استودیوی سوئدی Bearded Ladies با ساخت بازی Mutant Year Zero: Road to Eden تلاش کرده جای پایی در بازار تقریبا خالی ژانر نقش تاکتیکال نوبتی برای خود دست و پا کند:
اگر بخواهیم بازی Mutant Year Zero را در یک جمله خلاصه کنیم، باید بگوییم این عنوان ترکیبی است از Wasteland 2 و سری X-Com منهای گیم پلی طولانی آنها. استودیوی مستقل Bearded Ladies با ساخت این بازی تلاش کرده جای پایی در بازار تقریبا خالی ژانر تاکتیکی نوبتی یا همان Turn-Based Tactical برای خود بیابد. باید ببینیم بازی Mutant Year Zero: Road to Eden موفق شده در حد و اندازه بزرگان این ژانر ظاهر شود یا این که تنها یک بازی معمولی است که حتی خورههای این سبک هم چندان به تجربهاش راغب نخواهند بود.
داستان بازی Mutant Year Zero: Road to Eden روایتگر دنیایی آخرالزمانی است که در آن ساکنان کره زمین به دنبال شیوع یک بیماری مرگبار به نام بیماری سرخ (Red Plague) و جنگ اتمی از صحنه روزگار محو شدهاند. چیزی که از بشریت باقی مانده، عدهای جهش یافتهاند که به دنبال چیزی جز خونریزی و وحشیگری نیستند. در میان تمامی این خشونتها و درگیریها، پیرمردی که او را در بازی با نام ریش سفید (The Elder) میشناسیم، پناهگاهی به نام آرک (Ark) را بنا کرده تا بخش کوچکی از بازماندگان بتوانند فرهنگ و تمدن را حفظ کنند. با این حال بقای آرک در گرو یافتن تجهیزات و منابع اولیه از محیط خارج است.
گیم پلی بازی ترکیبی است از Wasteland 2 و سری X-Com
وظیفهای که برعهده گروهی به نام Stalkerها قرار داده شده. استالکرها مانند انسانهای عادی نیستند، آنها انسان یا حیواناتی هستند که به واسطه تشعشات رادیواکتیو جهش ژنتیکی یافته و قدرتهای جدیدی کسب کردهاند. به عنوان مثال دو کاراکتر اصلی بازی یک گراز وحشی و یک اردک هستند که پس از جهش یافتن تبدیل به مبارزانی خشن و مسلح شدهاند. داستان بازی از جایی آغاز میشود که همون (Hammon)، استالکری که از او به عنوان همه کاره تاسیسات آرک نام برده میشود، به همراهی گروهی از استالکرهای تحت فرمانش راهی شمال میشوند تا سرزمین موعود را بیابند. سرزمینی که از آن با نام Eden یاد میشود و براساس افسانهها، زندگی عادی بشر در آن جریان دارد. حال وظیفه دو قهرمان اصلی ماست که رد همون را تا شمال زده و پرده از راز افسانه Eden بردارند. سناریوی بازی از جذابیت بالایی برخوردار است. از یک سو ردگیری همون و معمای سرنوشت او و از سوی دیگر تلاش داکس و بورمین برای یافتن فلسفه وجودیشان گیمرها را با تمام سختیهای بازی، مجاب به ادامه و در نهایت به پایان رساندن خط داستانی میکند.
زمان لازم برای اتمام بازی 12 تا 15 ساعت است
گیم پلی بازی همان طور که گفتیم ترکیبی است از Wasteland 2 و سری X-Com با این تفاوت که گیم پلی بازی Mutant Year Zero: Road to Eden بسیار کوتاهتر از عناوین ذکر شده است و داستان آن را میتوان بین 12 تا 15 ساعت به پایان رساند که این زمان برای یک بازی نقش آفرینی تاکتیکی زمان بسیار کوتاهی است. البته نسخه سوییچ حاوی بسته الحاقی Seed of Evil است و گیمرها در بهترین حالت میتوانند برای پایان رساندن این DLC هم 6 ساعت زمان صرف کنند.در مجموع مدت زمان لازم برای اتمام بازی به هیچ عنوان راضی کننده نیست. این زمان را مقایسه کنید با بازیای مانند Divinity: Original Sin 2 که تنها پایان رساندن فصل اول آن میتواند بیش از یکصد ساعت به درازا بکشد. مکانیزمهای گیم پلی از جهت دیگر بسیار جذاب و خوش ساخت از آب درآمدهاند. بازیکنان باید با گشت و گذار در محیطها به شکار دشمنان پرداخته و با کشتن آنها علاوه بر لول آپ شدن، تجهیزات و مهمات هم بیابند. جدا از یافتن سرنخی از همون، مهمترین وظیفه استالکرها یافتن قطعات، منابع اولیه و برخی تجهیزات به جا مانده از دوران پیش از جنگ برای تعمیر تاسیسات آرک است. پس تصور نکنید اکنون که راهی یک ماموریت مقدس شدهاید، دیگر مسئولیتی بر گردنتان نیست. راه بازگشت به آرک همواره باز است و سازندگان قابلیت سفر سریع یا همان Fast Travel را در بازی قرار دادهاند که از قضا استفاده از آن بسیار هم ساده است، تنها کافی است نقشه را باز کرده و مقصد خود را انتخاب کنید. آرک مانند هاب اصلی بازی عمل میکند و نباید فراموش کنید که هر از گاهی به آن سر بزنید. با بازگشت به آرک میتوانید علاوه بر خرید تجهیزات و تسلیحات جدید، آرتیفکتهایی را که در نقشه مییابید را هم تحویل داده و قدرتها و کارتهای پرک جدید آزاد کنید. این آرتیفکتها را با متون باستانی یا اشیای قدرتمند دیگر عناوین نقش آفرینی اشتباه نگیرید. در بازی Mutant Year Zero وسایلی همچون تلویزیون و مایکروفر نقش آرتیفکت را ایفا میکنند.
