چرا مارول نتوانست از پتانسیل‌های هالک در دنیای سینمایی خود بهره ببرد؟

یونیورسال، مقصری که باید جوابگو باشد

1%
  • 0/10
چرا مارول نتوانست از پتانسیل‌های هالک در دنیای سینمایی خود بهره ببرد؟ ۷ ۰۷ خرداد ۱۳۹۹ مقاله (کامیک) کپی لینک

شرکت مارول به‌هیچ‌وجه نتوانست از پتانسیل‌های هالک در دنیای سینمایی خود بهره ببرد. در این مقاله قصد داریم تا به بررسی این اتفاق پرداخته و ببینیم آیا در آینده شاهد بهبود اوضاع خواهیم بود یا خیر.

یکی از دلایل موفقیت مارول در ساخت یک دنیای سینمایی عظیم، پرداخت درست و کامل به ابرقهرمانان و به‌طور کلی شخصیت‌های مهم بود. البته یک استثنا وجود دارد که به‌راحتی نمی‌توان از کنارش عبور کرد: هالک. اگرچه فاز چهارم دنیای سینمایی به‌ پایان رسید اما مشکلات مربوط به شخصیت‌پردازی این ابرقهرمان همچنان پابرجا هستند؛ حتی قوس شخصیتی او که از فیلم Thor: Ragnarok آغاز شد، با فیلم Avengers: Infinity War ادامه یافت و در نهایت با Avengers: Endgame به سرانجام رسید هم نتوانست ایرادات را رفع کند. البته کوین فایگی، مدیر استودیوهای مارول و مارک رافلو، بازیگر نقش هالک انتظار داشتند این قوس شخصیتی جواب داده و شرایط را بهتر کند اما این اتفاق به‌ دلایلی رخ نداد.

حدوداً اواسط فیلم Thor: Ragnarok بود که ثور متوجه حضور هالک در سیاره ساکار شد. ثور همچنین پی برد که هالک در تمام طول این مدت به‌ همین شکل بوده؛ در نتیجه به‌دنبال راه حلی برای برگرداندن بروس بنر گشت. در نهایت ویدیویی از بلک ویدو را برای هالک پخش کرد تا بروس کنترل را به‌دست بگیرد. بروس پس از شنیدن حرف‌های ثور درباره این دو سال و اتفاقات رخ داده، احتمال داد که با برگشتن هالک هرگز نتواند کنترل را به‌دست گرفته و برای همیشه در بدن غول‌پیکر او حبس بماند. خوشبختانه او اشتباه می‌کرد. در فیلم Avengers: Infinity War تماشا کردیم که علی‌رغم به هم ریختن اوضاع، هالک تمایلی برای بیرون آمدن و به‌دست گرفتن اوضاع نداشت. در نتیجه، بنر مجبور شد از زره‌ی بزرگ آیرون‌من برای حضور در نبرد استفاده کند.

همان‌طور که پیش از این اشاره شد، قوس شخصیتی هالک در Avengers: Endgame به پایان رسید. بروس بنر در این فیلم راه حل نهایی را یافت و توانست هالک را با خودش ترکیب کرده و «پروفسور هالک» را پدید بیاورد. البته پروفسور هالک اتفاق جدیدی نیست و طرفداران پروپاقرص مارول می‌دانند که ایده آن از کمیک بوک‌ها الهام گرفته شده است.

چرا تنها یک فیلم مستقل براساس هالک ساخته شد؟

اگرچه هالک یکی از محبوب‌ترین و پرطرفداران‌ترین ابرقهرمانان مارول محسوب می‌شود اما حضور او در دنیای سینمایی نسبت به دیگر ابرقهرمانان محدودتر بوده است. اگر یادتان باشد، به‌جز The Incredible Hulk هیچ فیلم مستقل دیگری با محوریت دکتر سبز رنگِ داستان ساخته نشد. متاسفانه مشکلات حقوقی که بین مارول و یونیورسال وجود داشت، مانع از ساخت فیلم‌های مستقل بیشتری با محوریت او شد.

یونیورسال از یک سمت نمی‌خواست حق انتشار فیلم‌های مستقل هالک را از دست دهد و از سوی دیگر هم نمی‌توانست با مارول برای ساخت یک فیلم سینمایی کنار بیاید مارول در سال ۲۰۰۵ میلادی حق ساخت فیلم‌های سینمایی براساس هالک را به‌دست آورد اما حق انتشار فیلم‌های مستقل هالک همچنان در دست یونیورسال قرار داشت. این موضوع در ابتدا چندان دردسرساز نبود و فیلم سینمایی The Incredible Hulk بدون هیچ گونه مشکل خاصی اکران شد اما خریداری مارول توسط دیزنی در سال ۲۰۰۹ شرایط را به‌کلی تغییر داد؛ زیرا این شرکت صاحب یکی از بزرگ‌ترین شبکه‌های انتشار فیلم در سرتاسر جهان بود.

تمامی فیلم‌های فاز نخست دنیای سینمایی مارول توسط پارامونت پیکچرز منتشر شده بودند اما وظیفه‌ی انتشار Incredible Hulk به‌دلیل مسائل حقوقی ذکرشده در پاراگراف قبلی برعهده یونیورسال قرار گرفت. پس از خریداری، مدیران دیزنی به همکاری میان مارول و پارامونت پیکچرز پایان دادند تا وظیفه‌ی انتشار را خودشان برعهده بگیرند اما این اتفاق برای همکاری میان مارول و یونیورسال رخ نداد. یونیورسال از یک سمت نمی‌خواست حق انتشار فیلم‌های مستقل هالک را از دست دهد و از سوی دیگر هم نمی‌توانست با مارول برای ساخت یک فیلم سینمایی کنار بیاید. این اتفاقات در نهایت به واکنش مارک رافلو ختم شد. او در جریان یکی از مصاحبه‌های خود به صورت مستقیم به انتقاد از یونیورسال پرداخت:

امروز می‌خواهم بسیار واضح و روشن بگویم هرگز فیلم مستقلی بر اساس هالک ساخته نمی‌شود. چون یونیورسال حق انتشار آن را بر عهده دارد و به‌دلایلی مدیران آن نمی‌دانند چطور با همتایان خود در مارول کنار بیایند.

از آن‌جایی که یونیورسال تنها حق انتشار فیلم‌های مستقل هالک را در اختیار داشت، دیزنی تصمیم گرفت تا از این ابرقهرمان در فیلم‌های انتقام‌جویان، آیرون‌من و کاپیتان آمریکا استفاده کند. بدین ترتیب یونیورسال نمی‌توانست هیچ گونه ادعایی در زمینه‌ی انتشار آن فیلم‌ها داشته باشد. با در نظر گرفتن این موارد باید گفت احتمال ساخت یک فیلم مستقل با محوریت هالک بسیار بعید به‌نظر می‌رسد؛ زیرا نه دیزنی و نه یونیورسال فعلاً قصد فداکاری ندارند!

حضور اولیه هالک در دنیای سینمایی مارول خوب اما بدون‌ جزئیات بود

پس از نقش‌آفرینی در فیلم The Incredible Hulk طرفداران انتظار داشتند تا ادوارد نورتون برای ایفای نقش بروس بنر در فیلم The Avengers بازگردد اما مارول تصمیم گرفت تا مارک رافلو را جایگزین او کند. مارول در بخشی از بیانیه‌ی خود پیرامون انتخاب بازیگر جدید برای نقش هالک نوشت: «به‌دنبال بازیگری بودیم که تجسم روحیه‌ی خلاق و تمایل به همکاری دیگر بازیگران بااستعداد ما باشد.»

عدم ساخت فیلم‌های مستقل با محوریت هالک و انتخاب گزینه‌ی اول توسط کارگردانان فیلم‌های مختلف دست به دست هم دادند تا دکتر سبز همچنان مانند لوحی باشد که چیزهای زیادی روی آن حک نشده است اگرچه مدیران مارول هرگز به شفا‌ف‌سازی بیانیه‌ی خود درباره جدایی ادوارد نورتون از دنیای سینمایی نپرداختند اما دلیل آن کاملاً آشکار شده است. نورتون با این شرط حاضر به نقش‌آفرینی در The Incredible Hulk شد که روی فیلمنامه نظارت داشته باشد. این اتفاق افتاد و نورتون بخش‌هایی از فیلمنامه را بازنویسی کرد. صحنه‌های مربوط به بخش‌های جدید فیلمبرداری شدند اما اکثر آن‌ها به نسخه نهایی فیلم راه پیدا نکردند؛ موضوعی که باعث نارضایتی نورتون و جدایی او از دنیای سینمایی شد.

این اتفاق از یک جهت بسیار مثبت بود؛ زیرا باعث شد تا مارک رافلو جایگزین ادوارد نورتون شود که عملکرد بهتری در نقش بروس بنر داشت؛ اما بیایید از بحث بازیگری خارج شده و به سراغ شخصیت‌پردازی هالک در دنیای سینمایی مارول برویم. جاس ویدون در اقدامی هوشمندانه تصمیم گرفت تا قوس شخصیتی جالبی را برای هالک در The Avengers در نظر بگیرد. بروس بنر در ابتدا فکر می‌کرد که هالک موجود خطرناکی است و به‌خاطر همین موضوع باید از دیگران فاصله بگیرد اما بعداً متوجه شود که از قدرت این غول سبز رنگ می‌توان برای اهداف درست هم استفاده کرد.

سه سال بعد، جاس ویدون Avengers: Age of Ultron را ساخت. ویدون تصمیم گرفت تا در جریان داستان این فیلم، یک رابطه‌ی عاشقانه میان بروس بنر و بلک ویدو ایجاد کند که اتفاقی کاملاً غیرمنتظره بود؛ زیرا نظیر آن هرگز در کمیک‌بوک‌های مارول رخ نداده بود. با وجود همه این‌ها، بروس بنر و هالک آن‌طور که باید و شاید پرداخت نشدند؛ تمامی فیلم‌هایی که هالک در آن‌ها حضور داشت، شامل ابرقهرمانان دیگری هم می‌شد که از قضا آن‌ها نیز قوس‌های شخصیتی مهمی داشتند. در آن شرایط، کارگردان مجبور بود تا بین دو گزینه یکی را انتخاب کند: ایجاد تعادل میان تمامی شخصیت‌ها یا پرداخت بیشتر به هالک و نادیده گرفتن دیگر قوس‌های شخصیتی.

عدم ساخت فیلم‌های مستقل با محوریت هالک و انتخاب گزینه‌ی اول توسط کارگردانان فیلم‌های مختلف دست به دست هم دادند تا دکتر سبز همچنان مانند لوحی باشد که چیزهای زیادی روی آن حک نشده است.

قوس شخصیتی هالک آن چیزی نیست که باید باشد

کوین فایگی و مارک رافلو که از نادیده گرفته شدن پتانسیل‌های هالک باخبر بودند، تصمیم گرفتند با در نظر گرفتن عدم امکان ساخت یک فیلم مستقل، راه حلی برای مشکلات مربوط به شخصیت پردازی این ابرقهرمان پیدا کنند. راه حل آن‌ها یک قوس شخصیتی بود که حرف چندانی برای گفتن نداشت. ایده‌ی این قوس شخصیتی از کمیک‌بوک‌هایی نوشته‌ی دیوید پیتر الهام گرفته شده بود که در آن هالک دچار اختلال چند شخصیتی شده بود؛ در نتیجه، بروس بنر و هالک باید به تقابل با یکدیگر می‌پرداختند.

متاسفانه مارول نتوانست از ظرفیت‌های این خط داستانی به‌خوبی استفاده کرده و قوس شخصیتی هالک را مطابق انتظارها به‌تصویر بکشد. مهم‌ترین دلیلش هم چیزی بود که پیش از این به آن اشاره کردیم. هالک در آن کمیک بوک‌ها شخصیت اصلی ماجرا بود و تمامی اتفاقات با محوریت او رخ می‌دادند اما این شرایط برای فیلم‌های مارول صدق نمی‌کند. هالک در فیلم Thor: Ragnarok یک شخصیت مکمل و در فیلم‌های Avengers: Infinity War و Avengers: Endgame هم بخشی از یک اتحاد بزرگ بود. بنابراین، ‌آن‌طور که باید و شاید به او زمان اختصاص داده نشد.

بروس تصمیم گرفت تا مشکل موجود میان خودش و هالک را یکبار برای همیشه حل کند که نتیجه آن، ترکیب ذهن بروس و جسم هالک بود با وجود تمامی سختی‌ها تایکا وایتیتی، کارگردان Thor: Ragnarok زمینه‌چینی‌های مربوط به قوس شخصیتی هالک را به‌خوبی انجام داد اما این روندِ مناسب با فیلم‌ سوم و چهارم انتقام‌جویان ادامه نیافت. در فیلم Infinity War دیدیم که هالک از شرایط موجود خسته شده و دیگر نمی‌خواهد نقش یک قهرمان را ایفا کند که سربزنگاه رسیده و مشکلات را برای بروس بنر حل می‌کند. در نتیجه ترجیح داد تا در جریان نبرد با تانوس حضور پیدا نکرده و بروس را با مشکلاتش تنها بگذارد. پس از این اتفاق، بروس تصمیم گرفت تا مشکل موجود میان خودش و هالک را یکبار برای همیشه حل کند که نتیجه آن، ترکیب ذهن بروس و جسم هالک بود. پروسه این اتفاقات و شکل‌گیری پروفسور هالک قرار بود در Infinity War نشان داده شود اما در جریان تدوین تصمیم به حذف آن گرفته شد تا یکی از مهم‌ترین اتفاقات دنیای سینمایی مارول که به هالک مربوط می‌شد خارج از کادر دوربین رخ دهد.

البته سعی شد تا در فیلم Endgame روی اهمیت هالک تاکید شود. در همین راستا وظیفه‌ی پوشیدن دستکش و زدن بشکن برای بازگرداندن کشته‌شدگان به او سپرده شد اما این اتفاق هیچ ارتباطی به قوس شخصیتی او و مسیری که در طول دو فیلم گذشته طی کرده بود نداشت. بدین ترتیب انسجامی که در کمیک‌بوک‌های دیوید پیتر وجود داشت و انتظار داشتیم تا در قوس شخصیتی هالک ببینیم، هرگز اتفاق نیفتاد.

نمی‌توان به آینده امیدوار بود!

اگرچه دنیای سینمایی مارول به پایان نرسیده و فیلم‌های بسیاری دیگری در لیست انتشار قرار دارند اما با اطمینان می‌توان گفت مارول ظرفیت‌های هالک را هدر داده و این شرایط نیز در آینده تغییر نخواهد کرد. طبق گزارش‌ها، مارک رافلو تنها یک فیلم دیگر قرارداد دارد. با در نظر گرفتن اینکه اختلاف میان مارول و یونیورسال همچنان وجود دارد، می‌توان گفت فیلم بعدی هالک با حضور دیگر ابرقهرمانان خواهد بود تا از لحاظ حقوقی مشکلی به‌وجود نیاید. بنابراین، نمی‌توان انتظار داشت که سازندگان بخش عمده داستان را به غول سبزرنگ اختصاص داده و به او بپردازند تا مشکلاتش در زمینه شخصیت‌پردازی حل شوند. در خوشبینانه‌ترین حالت، او یک شخصیت مکمل خواهد بود.

نمی‌توان با قاطعیت گفت چه آینده‌ای در انتظار هالک است اما این احتمال وجود دارد که او به‌عنوان استاد نسل بعدی انتقامجویان به تصویر کشیده شود. البته قبل از اینکه برای همیشه با دنیای سینمایی مارول خداحافظی کند!



مطالب مرتبط

دیگران نیز خوانده‌اند

نظرات

دیدگاه خود را اشتراک گذارید
اشتراک
به من اطلاع بده
guest

7 دیدگاه
جدیدترین
قدیمی‌ترین بیشترین رای
Inline Feedbacks
View all comments