بازی Hunt: Showdown را میتوان یک عنوان خوب با ایدهای جذاب معرفی کرد. در این اثر نه تنها بازیکن، بلکه محیط بازی هم جزو دشمنانتان محسوب میشود.
در سال ۲۰۱۳ زمانی که Vigil Games به دلیل ورشکستگی THQ منحل شده بود، کرایتک کل افراد این تیم را استخدام کرد و همهی آنها را به شعبه آمریکای خود منتقل کرد. آنها با استفاده از تجربیاتی که از ساخت فرانچایز Darksiders به دست آورده بودند، عنوان جدیدی به نام Hunt: Horrors of the Gilded Age ساخته و در E3 2014 این بازی را معرفی کردند. شعبه آمریکای کرایتک به دلایلی منحل شد و تیم آن به استودیوی اصلی کرایتک جا به جا شد. آنها تصمیم گرفتند که بازی را از نو بسازند و در نهایت در سال ۲۰۱۷، شرکت کرایتک عنوان Hunt: Showdown را با تریلری متفاوت از عنوان قبلی رونمایی کرد.
با در نظر گرفتن اسناد داخل بازی، محدودهی زمانی بین سالهای ۱۸۹۰ تا ۱۹۱۵ قرار دارد
بازی Hunt: Showdown یک عنوان آنلاین در سبک شوتر اول شخص است که المانهای ترس و بقا با الهام از محیطهای وسترن قرن نوزدهم را در خود دارد. چیز زیادی از داستان این اثر مشخص نیست و تمام اطلاعاتمان به نوشتههایی از داخل نقشههای بازی محدود شده که داستان چند شکارچی را توضیح میدهد. در منوی بازی نیز کتابی طراحی شده که با کشتن زامبیها و هیولایی و باسها، بخشی از داستان آنها را برای شما بازگو میکند. طبق اسناد یافت شده، شما عضو انجمن شکارچیان آمریکا هستید که وظیفهی شکار هیولاها و خارج کردن توکنهای آنها را دارید و به ازای این کار پول دریافت خواهید کرد. شکارچیان بخشی از روح یا بدن خود را فدا میکنند تا شکار کردن برای آنها امکان پذیر باشد. زمان و علت پیدایش این موجودات، چیزی مشخص نیست ولی عامل اصلی حضور شکارچیان و خرابی شهرها هستند.
دو نقشهی نسبتا بزرگ به نامهای Stillwater Bayou و Lawson Delta در بازی داریم که از تنوع آب و هوایی بهره میبرند. انواع حالات آب و هوا به شب، روز، مه آلود و آفتابی تقسیم میشود. هر یک از این دستهها تاثیر زیادی در روند گیمپلی خواهند داشت. مثلا در نقشههای شب و مه آلود، وسعت دید شما کمتر میشود یا در نقشههای آفتابی کاراکتر شما زودتر خسته شده و در روز عادی، همه چیز در سطح معمولی خود قرار دارند. بازیکنان از کنارههای نقشه شروع به فعالیت میکنند. به لطف طراحی خوب نقشهها، معمولا با محیطهای تکراری روبرو نخواهید شد. محل قرار گرفتن باسها، نقاط شروع بازی و مکانهایی که در آن مهمات، تلهها و Medkitها را پیدا میکنید در هر مچ تغییر کرده و هیچگاه احساس یکنواختی به شما دست نمیدهد.
همانطور که گفته شد، شما در نقش شکارچی هستید. سیستم شخصی سازی کاراکتر وجود ندارد، در واقع شما میتوانید شکل ظاهری شکارچیهایتان را انتخاب کرده و به ابزار آلات و سلاحهای مختلف مجهز کنید. شکارچیها به سه سطح تقسم میشوند، سطح سه، Apprentice نام دارد که به نوعی تازه کار محسوب میشود، در درجه دوم، Cowboy قرار دارد که نسبت به کاراکتر قبلی، تجهیزات بهتر و بیشتری همراه دارد. در سطح اول شکارچیها نیز Manhunter است که نه تنها تجهیزات بسیار خوبی حمل میکند، بلکه یک یا چند عدد Trait به صورت پیشفرض برای این کاراکتر فعال است. Traitها تواناییهایی هستند که کاراکتر شما را باف میکنند. تعداد آنها ۳۴ عدد است که برای فعال کردن هر کدام، باید سطح شکارچی شما افزایش یابد.
