-
0/10
در زمان توسعه‌‌ی بازی The Last of Us توسط استودیوی ناتی داگ، دو کارگردان بازی یعنی نیل دراکمن و بروس استارلی شروع به نوشتن یک لیست از ساندترک‌هایی کردند که به بهترین شکل ممکن با حس و حال قسمتهای مختلف بازی هم‌خوانی داشت.
هنگامی که زمان انتخاب یک آهنگساز برای جان دادن به این صحنه‌ها فرا رسید، این دو کارگردان دریافتند که بسیاری از موزیک‌هایی که دنبالشان می‌کردند، توسط آهنگساز برنده‌ی جایزه اسکار، گوستاوو سانتائولایا (Gustavo Santaolalla) ساخته شده است. بنابراین آن‌ها به این آهنگساز آرژانتینی روی آوردند؛ کسی که در نهایت با خلق موسیقی متن‌های بی‌نظیر حتی در بازی The Last of Us 2، به گونه‌ای شنوندگان را در بهت فرو برد که صحنه‌های مرتبط با آن‌ها برای همیشه در ذهنشان ماندگار شد.
حال که ساخت مجموعه‌ی تلویزیونی The Last of Us تایید شده است، طرفداران بی‌صبرانه منتظرند تا ببیند که آیا این سریال می‌تواند به اندازه‌ی خود بازی در زمینه‌ی موسیقی متن موفق عمل کند و به ریشه‌های آن پایبند بماند یا خیر. لیست پیش‌رو بهترین موسیقی‌های The Last of Us هستند که توانستند تاثیری که آن لحظه می‌گذارد را چندین برابر بیشتر کرده و برای همیشه در ذهن ما باقی بمانند. لحظاتی که همگی امیدواریم بار دیگر تجربه کنیم. شما می‌توانید در ادامه به این موسیقی‌های متن دلنشین گوش فرا دهید.
۱۰. موسیقی تم The Last of Us
تیتراژ شروع بازی
امکان ندارد موسیقی متن اصلی که همزمان با نشان دادن نام سازندگان در ابتدای بازی در حال پخش بود را شنیده باشید و مات و مبهوت گوش‌نواز بودن آن نشده باشید. این موسیقی متن فریبنده به عنوان یکی از بهترین موسیقی‌های The Last of Us، توجه هر کسی را به خود جلب می‌کند و هنوز که هنوز است پس از سال‌ها شنیدن آن ذره‌ای حس تکراری بودن را به شنونده منتقل نمی‌کند.
سانتائولایا نسخه‌های بی‌شماری از این موسیقی از جمله یک ورژن ساده (stripped-down) برای پارت دوم بازی رکورد کرد. هدف او از این کار به احتمال زیاد پیشگویی لحظات ترسناک و شوکه‌کننده‌ای بود که در ادامه رخ می‌داد. این موسیقی متن نمادین بخشی از هویت این اثر است و دنیای The Last of Us بدون آن معنی ندارد. بنابراین حضور آن در سریال اولین انتظاری است که طرفداران از سازندگان دارند.
۹. قطعه Allowed To Be Happy
فلش‌بک به گذشته
سوالی که در قلب بازی The Last of Us Part II پیش می‌آيد این است که شخصیت‌ها تا کجا پیش می‌روند تا همه چیز را درست کرده و دوباره شادیشان را برگردانند؟ به دنبال این سوال، موسیقی متن Allowed To Be Happy در صحنه‌های فلش‌بک الی و ابی شروع به پخش کرده و به سوالات مخاطب دامن می‌زند. آیا اصلا آن‌ها اجازه دارند خوشحال باشند یا مجبورند تا آخر عمرشان چرخه‌ی خشونت را بارها و بارها تکرار کنند؟
خط داستانی بازی در این مورد مبهم است و فقط اشاره می‌کند که این دو شخصیت دریافته‌اند که شادی را مخصوصا با انتقام نمی‌توان برگرداند. سریال در این زمینه می‌تواند از این هم بهتر عمل کرده و نشان دهد که چگونه با وجود نابود شدن همه چیز، همچنان می‌توان شادی را تجربه کرد.
۸. قطعه All Gone (Seasons)
تغییرات فصل‌ها
این موسیقی ملایم آمیخته با فضای آرامش‌بخش منوی اصلی، اولین چیزی است که بعد از راه‌اندازی بازی و حین تغییر فصل شنیده می‌شود. عنوان این آهنگ و زمان پخش آن، تعادل دوره‌ای طبیعت را نشان می‌دهد که در کنار آرامشش، تا حدودی ترس از وقایع آینده را نیز به همراه دارد؛ به طوری که به بازیکنان یادآوری می‌کند مهم نیست چه اتفاقی بیفتد، رویارویی شخصیت‌ها با چالش‌های جدید همانند تغییر فصل‌ها اجتناب‌ناپذیر است. سریال The Last of Us می‌تواند با بهره‌گیری از فضاسازی قوی و موسیقی All Gone (Seasons) این حس و حال را حتی بهتر از بازی منتقل کند.
۷. قطعه‌های Fleeting و Left Behind (Together)
دوستان دوران کودکی
بسته‌ی الحاقی بازی به نام رها شده (Left Behind) اتفاقات قبل از نسخه‌ی اصلی را به تصویر می‌کشد؛ جایی که الی به همراه بهترین دوستش رایلی، به گشت‌وگذار در یک مرکز خرید قدیمی در بوستون می‌پردازند و درست همه چیز از همان جا شروع می‌شود. چیزی که این بسته‌ی الحاقی را بسیار خاص می کند، بالاخره دیدن خوشحالی و کودک بودن الی برای اولین بار است. موسیقی‌های The Last of Us به نام Fleeting و Left Behind (Together) به بهترین شکل ممکن توانستند تاثیر صحنه‌هایی همچون بازیگوشی و صمیمیت این دختربچه‌ها را به تصویر بکشند.
برخلاف موسیقی‌های غم‌انگیز که در سایر صحنه‌های بازی شنیده می‌شوند، این دو حس امید و نرمال بودن که در دنیای The Last of Us دیگر وجود ندارند را زنده کردند. هر چند با این وجود دیدن مکانی که قبلا محل تجمع و شادی مردم بوده و حالا تحت تاثیر آخرالزمان متروکه شده است، غم غیر قابل توصیفی را به همراه دارد.
۶. قطعه Take On Me
حتی در خرابه‌ها هم زیبایی وجود دارد
در حالی که الی مشغول کندوکاو در خرابه‌های یک مغازه‌ی لوازم موسیقی در سیاتل است، یک جعبه‌ی گیتار پیدا می‌کند و شروع به نواختن موسیقی Take On Me برای شریکش دینا می‌کند. این موسیقی برای دنیایی که در حال از هم پاشیدن است، بیش از حد واقعی و متفاوت بود. ترکیب صدای الی و گیتاری که در حال نواختن است، دردی را که او احساس می‌کند به مخاطبان منتقل می‌کنند. تاثیرگذاری این صحنه آنقدر زیاد بود که بعضی طرفداران آن را یکی از بهترین لحظه‌های دو نسخه می‌دانند. گنجاندن این قسمت در سریال علاوه بر زنده کردن این حس و حال دوست‌داشتنی، می‌تواند فرصتی برای نمایش بیشتر جنبه هنری الی توسط بلا رمزی باشد.
۵. قطعه The Path
پایان مبهم
چیزی که The Last of Us را تا این حد منحصربه‌فرد و به‌یادماندنی می‌کند، احساسات ضد و نقیضی است که بازیکنان در انتهای بازی تجربه کردند. تصمیم جول برای نجات الی و جلوگیری از قربانی کردن او برای تولید واکسنی که تمام دنیا را نجات می‌دهد، در ظاهر بسیار خودخواهانه به نظر می‌رسید. اما برای کسانی که فصل‌های متوالی با این دو همراه بودند، این اقدام قابل درک بود. در صحنه‌ی پایانی بازی در حالی که می‌شد آشفتگی را در چهره‌ی الی دید، جول قسم خورد که حقیقت را به او می‌گوید و بازی با یک باشه کوتاه از جانب الی به پایان رسید. موسیقی متن The Path که در انتهای بازی پخش شد، خبر از پایان فعلی این سفر طولانی و پرماجرا می‌داد.
۴. قطعه Unbroken
اسب سواری در غروب زیبای آفتاب
بعد از بازگویی وقایع پایانی نسخه‌ی اول توسط جول، تامی به او قول می‌دهد که رازش را پیش خود نگه دارد. پس از آن دو برادر، سوار بر اسب از بقایای یک محله‌ی قدیمی عبور می‌کنند که آن‌ها را به جنگل‌های زیبای Wyoming هدایت می‌کند. درست همین موقع است که موسیقی Unbroken در پس زمینه شروع به پخش می‌کند و از شروع یک ماجراجویی دیگر در این دنیای آمیخته به غم و مرگ خبر می‌هد. تصور پدرو پاسکال در صحنه‌ای مشابه در غروب آفتاب در حالی که این موسیقی در پس‌زمینه‌ی آن در حال پخش است، مطمئنا به مذاق اکثر طرفداران خوش می‌آيد.
۳. قطعه Vanishing Grace (Childhood)
معصومیت الی
با وجود زشتی‌ها و اتفاقات تلخ در دنیای The Last of Us، طبیعت همچنان زیبایی خودش را حفظ کرده و حیوانات نقشی نسبتا نمادین در آن ایفا می‌کنند. مثال بارز این موضوع، رفتار الی هنگام مواجه با زرافه‌ها است. بازی به مخاطب نشان می‌دهد که الی با وجود تمام اتفاقاتی که پشت سر گذاشته است هنوز معصومیت بچگانه‌اش را حفظ کرده است.
به دنبال اتفاقات مصیبت‌بار فصل زمستان و در مسیر سفر به سوی شهر سالت‌لیک، بازیکن می‌تواند منزویت الی را به طور واضحی حس کند. این موضوع درست هنگامی که او دسته‌ای از زرافه‌ها را مشاهده می‌کند، تغییر می‌کند. او پس از تعقیب گله، درنهایت به یکی از آن‌ها که در حال غذا خوردن است، نزدیک شده و در ادامه آهنگ Vanishing Grace (Childhood) در پس‌زمینه نواخته می‌شود. ترکیب این صحنه با این موسیقی به شدت آرامش‌بخش است و به ما یادآوری می‌کند که حتی با وجود بلوغ الی، هنوز رگه‌هایی از معصومیت بچگی وجود دارد که از نشان دادن آن‌ها خودداری می‌کند.
۲. قطعه All Gone (Aftermath)
مرگ غم‌انگیز سارا
هر چند چندین ورژن مختلف از موسیقی All Gone وجود دارد که در قسمتهای مختلف بازی پخش می‌شوند ولی هیچ‌یک از آن‌ها به اندازه‌ی Aftermath تاثیرگذار نیستند. کمی بعد از شروع بازی، بازیکنان با مرگ شوکه‌کننده‌ی سارا مواجه می‌شوند و تازه آن جاست که درمی‌یابند با چه دنیای بی‌رحم و تاریکی رو به رو هستند. با در نظر گرفتن اهمیت سارا برای جول، HBO باید تلاش زیادی بکند تا با وجود اینکه اکثر مخاطبان انتظار مرگ سارا را دارند، باز بتواند تاثیر خود را بگذارد. Aftermath غم از دست دادن عزیزترین شخص زندگی را به بهترین شکل ممکن نشان می‌دهد و در عین حال به ما یادآوری می‌کند که هنوز داستان زیادی برای گفتن باقی مانده است.
۱. قطعه The Choice
تصمیم سرنوشت‌ساز جول
رابطه‌ی الی و جول در طول بازی فراز و نشیب‌های زیادی را به خود دید. اوج هیجان این رابطه وقتی بود که الی متوجه می‌شود جول قصد سپردن او به برادرش تامی را دارد و دست به فرار می‌زند. بنابراین الی بعد از اینکه جول او را پیدا می‌کند، حرف‌هایی که الی در مورد ترس تکرار دوباره‌ی از دست دادن و اهمیتی که جول برای او دارد می‌زند، همه چیز را عوض می‌کند. زیرا جول متوجه می‌شود که چقدر بدون الی احساس تهی بودن می‌کند. پس از اینکه سه نفر به اقامتگاه تامی برمی‌گردند، جول با تغییر عقیده‌ی خود و تصمیم برای ادامه‌دادن راه، آن دو را سورپرایز می‌کند. درست همین لحظه The Choice در پس‌زمینه شروع به پخش می‌شود و نت‌های آن، این حس را به وجود می آورند که درست مثل هر چیز دیگری این تصمیم می‌تواند نتیجه‌ی مثبت یا ناگواری به همراه داشته باشد.
موفقیت دو نسخه‌ی بازی The Last of Us در گروی عوامل مختلفی به خصوص موسیقی متن‌های آن‌ها است. به نظر شما HBO می‌تواند انتظارات به شدت بالا از این سریال را برآورده کند و عملکرد خوبی داشته باشد؟ فراموش نکنید که نظراتتان را با ما به اشتراک بگذارید.
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید