-
0/10
پس از چند ساعت تجربه‌ی بازی پسرخوانده سه صفت اعتیادآور، سرگرم‌کننده و جذاب اولین چیزهایی بود که به ذهنم رسید. البته بازی صفت‌های ریز و درشت دیگری نیز دارد که در ادامه‌ی این نقد و بررسی از بازی پسرخوانده به آنها اشاره خواهیم کرد.
بازی پسرخوانده حاصل زحمت‌های شبانه‌روزی استودیوی پاییزان است؛ استودیوی خوش‌ذوق و توانمندی که قبل از این پروژه توانسته چند بازی موفق دیگر مثل ارتش فرازمینی و مگنیس را منتشر کند. بازی پسرخوانده، یک ویدیو گیم موبایلی است که در سبک استراتژی نوبتی توسعه پیدا کرده و منتشر شد؛ سبکی که چند سالی است در مقیاس کشور ایران طرفدارهای زیادی پیدا کرده و چه چیزی بهتر از تجربه‌ی یک بازی رایگان یا Free to Play که محصول زحمات هنرمندان و بازیسازهای ایرانی است؟
برای تجربه‌ی بازی پسرخوانده شما باید به صورت دائم به اینترنت وصل باشید؛ چراکه اساس گیم‌پلی بازی بر اساس رقابت آنلاین است. اگر بخواهیم چند بازی به نسبت مشابه به پسرخوانده را به شما معرفی کنیم، در درجه‌ی اول بازی‌هایی همچون فروت کرفت و خروس جنگی است که آنها نیز از دیگر بازی‌هایی هستند که توجه عده‌ی زیادی از گیمرها را در هر طیف سنی به خود جلب کرده‌اند. با این اوصاف پسرخوانده از حیث نوآوری، حرف خاصی برای گفتن ندارد اما همه چیز در بازی به درستی پیاده‌سازی شده و با اثری استاندارد در پلتفرم موبایل روبه‌رو هستیم که تمامی عناصرش به شکلی صحیح کنار هم چفت و جور شده است. پسرخوانده در بطن وجود خود ایرادات آنچنان عجیب و غریبی ندارد که شما را به اصطلاح از تجربه‌ی بازی پس بزند. با این حال خلا مواردی در بازی حس می‌شود که این دسته از موارد، حاصل نگاه سخت‌گیرانه‌ای است که من نسبت به بازی داشته‌ام.
بازی به‌گونه‌ای طراحی شده که در طول ۲۴ ساعت شما می‌توانید بالغ بر ۱۰۰ مبارزه‌ی آنلاین را انجام دهید؛ بدون آن‌که از سمت بازی، محدودیتی برای انجام بازی لحاظ شود. شما باید سه کاراکتر را در بازی انتخاب کرده و با دیگر کاربران به مبارزه بپردازید. هر فردی که بتواند زودتر گروه حریف را قتل عام کند، پیروز مبارزه معرفی خواهد شد و جوایز متعددی را از بابت هر پیروزی دریافت خواهد کرد. خلا یک بخش کمپین یا همان داستانی در بازی پسرخوانده به شدت حس می‌شود. اگر بازی‌های مشابه را تجربه کرده باشید احتمالا از این گزاره تعجب خواهید کرد که چرا من به چنین چیزی اعتقاد دارم و این مورد را یک خلا به حساب می‌آورم. جواب ساده‌ست! چون ما به‌طور کلی برای قصه‌گویی نیاز به کاراکترهای مشخصی داریم که در پسرخوانده به تعداد لازم وجود دارد. کاراکترهای بازی نیز از همان ابتدا همگی در دسترس‌تان قرار ندارند و شما باید با کسب تجربه و ارتقای تراز خود به صورت کاملا مورچه‌ای تک به تک شخصیت‌ها را باز کنید. البته بازی به شما این اجازه را می‌دهد تا با استفاده از پرداخت درون‌برنامه‌ای، سیر پیشرفتِ «مورچه‌ای» خود را به سیر پیشرفتِ «خرگوشی» تبدیل کنید! با این اوصاف بر اساس بیزینس پلنی که برای بازی چیده شده حداقل من به شخصه مجاب نشدم که به سمت پرداخت درون‌برنامه‌ای بروم چون اساسا بازی Pay-to-Win نیست؛ یعنی هیچ الزامی وجود ندارد که شما برای پیشرفت در رده‌بندی رقابتی، حتما پول واقعی خرج کنید و به‌طور عادی می‌توانید از مبارزه‌های کارتونی بازی لذت ببرید.
کیفیت بصری بازی قابل تحسین است. انیمیشنِ کاراکترها نیز به زیبایی طراحی شده و در کنار این طراحی بصری بسیار خوب، افکت‌های بصری و صوتی جذابی را نیز شاهد هستیم که اغلب بامزه است. این بامزه بودنِ بازی درست مثل همان چاشنیِ آویشنِ پیتزایی است که اگر نباشد، آنچنان باعث کج خلقی شما نمی‌شود، اما بودنش مفرح ذات است و لذت‌ِ بیشتری را برای شما به همراه خواهد داشت! بازی پسرخوانده به شدت بامزه است و در گوشه و کنار هر یک از عناصر بازی، این خصیصه‌ی «بامزه بودن» را حس می‌کنیم؛ از مهارت یا Ability شخصیت‌ها گرفته تا حتی اسامی کاراکترها. برای مثال اسم یکی از کاراکترها شهین تک‌تیر است و دیگری کامبیز پستونک! شما با تلاش‌های مداوم می‌توانید هر یک از توانایی‌های این کاراکترهای بامزه را ارتقا دهید و قطعا این تلاش‌های شما بی‌ثمر باقی نخواهد ماند و در مبارزه‌ها، شانس بیشتری برای پیروزی خواهید داشت.
این بامزه بودنِ بازی درست مثل همان چاشنیِ آویشنِ پیتزایی است که اگر نباشد، آنچنان باعث کج خلقی شما نمی‌شود، اما بودنش مفرح ذات است و لذت‌ِ بیشتری را برای شما به همراه خواهد داشت!
بازی پسرخوانده در ارائه و حتی اهدای کارت‌های مختلف برای پیشرفت در بازی، بذل و بخشش زیادی از خود نشان می‌دهد اما هر اندازه شما بیشتر تلاش می‌کنید و میزان آسیب یا دمیج (Damage) کاراکترهایتان را بیشتر می‌کنید، شما همچنان دلتان می‌خواهد سریع‌تر از گذشته با ارتقاهای بیشتر شانس خود را برای پیروزی افزایش دهید. با این اوصاف با یک استراتژی درست می‌توانید مبارزه‌ها را به نفع خود تمام کنید.
مبارزه‌ها هم در ابتدای کار به نظر آسان می‌آید. در بدو ورود به پسرخوانده، همه چیز با حوصله به شما آموزش داده می‌شود و این نکته‌ی بسیار خوبی برای یک بازی ایرانی است که در همان ابتدای بازی، مخاطب وارد یک چرخه‌ی حوصله‌سربر آموزش مکانیسم و محیط بازی نمی‌شود. شما به تدریج به شخصیت‌های بیشتری دست پیدا می‌کنید و هم‌زمان با پروسه‌ی صعودتان به مراحل بالاتر، با چالش‌های بیشتری برای پیروزی مواجه خواهید شد. در مراحل بالاتر به این راحتی نمی‌توانید از کاراکترهایی مثل «پاسبون» سواستفاده یا به اصطلاح Abuse کنید و بازی شما را وادار خواهد کرد با بهره‌برداری از عقل و منطق خود پیروز میدان شوید. سخت‌تر شدن بازی به آن صورت هم نیست که از بازی دلسرد شوید؛ اتفاقا اگر شما وقت و حوصله‌اش را داشته باشید، احتمالش زیاد است به تجربه‌ی بازی پسرخوانده اعتیاد پیدا کنید! مثل دیگر بازی‌های آنلاین، در پسرخوانده نیز ویژگی خاصی تعبیه شده تا با سایر بازیکن‌ها در یک گروه تحت عنوان «اتحاد» قرار بگیرید تا بازی‌های گروهی را نیز تجربه کنید. البته در این زمینه باید کمی شانس یارتان باشد چون اگر تراز حساب گیمینگ شما کم باشد، مدیران اتحادهای مختلف روی خوش به حضور شما نشان نداده و بازی پس از مدتی کوتاه به شما پیامی می‌دهد مبنی بر این‌که از یک اتحاد اخراج شده‌اید!
با تمام این تفاسیر بازی پسرخوانده، یکی از بازی‌های به شدت خوش‌ساخت و استانداردی محسوب می‌شود که حاصل زحمات بازیسازهای وطنی است. اگر وقت و حوصله‌اش را داشته باشید به احتمال زیاد به مبارزه‌های بازی معتاد خواهید شد! انجام این بازی رقابتی آنلاین که در سبک استراتژی نوبتی تعریف می‌شود را به تمامی گیمرهای موبایلی پیشنهاد می‌کنم.
گیم‌پلی سرگرم‌کننده و اعتیادآور-
بامزه بودن بازی
-
پروسه‌ی آموزشی جذاب در ابتدای بازی
-
طراحی هنری بسیار ستودنی
-
افکت‌های صوتی و بصری بسیار جذاب
فقدان نوآوری
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید