فیلم Kingdom یک اثر اکشن و تاریخی، ساخت کشور ژاپن است که سرگذشت پرفراز و نشیب «لی شین» یکی از ژنرالهای چینی را در دورهی جنگ داخلی دوران باستان روایت میکند.
این فیلم بر اساس مجموعه مانگای ژاپنی با همین نام ساخته شده که به اتفاقات تاریخی پیش از اتحادِ هفت اقلیم چین با یکدیگر اشاره میکند. جالب اینجا است که داستان فیلم پادشاهی روایتگر تاریخ چین است، اما زبان به کار رفته در آن و ملیت بازیگران آن ژاپنی است.
داستان فیلم پادشاهی به زمان عصر دولتهای جنگطلب در سال ۲۲۵ قبل از میلاد باز میگردد که در آن کشور چین به هفت پادشاهی مختلف پس از دورهی تاریخی «بهار و پاییز» تقسیم شده بود. لی شین و دوستش «پیائو» کودکانی یتیم هستند که پدر و مادر خود را در طول جنگ از دست دادهاند و به عنوان برده به خانوادهای ثروتمند فروخته شدهاند. شین و پیائو در کودکی به همدیگر قول میدهند تا به ژنرالهایی بزرگ تبدیل شوند و به همین خاطر با شمشیرهای چوبی، روش مبارزه را همراه یکدیگر یاد میگیرند. اتفاقات تاریخی متعدد باعث میشود تا شین در نهایت بتواند در سپاه «یینگ ژنگ»، اولین پادشاه چین متحد شمشیر بزند.
فیلم پادشاهی را بیش از آنکه بتوان یک اثر تاریخی در نظر گرفت، میتوان یک اثر حماسی و اکشن همراه با سبک قهرمانپروری معمول فیلمسازان شرق آسیا دانست. فیلم پادشاهی آکنده از نبردهای تن به تن میان افراد، آن هم به شیوهی انیمهها و فیلمهای سینمایی ژاپنی و چینی است؛ تکان خوردن موی سر سربازان به خاطر باد حاصل شده از حرکت شمشیرِ مبارزی که چندین متر دورتر ایستاده، لگدهایی که مبارزان را برای چند قدم به هوا پرتاب میکنند و مشتهای کوبیده شده به سینه که باعث سرازیر شدن خون از دهان قربانیان میشوند، همگی از جمله المانهایی هستند که سینماگران شرقی به طرز عجیبی به نمایش آنها در تولیدات اکشن علاقه دارند که البته در فیلم پادشاهی نیز موارد متعددی از آنها را میتوان یافت.
«پادشاهی» به عنوان یک فیلم اکشن، از لحاظ ایدهپردازی و سبک نمایش صحنههای هیجانآور یک اثر کاملاً شکست خورده است
«پادشاهی» به عنوان یک فیلم اکشن، از لحاظ ایدهپردازی و سبک نمایش صحنههای هیجانآور یک اثر کاملاً شکست خورده است. این فیلم در مقایسه با دیگر آثار مشابه ساخته شده در شرق آسیا، از لحاظ نمایش صحنههای اکشن، شمشیرزنیها و مبارزههای تن به تن، حرف تازهای برای گفتن ندارد و میتوان آن را تکرار مکررات فیلمهای مشابه در نظر گرفت. البته عیب بزرگ استفادهی فیلم از این ایدهها، صرفاً تکراری بودن آنها نیست؛ بلکه این محصول سینمایی در برخی اوقات نیز ایدههایی به شدت غیرقابل باور و شاید هم خندهدار را به کار میبرد؛ برای مثال حضور یک غول درشت هیکل در کاخ سلطنتی «دودمان چین»، نه تنها باعث افزایش هیجان در یک اثر حماسی و تاریخی نمیشود، بلکه تا حدودی فاز فیلم را به سمت آثار فانتزی نزدیک میکند.
البته با دیدگاه منصفانه میتوان گفت که هرچند ایدههای فیلم «پادشاهی» در نمایش صحنههای اکشن برای مخاطب امروزی تکراری و غیرقابل باور است، نحوهی اجرایی کردن برخی از آنها قابل توجه و تحسین برانگیز تلقی میشوند. بسیاری از صحنههای مبارزهی شین با دشمنان پادشاه میتواند تا حدودی حس هیجان را برانگیخته و برای لحظاتی کوتاه، نفس را در سینهی مخاطب حبس کند.
با وجود اجرای خوب صحنههای مبارزهی شین، فیلم در بسیاری از بخشهای خود به هیچ چیز، حتی استفاده از جلوههای ویژهی درست یا گریم قابل توجه بازیگرها اهمیت نداده است؛ برای مثال در صحنهی سخنرانی «چنگ ژیائو»، برادر کوچکتر پادشاه با سربازانش جلوههای ویژه به طرز غیرقابل باوری پیش پا افتاده هستند، ارتش هشت هزار نفری چنگ ژیائو به سادگی و با استفاده از جلوهی ویژه در دستههای مختلف تکرار شدهاند که برای اکثر مخاطبان قابل تشخیص است. از طرف دیگر گریم غول محافظ کاخ سلطنتی آنقدر مصنوعی است که به هیچ وجه نمیتوان آن را از یک فیلم ساخته شده در سال ۲۰۱۹ میلادی انتظار داشت.
سبک فیلمبرداری و انتخاب لوکیشینهای فیلم «پادشاهی» در نوع خود بینظیر است
با وجود تمامی این مشکلات، فیلم یاد شده را نمیتوان یک اثر عاری از نکات مثبت در نظر گرفت. سبک فیلمبرداری و انتخاب لوکیشینهای فیلم «پادشاهی» در نوع خود بینظیر است و اگر بهانهای برای ادامهی تماشای این اثر وجود داشته باشد، دقیقا به همین دو فاکتور مربوط میشود. فیلم «پادشاهی» در برخی از سکانسهای خود از یک شات بلند برای نمایش مبارزههای تن به تن استفاده میکند. در این شاتهای بلند، تک تک حرکت بازیگران با دقت فراوان در کنار هم چیده شده و دوربین، همه چیز را بدون کات خوردن به نمایش در میآورد. این صحنهها، بیشتر در دقایق میانی فیلم و مبارزهی شین در راه مخفی کاخ سلطنتی به نمایش داده میشوند. بدون شک هماهنگ کردن بازیگران، فیلمبردار و تمام عوامل پشت صحنه برای ثبت چنین صحنههایی، حتی با وجود استفاده از جلوههای ویژهی تکراری، کاری بسیار دشوار است که البته نتیجهی آن نیز میتواند تحسین برانگیز و شایستهی دیده شدن باشد.
از طرف دیگر لوکیشنهای به کار رفته برای نمایش درون ساختمان کاخ سلطنتی و مقر اصلی مردمان «مونتین» هر چند که عاری از جلوههای ویژهی پیش پا افتاده نیست، اما به طور کامل با سبک داستانسرایی فیلم سازگاری کامل دارد. فیلم «پادشاهی» در چیدمان میزانسن و تطبیق آن با داستان حماسی خود عملکرد مناسب و قابل توجهی دارد.
مزیت پایانی فیلم «پادشاهی» نیز به شیوهی داستانسرایی آن بازمیگردد؛ این فیلم با خط داستانی ممتدِ خود روند تبدیل شدن کودکی یتیم را به یکی از شخصیتهای بزرگ تاریخ چین نمایش میدهد. فیلم به طرز افراط آمیزی در روایت این داستان حماسی اغراق کرده، اما به خوبی توانسته کاراکترهای تاریخی نظیر لی شین و یینگ ژنگ را به تصویر بکشد و بخشی از تاریخ کشور چین و چگونگی تبدیل شدن پادشاهیهای هفتگانه به یک کشور متحد را روایت کند.
به طور کل، فیلم Kingdom یک اثر حماسی و تاریخی است که تلاش میکند تا با نمایش صحنههای اکشن، بخشی از تاریخ کشور چین را به شیوهای جذاب روایت کند. صحنههای اکشن این فیلم از لحاظ ایدهپردازی کاملاً تکراری و غیرقابل باور هستند که ممکن است توان برقراری ارتباط با اکثر مخاطبان را نداشته باشند. با این حال فیلم سعی کرده تا نقاط ضعف خود را با روایت یک داستان تاریخی و سبک منحصر به فرد فیلمبرداری جبران کند. البته نکتهی متضاد در مورد فیلم «پادشاهی» این است که روایتی از تاریخ چین را با زبان ژاپنی و بازیگرانی ژاپنی به تصویر میکشد. با وجود این مسئله، هیچ تضمینی برای اینکه از تماشای این فیلم لذت ببرید وجود ندارد؛ چرا که فانتزیها و سبک خاص نمایش مبارزههای آن ممکن است باب میل هر کسی نباشند.
- فیلمبرداری تأثیرگذار
- انتخاب لوکیشنهای جذاب
- سبک خوب برای روایت یک داستان تاریخی
- ایدههای تکراری برای نمایش مبارزهها
- حضور المانهایی که فیلم را به اثری فانتزی تبدیل میکنند
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید