌درخشند. البته وینس وان، سخت‌ترین نقش را بین تیم بازیگری فیلم Freaky برعهده داشته؛ چراکه باید نقش قاتلی را ایفا کند که در باطن، یک دختربچه کنترل بدنش را برعهده گرفته. حقیقتا به خاطر ایفای نقش متفاوت وینس وان هم که شده باید پای این فیلم نشست و از هنرنمایی‌هایش لذت برد.

فیلم Freaky سرگرم‌کننده است و برای این امر، دلیلی نمی‌بیند به درک و شعور شما توهین کند. استفاده‌ی متعدد از جلوه‌های ویژه به انضمام تدوین‌های حساب شده، نشان می‌دهد که کریستوفر لاندن با وسواس زیادی این فیلم را کارگردانی کرده است. از طرفی او سعی می‌کند صحنه‌های کشت و کشتار در این فیلم، به شیوه‌ای به نمایش کشیده شود که به جای ترس، شاید قهقه بزنید! فیلم Freaky شاید در ابتدا یک اثر ترسناک به نظر برسد، اما در ادامه‌، به ژانر کمدی ورود می‌کند. از یک نقطه‌ی داستان به بعد، شما احتمالا از مرگ شخصیت‌های درون فیلم، نه تنها ناراحت نمی‌شوید، بلکه شاید دلتان هم خنک شود! مسائلی از این دست باعث می‌شود که به کریستوفر لاندن ایمان بیاوریم که او، یک بلدِ کار است که می‌داند چطور زیر ژانرِ اسلشر را به بهترین نحو ممکن در یک فیلم احیا کند.

برای لذت بردن از فیلم Freaky شما باید این اثر را جدی نگیرید! یعنی اگر بخواهید فیلم‌نامه‌ی این اثر را شکافته و جزء به جزء بررسی کنید، شاید نکته‌ی مثبتی نتوانید از آن بیرون بکشید. کما این‌که فیلم‌های اسلشر دیگری نیز دقیقا به همین سبک و سیاق ساخته می‌شود و مخاطب تا انتهای فیلم نمی‌تواند از انگیزه‌ی قاتل سر در بیاورد که چرا با یک عدد چاقو به جان شخصیت‌ها می‌افتد. در این‌گونه فیلم‌ها خبری از معنا و مفهوم خاص یا حتی نقدهای اجتماعی خبری نیست، اما با این اوصاف در فیلم Freaky در حد چند دیالوگِ ساده می‌فهمیم که کارگردان در حد خیلی جزئی تلاش کرده تا کمی پند و نصیحت نیز ضمیمه‌ی داستان سرگرم‌کننده‌اش کند؛ هر چند این پند و اندرز پس از تماشای تیتراژ پایانی برای همیشه فراموش می‌شود. مخاطبِ این فیلم می‌خواهد سرگرم شود و فیلم Freaky از پسِ این کار کاملا برمی‌آید. به طور کل، فیلم «عجیب و غریب» در مقایسه با سایر اسلشرهایی که در هالیوود تولید می‌شود، یک سر و گردن از تمامی زمینه‌ها جلوتر است.

فیلم Freaky یک اثر سینمایی به شدت سرگرم‌کننده و مفرح است که در کنار خشونت بسیار زیاد، توان جذب هر گونه مخاطبی را دارد. با تماشای فیلم «عجیب و غریب» می‌توان امیدوار بود تا کریستوفر لاندن باز هم با کارگردانی یک فیلم اسلشر در آینده‌ی نزدیک، ما را شگفت‌زده کند.