مبارزات بزرگترین چالش و از طرفی بزرگترین عامل جذابیت بازی هستند. به طور کلی نمیتوان مبارزات بازی را بیش از اندازه سخت یا غیرقابل پیروزی دانست. مهمترین نکته برای پیروزی در مبارزات این است که تمام محیط را بررسی کرده و براساس نحوه قرارگیری دشمنان، نیروهای خود را مستقر کرده و آنها را در تله بیاندازید. روشهای مختلفی برای پیشروی در مبارزات بازی وجود دارد و گیمرها میتوانند با استفاده از تجهیزات مناسب، روشهای مختلف خود را پیاده کنند. به عنوان مثال میتوان با تجهیز سه کاراکتر اصلی به تسلیحات مجهز به صداخفه کن دشمنان خود را یک به یک گیر انداخته و بدون اطلاع دیگران، آنها را سر به نیست کرد و یا این که با تجهیز آنها به شاتگان و مسلسل به صورت هجومی عمل کنید که خب روش آخر بیشتر اوقات جوابگو نخواهد بود.
روشهای مختلفی برای پیشروی در مبارزات بازی وجود دارد
بازیکنان با لول آپ شدن قادر به آزاد کردن قدرتها و تواناییهای جدید هستند، به عنوان مثال داکس (اردک) به عنوان اسنایپر تیم، قدرت منحصربفردی دارد که میتواند ضربات مهلک به دشمنان وارد کند و در مقابل بورمین (گراز) میتواند با شلیک به پاهای دشمنان، قدرت حرکت را از آنها بگیرد. با این وجود قدرتهایی که کاراکترها طی بازی کسب میکنند چندان زیاد و متنوع نبوده و گیمرها میتوانند به سرعت تمام آنها را آزاد کنند. برهمین اساس باید گفت تنوع قدرتها در بازی چندان زیاد نیست.
گرافیک را باید بزرگترین نقطه ضعف بازی Mutant Year Zero: Road to Eden بدانیم. رزلوشن و کیفیت بافتها در نسخه سوییچ تنها یک قدم با فاجعه فاصله دارند که خب با توجه به سخت افزار نسبتا ضعیف سوییچ و تلاش سازندگان برای اجرای روان بازی، چندان جای شکایتی باقی نمیگذارد. توسعه دهندگان برای اجرای روان بازی روی سوییچ، گرافیک بازی را که در همان حالت اولیه و روی کنسولهای PS4 و X1 هم چندان چنگی به دل نمیزد، بازهم دانگرید کردهاند. البته نباید از این نکته غافل شویم که بازی انصافا چه در حالت دستی و چه روی تلویزیون، افت فریم ندارد و با وجود دانگرید شدن گرافیک در نسخه سوییچ، سازندگان این موضوع را با روان کردن کامل بازی جبران کردهاند و این خود یک نقطه قوت بوده و کیفیت پایین بافتها و طراحی محیط را قابل تحمل میسازد.
اگر موسیقی و صداگذاری را به صورت یکجا بررسی کنیم، بدون شک بازی Mutant Year Zero: Road to Eden نمره قبولی را کسب میکند. موسیقی بازی به تنهایی چندان گوش نواز و جذاب نیست و تا حدودی فضای وهم آلود و تاریک دنیای پساآخرالزمانی بازی را تداعی میکند. با این حال صداگذاری بازی یک سروگردن بالاتر از موسیقی و در سطح بسیار خوبی قرار دارد. حال وقتی صداگذاری خوب را در کنار دیالوگهای بسیار جذاب بازی قرار میدهیم، میتوان با اطمینان گفت که بازی با وجود اندکی ضعف در بخش موسیقی، نمره قبولی را در مبحث صدا دریافت میکند.بازی به اندازهای خوش ساخت است که برای معرفی قسمت بعدش منتظر بمانیم.
در نهایت باید گفت بازی Mutant Year Zero: Road to Eden یک بازی بی نظیر و کامل نیست و بدون شک به خاطر ایراداتش زیر سایه بزرگان ژانر مانند X-Com 2 قرار میگیرد. با این حال بازی نقاط قوت بسیاری دارد و برای طرفداران ژانری که شاید سالی یک بار یک بازی در خور توجه برایشان منتشر شود، عنوان Mutant Year Zero بدون هیچ تردیدی شایسته توجه بوده و میتوان گفت به اندازهای خوش ساخت است که برای معرفی قسمت بعدیاش منتظر بمانیم
- مبارزات درگیرکننده و چالشی
- دیالوگهای بسیار هنرمندانه
- گیم پلی روان
- داستان جذاب و درگیر کننده
- عمق استراتژیک بالا
- کوتاهی بازی
- کیفیت بسیار ضعیف بافتها
- محدودیت قدرتهای کاراکترها
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید