بررسی بازی Mortal Kombat 11

بروس لی، فرانکی و نینجای زرد کلید واژه‌های کودکان دهه ۶۰ ایران هستند که هر کدامشان با یکی از قهرمان‌های بدون اعصاب Mortal Kombat خاطره سازی کرده‌اند. قهرمان‌هایی که امروز با همان فرمول جواب پس داده در قالب بازی Mortal Kombat 11 برگشته‌اند تا گیمرهای هاردکور ژانر مبارزه‌ای را سرگرم کنند.

نسخه یازدهم Mortal Kombat چه در زمان معرفی و چه حالا که به دست ما رسیده، جنجال‌های زیادی را به پا کرده است به شکلی که هر روز حداقل یک خبر از آن می‌شنویم. این موضوع بدون شک کمک زیادی به فروش بازی Mortal Kombat 11 می‌کند اما سوال اینجاست؛ خود بازی به اندازه حواشی‌ای که ایجاد کرده، ارزش دارد؟ می‌توانم به جرات بگویم که اثر حاضر برای طرفداران ژانر مبارزه‌ای، ۶۰ دلار می‌ارزد ولی مشکل اینجاست که همه گیمرها از تجربه‌اش لذت کامل را نخواهند برد.

داستان این نسخه درست بعد از پایان قسمت دهم آغاز می‌شود و Raiden که به طلسم Shinnok دسترسی پیدا کرده، خلق و خوی دیگری را در پیش می‌گیرد. همین موضوع سبب می‌شود تا شخصیت جدیدی به نام Kronika پا به زمین بگذارد و دوره جدیدی را بنیان گذاری کند. از آنجا که این کاراکتر قدرت کنترل زمان را در اختیار دارد، در نتیجه دوره قدیم و جدید Mortal Kombat را با یکدیگر ترکیب می‌کند و از اینجا داستان به شکل جدی آغاز می‌شود.

Mortal Kombat 11 به راحتی می‌تواند لقب بهترین گرافیک بازی‌های مبارزه‌ای نسل هشتم را از آن خود کند

استودیوی Netherrealm به وضوح تلاش کرده تا بتواند با ایجاد چنین موقعیتی در بطن داستان، مرگ شخصیت‌ها را به خوبی توجیه کند اما به واسطه اشتباهات متعدد در روایت، منطق دنیاهای موازی و دوره‌های مختلف را به هم می‌ریزد. قانون‌های وضع شده بی معنی می‌شوند و مخاطب را به فکر فرو می‌برند که چرا باید داستان به این سمت برود. البته پاسخ این سوال اصلا سخت نیست زیرا اگر دوره‌های جدید به وجود بیاید، دست سازندگان برای کشتن مخلوق‌هایشان بازتر می‌شود. از طرفی مشکلاتی در پرداختن به شخصیت‌های جدید، اجازه برقراری ارتباط با آنها را نمی‌دهد؛ مثلا Cetrion و Geras به هیچ وجه کاراکتر پردازی خوبی ندارند و بسیار زود از ذهن مخاطب خارج می‌شوند. از سوی دیگر Kronika قرار دارد که به عنوان اولین آنتاگونیست مونث سری، گیمر را با خود همراه می‌سازد هرچند که مبارزه نهایی با او، در حد Shao Kahn نسخه‌های گذشته سخت است و به این راحتی تسلیم نمی‌شود. حالا که به شخصیت‌ها اشاره کردیم، نگاهی هم می‌اندازیم به صداپیشگان بازی که انصافا کارشان را خوب انجام داده‌اند. Jennifer Hale که با دکتر نائومی هانتر در سری Metal Gear Solid شناخته می‌شود، نقش Kronika را باورپذیر اجرا کرده است. حضور بازیگران نام آشنایی همچون Troy Baker و Steve Blum نشان می‌دهد که استودیوی Netherrealm تا چه اندازه روی این بخش حساسیت داشته هرچند که Ronda Rousey در نقش Sonya مانند پاشنه آشیل عمل می‌کند و خروجی‌اش راضی کننده نیست. موسیقی بازی هم با اینکه بیشتر جنبه اتمسفریک دارد اما به خوبی تصویر را همراهی می‌کند. البته افکت‌هایی که از جوی‌استیک‌های نسخه PS4 بازی خارج می‌شود، می‌تواند به راحتی مغز شما را سوراخ کند و مایه عذابتان باشد.