نقد فیلم Friends: The Reunion – دوستان: تجدید دیدار

فیلم فرندز: تجدید دیدار نه مثلِ یک فیلم سینمایی معمولی در دنیای فیلم و سریال‌های آمریکایی، بلکه به سانِ یک شعر زیبا تلاش می‌کند ما مخاطبینِ همیشه وفادار به سریال فرندز، به شدت احساساتی شویم. تدوین‌گرِ خوش‌ذوقِ فیلم با کاشتنِ لحظات بی‌نظیر از سریال اصلی با همان کیفیت ابعاد تصویر، یک هوا و بدونِ پیش‌زمینه، ما را با خود می‌برد به آن سال‌ها که می‌خواستیم ببینیم تکلیف ریچل و راس و روابط دیگر شخصیت‌ها چه می‌شود. دکور و استیج را مجدد از نو طراحی کرده بودند تا بازیگرها پس از ورود به لوکیشین از بودن در همان محیطِ قدیمی شوکه شوند، اما ما تماشاگرها بیشتر از این اتفاق شوکه شدیم و فراتر از همه‌ی این موارد، کارهایی بود که دوستانمان پس از این همه سال به بهانه‌ی فیلم فرندز: تجدید دیدار و برای دلِ بیننده تن به انجام آن دادند. شاید بهترین بازی‌ای که در این فیلم تقریبا ۲ ساعته دیدیم، سوالاتِ معلومات عمومی‌ای بود که راس از بقیه بازیگرها می‌پرسید.

فیلم فرندز: تجدید دیدار نه مثلِ یک فیلم سینمایی معمولی در دنیای فیلم و سریال‌های آمریکایی، بلکه به سانِ یک شعر زیبا تلاش می‌کند ما مخاطبینِ همیشه وفادار به سریال فرندز، به شدت احساساتی شویم

بهترین نقطه‌ی این فیلم از نظر این‌که مخاطب که ما باشیم را تکان دهد، دقیقا همان جایی است که نظر برخی از بیننده‌ها با ملیت‌های مختلف درباره‌ی سریال فرندز پرسیده می‌شود. یک بیننده دقیقا همان نظری را به پرسش‌گر اعلام کرد که احتمالا اگر از ما می‌پرسیدند نیز همان پاسخ را می‌دادیم. سریال Friends همان کاری را می‌کند که یک دوستِ خوب و صمیمی باید برای رفیقش انجام دهد؛ سر حال و سرِ کیف آوردن. این حسِ خوب را تمامی مخاطبین سریال فرندز قطع به یقین حس کرده‌اند و خیلی خوشحال هستیم که عاملی بوده تا روزهای تلخ و تاریکِ زندگی‌مان را برای لحظاتی هر چند کوتاه بشورد و با خود ببرد. فیلم فرندز: تجدید دیدار به ما یادآور می‌شود که روزی روزگاری چنین بازیگرهایی با کمک خالقین سریال یعنی دیوید کرین و مارتا کافمن برای آوردنِ لبخند روی لب‌هایمان عرق ریخته و خون و دل خوردند. آنها به نتیجه‌ی مطلوبی که می‌خواستند رسیدند؛ کما این‌که فیلم فرندز: تجدید دیدار نیز در رسیدن به هدفش کاملا موفق بوده است؛ یادآوریِ یک خاطره‌ی به شدت دلچسب و دل‌انگیز.