Hunt Dollars، پول داخل بازی Hunt: Showdown است که اهمیت بسیار بالایی در بازی دارد. علت مهم بودن پول، وجود مرگ واقعی در بازی است، بعد از رسیدن به Level شمارهی ۱۱، کاراکترها با مرگ واقعی روبرو میشوند. یعنی اگر کاراکتری کشته شود نه تنها خود او، بلکه تمام تجهیزات همراهش از بین میرود و اگر شکارچی دیگری آن وسایل را برای خود بردارد، کاملا مال او میشود. برای جایگزین کردن کاراکتر، میتوان یک شکارچی لول ۱ با سلاحهای قبلی خریداری کرد، این عمل شاید کمی عجیب باشد ولی قیمت برخی از سلاحها زیاد بوده و خرید شکارچی به نوعی به صرفهتر خواهد بود. شما میتوانید، همزمان ۵ عدد شکارچی در اختیار داشته باشید و برای بازیهای مختلف آنها را امتحان کنید. همچنینر بعد از هر بازی، یک شکارچی رایگان متناسب با رنک شما هدیه داده میشود.
در کنار پول داخل بازی، پرداختهای درونبرنامهای هم وجود دارد که نام Blood Bonds برای آن انتخاب شده است. شما با Blood Bonds میتوانید چندین کار بکنید؛ اما این کارها تاثیری در روند بازی و حالت رقابتی نخواهد داشت. ابتدا شما میتوانید میزان شکارچیان آماده به خدمتتان را افزایش دهید یا مقدار پیش فرض آنها را – که ۵ عدد است – بیشتر کنید. برخی از سلاحها دارای اسکینهایی هستند که فقط با Blood Bonds قابل خریداند یا برخی از شکارچیان افسانهای را میتوانید با این واحد پولی خریداری کنید.
در بازی Hunt: Showdown سلاحها به سه دستهی کوچک، متوسط و بزرگ تقسیم میشوند و شما میتوانید یک سلاح کوچک در کنار متوسط یا بزرگ در بازی با خود همراه داشته باشید. تنوع بین سلاحها بسیار زیاد است ولی همهی آنها از اول بازی آزاد نخواهند بود. سیستم Level Up با نواری به اسم Bloodline معرفی شده. دریافت XP برای پر کردن نوار بسیار آسان است؛ هر عملیاتی که در بازی انجام شود مانند تعداد کشتن زامبیها یا شکارچیان و حتی پیدا کردن و مقابله شدن با باسها (جدا از کشتن آنها)، XP تعلق میگیرد. اگر شما به اندازه کافی توانایی زنده ماندن و پیروزی در بازی را داشته باشید، سطح شکارچی شما افزایش پیدا میکند و با امتیازات آن میتوان میزان نوار سلامتی را افزایش داده و اجازه استفاده از Traitهای بیشتر و قویتر را داشته باشید. هر شکارچی دارای ۵۰ لول است و در صورت تمایل میتوانید شکارچیان را از خدمت منع کرده و اگر شکارچی شما به سطح خاصی رسیده باشد اجازه بازنشته کردن او را خواهید داشت. با این کار میزان مشخصی XP به شما تعلق خواهد گرفت.
