آیا تولید گوشی داخلی دردی از بازار موبایل درمان می‌کند؟

تولید گوشی داخلی موضوعی است که سال‌هاست مطرح شده و هر بار به بن‌بست خورده است اما این روزها دوباره این قضیه تیتر خبرها شده و بحث گوشی در داخل کشور داغ شده است.

چند هفته پیش خبری منتشر شد مبنی بر اینکه صاایران گوشی تولید کرده و مشخصات گوشی‌ها به شکل مفصل در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد؛ رسانه‌های مختلف به کنکاش در این رابطه پرداختند و اعلام کردند که اصل گوشی متعلق به این شرکت تولیدکننده‌ی داخلی نیست و به این ترتیب بود که خبر تکذیب و اعلام شد که یک برند چینی چند مدل گوشی به سفارش کشور ایران تولید و وارد بازار کرده است.

اما دوباره هفته‌ی پیش خبری منتشر شد مبنی بر اینکه ۶ شرکت ایرانی به ساخت گوشی هوشمند خواهند پرداخت؛ معاون وزیر ارتباطات اعلام کرد که ۶ تولیدکننده‌ی گوشی ایرانی به‌طور جدی در حال فعالیت و راه‌اندازی خط ‌تولید هستند. البته وی تاکید کرد که این کار بدون همکاری شرکای خارجی شدنی نیست؛ چراکه ایران در حوزه‌ی فناوری نمی‌تواند صاحبان اصلی فناوری را نادیده بگیرد. به گفته‌ی وی، ازنظر تأمین تجهیزات لازم و راه‌اندازی خط‌ تولید نیازمند تجهیزات الکترونیکی برای انتقال این فناوری است که به شریک خارجی نیاز دارد و درواقع، آن‌ها صاحبان فناوری هستند.

معاون وزیر ارتباطات شرکت‌های جی ال ایکس، جی‌پلاس، مجموعه‌ی ارگ جدید بم، صاایران، مجموعه‌ی انارستان و مجموعه‌ی اُرُد را به عنوان تولیدکننده‌ی گوشی معرفی کرد.

اگر نگاهی به بازار موبایل دنیا بیندازیم می‌توان دریافت که تنها تعداد انگشت شماری از کشورها امکان تولید گوشی را دارند؛ چین، کره جنوبی و آمریکا.

حتی شرکت‌های ژاپنی که در بسیاری از صنایع حرف اول را در دنیا می‌زنند، در بخش تولید گوشی در رده‌ی چین، کره و آمریکا قرار نمی‌گیرند و تولید و فروش گوشی را فقط منحصر به داخل کشور خودش کرده و ظاهرا در ساخت گوشی در دنیا حرفی برای گفتن ندارد. همچنین کشورهایی مثل آلمان که جزو نخستین تولیدکنندگان گوشی‌ در دنیا به شمار می‌رود و کارخانه‌هایی مثل زیمنس دارد، ساخت گوشی را به شکل کامل کنار گذاشته و آن را به کشورهایی مثل چین و کره محول کرده است.

اما شرکت‌های ایرانی که سابقه‌ی خوبی هم در این زمینه ندارند چطور می‌توانند گوشی تولید کنند و در حالی که به گفته‌ی بسیاری از واردکنندگان تولید یا حتی مونتاژ گوشی در حالی سودآور خواهد بود که برای کشور ارز آوری داشته باشد یعنی حتی از نبود امکانات و نداتشتن فناوری تولید گوشی هم که بگذریم آیا وارد کردن قطعات برای مونتاژ در حالی که هیچ ارزی برای واردات در داخل کوشی وجود ندارد و تولید گوشی که فرآیند بسیار پیچیده‌ای دارد، کاری درست و عاقلانه است.

اگرچه به نظر می‌رسد این تصمیم هم نتیجه‌ای غیر از افزایش بیش از پیش قیمت گوشی‌های برندهایی مثل سامسونگ، اپل، هواوی، شیائومی و سایرین را نخواهد داشت؛ چرا که تجربه نشان داده هر بار موضوع ساخت و تولید داخلی گوشی مطرح می‌شود نتیجه‌ای جز افزایش قیمت‌ها را در پی نخواهد داشت.

از سوی دیگر احتمالا باز هم مثل گذشته شاهد واردات گوشی‌های بی‌نام و نشان چینی به نام تولید داخلی گوشی خواهیم بود و پس از مدتی تبلیغات، کم‌کم اثری از همین گوشی‌ها نخواهد بود و تولیدکننده هم بساط تولید چند روزه را برمی‌چیند.

بر این اساس منتظر می‌مانیم تا ببینیم این بار ساز تولید گوشی داخلی تا کی و کجا کوک می‌شود و چه نتیجه‌ای در پی خواهد داشت.