بازی دارای دو مود است؛ Bounty Hunt که بازیکن به دنبال شکار هیولا میرود و Quickplay که مود رقابتی و شبیه به بازیهای بتل رویال ساخته شده
دو مود مجزا برای بازی Hunt: Showdown طراحی شده که با نامهای Bounty Hunt و Quickplay شناخته میشود. به نوعی Bounty Hunt را میتوان مود اصلی دانست، تمام مواردی که تاکنون گفته شد بر روی مود Bounty Hunt بوده. مود Quickplay، شباهتهای زیادی به بازیهای بتل رویال دارد. در این مود هر بازیکن – با در نظر گرفتن میزان Bloodline – یک شکارچی رایگان را انتخاب میکند و برای تجهیزات میتواند یکی از سه نوع سلاح Pistol ،Shotgun و Melee را انتخاب کرده و در طول مچ همراه داشته باشد. بر خلاف Bounty Hunt، در این مود المان Loot کردن وجود دارد. متاسفانه محل لوتها نامشخص بوده و محل قرارگیری تجهیزات در این مود بسیار پراکنده است. بازیکنان باید در طول بازی، چهار عدد Wellspring جمع آوری کنند و هر کسی که بتواند زودتر این کار را انجام دهد، قدرتش فعال میشود و در نتیجه محل استقرار او نیز مشخص شده و بازیکنان دیگر باید تا قبل از پایان وقت تعیین شده او را بکشند و قدرتش را برای خود استفاده کند. کسی که تا اتمام وقت Wellspringها را داشته باشد برنده است و باقی افراد سریع کشته میشوند. جالب است بدانید بازیکنی که Wellspringها را جمع آوری کند محدودهی حرکتی آن کم میشود به نوعی برای کسی که دارنده Wellspring باشد، Zone به وجود میآید. فردی که در این مود برنده شود به عنوان جایزه شکارچی و وسایلهایی که طول مچ پیدا کرده در Inventory او قرار میگیرد که برای استفاده در مود Bounty Hunt قابل استفاده است.
در مود Bounty Hunt نیز رویه به همین شکل است ولی شکارچیان به جای شکار یک دیگر باید هیولای اصلی را کشته و توکنهای آنها را برداشته و از نقشه خارج شوند. در این مود بر خلاف مود Quickplay، شما میتوانید یک یا دو هم تیمی داشته باشید. بازیکنان برای پیدا کردن هیولاها، ابتدا باید سه سرنخ جمع آوری کنند گاهی اوقات ممکن است از شانس خوب شخصی، اولین سرنخ به محل استقرار باس ختم شود. شکارچیان میتوانند بخش تاریک جهان را ببینند و با تغییر دید چند ثانیه تصویر خود به بخش تاریک وارد شده و سرنخها را پیدا کنند. گاها ممکن است دو باس در نقشه حضور داشته باشند، هر باس دو عدد توکن دارد با این حساب، یک مچ میتواند چهار برنده داشته باشد. از نکات طراحی خوب گیمپلی اینجا است که اگر بازیکنی توکن را بدست بگیرید میتواند به مدت ده ثانیه، با ورود به دنیای تاریک، محل اسقرار باقی شکارچیان نزدیک خود را پیدا کند.
تعداد همزمان بازیکنان در هر دو مود، ۱۰ نفر است که نسبت به نقشه و زمان آن، بسیار کم است. هسته اصلی گیمپلی به شکل PvPvE ساخته شده یعنی بازیکنی در مقابل دیگری در حالی که همهی آنها با محیط اطراف خود درگیر هستند. محیط بازی یک دشمن بسیار سر سخت و گاهاً جدیتر از شکارچیان دیگر است در حدی که تمرکز پیدا کردن بازیکنان دیگر را از شما میگیرد. زامبیهای مختلفی در این عنوان طراحی شده که هر کدام از آنها میزان صدمه و مکانیک حملهی متفاوتی خواهند داشت. آسیب دریافتی از زامبیها، بسیار جدی و اجتناب ناپذیر است اکثر آسیبها باعث سوختن و یا خونریزی شدید در شما میشود که گاها میتوانند به مرگتان منجر شوند. با این وجود کشتن زامبیها بسیار راحت و بدون دردسر خاصی انجام میشود، در حال حاضر در بازی سه عدد باس به نامهای Spider، Butcher و Assassin وجود دارد. در نسخهی اولیهی بازی شاهد آن بودیم که تنها Assassin کمی چالش برانگیز بود ولی با طراحی بهتر این باسها، هر سه آنها میتوانند خطرناک باشند.
صدا یک المان بسیار مهم در Hunt: Showdown است
یکی از مهمترین المانهای بازی Hunt: Showdown صدا است، با توجه به تعداد بسیار کم شکارچی، پیدا کردن آنها در نقشه بسیار سخت بوده و گاها ممکن است آنها را در طول یک مچ هم ندیده و فقط حضور آنها را حس کنید. همانطور که گفته شد، درگیری با محیط بازی در مقایسه با مبارزه با شکارچیان بسیار جدیتر است به عنوان مثال، کلاغها و یا اردکهایی در بخشهایی از زمین و برکهها وجود دارند که اگر بازیکنی نزدیکی آنها بشود، پرواز کرده و صدای بسیار بلندی تولد میکنند، این صدا باعث میشود، دیگر شکارچیان در فاصلههای نسبتا دور، از حضور شما با خبر شوند. نمونهای دیگری که وجود دارد، اسبهای نیمه جان است که در صورت نزدیک شدن به آنها صدای بسیار زیادی تولید میکنند. صدای زامبیها نیز گاهی اوقات باعث دردستر میشود، این موجودات در صورت دیدن شما صدایی خاص تولید میکنند و اگر شکارچیای در نزدیکی آنجا مستقر شده باشد، از حضور در او مکان با خبر میشود. برخی از صداها قابل کنترل هستند، مانند شیشههای شکسته روی زمین، چوب خشکها در جنگل یا زنجیرهایی که از سقف خانهها آویزان شدهاند، که با آرام راه رفتن میتوان از تولید صدای بلند آنها اجتناب کرد. نوع سوم نیز صداهایی است که توسط خودتان تولید یا فعال میشود؛ مانند زنگوله، ماشین بخار و گرامافون وجود دارد که با فعال کردن آنها صدای بسیار زیادی تولید کرده و زامبیها را جذب میکنند و گاها برای برهم زدن تمرکز باقی شکارچیها نیز مورد استفاده قرار میگیرد. صدای سلاحها بسیار خوب طراحی شده، علیرغم اینکه یک شوتر قرن نوزدهم را احساس میشود بلکه هر سلاحی دارای میزان تولید صدای مشخصی است.
در کنار صداگذاری فوقالعاده، گرافیک بازی به لطف پنجمین نسخهی CryEngine هم بسیار خوب کار شده است. در نسخهی اولیهی بازی ما شاهد مشکلاتی در بخش تکنیکی بازی Hunt: Showdown بودیم مانند باگهای عجیب، ناپدید شدن زمین بازی و حتی فیزیک بسیار غیر طبیعی که لذت بازی را کاهش میداد. اما در نسخهی جدید باگها به شکل بسیار چشم گیری کاهش یافته، گرافیک بازی بهینهتر شده ولی همچنان مشکلاتی مانند ناپدید شدن ناگهانی جنازههای زامبیها در بازی وجود دارد. فیزیک بازی هم پیشرفت بسیار خوبی داشته ولی همچنان از مشکلات بسیاری زیادی رنج میبرد مانند پرت شدن ناگهانی زامبیها بعد از مرگ آنها یکی از مشکلات بازی است.
- ایده جذاب
- حس تیراندازی قرن 19
- صداگذاری استادانه و استفاده از مکانیک صدا در بازی
- تکراری نبودن نقشه
- مکانیکهای مرگ
- تعداد زیاد اسلحه و واقعی بودن آنها
- گرافیک بازی بسیار خوب کار شده و دارای بهبودهای بسیار خوبی نسبت به نسخهی اولیه دارد
- باگ
- فیزیک غیر عادی
- نبود بالانس در زمان و تعداد پلیرها نسبت به نقشه بزرگ
- مچهای ناعادلانه
- هوش مصنوعی گاها جالب عمل نمیکند
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید