بازهم حضور ماریو در یک مهمانی و بازهم یک خرابکاری و دردسر جدید برای پادشاهی قارچها. نیتندو در ادامهی مسیر موفقیتهای ماریو، این بار به درخواستهای متعدد طرفداران این لولهکش ایتالیایی گوش فرا داد و یک عنوان جدید با محوریت کاراکتر ماریوی کاغذی را روانه بازار کرد. از عرضه آخرین عنوان سری Paper Mario نزدیک به چهار سال میگذرد و بازیکنان بارها و بارها خواستار عرضه قسمت جدید این عنوان برای کنسول سوییچ شده بودند. آیا بازی Paper Mario: The Origami King میتواند در حد و اندازه دیگر عناوین ماریو ظاهر شود یا تنها یک بازی خوشگل است با گیم پلی معمولی و فراموش شدنی:
داستان بازی Paper Mario: The Origami King از جایی آغاز میشود که ماریو و لوییجی در هنگام سفر به قلعه شاهزاده پیچ برای شرکت در یک فستیوال، با شهری خالی و رفتار عجیب و زامبی مانند شاهزاده پیچ مواجه میشوند، با توجه به این علائم، آنها متوجه شکل گیری توطئهای جدید توسط مردی کاغذی به نام “اولی” میشوند که قصد دارد تخت پادشاهی سرزمین قارچی را تصاحب کند. برعکس دفعات قبل که ماریو برای نجات جان شاهزاده پیچ تلاش میکرد، این بار شاهزاده تبدیل به یک عروسک خیمه شب بازی در جهت رسیدن شخصیت منفی این قسمت یعنی Olly به اهداف پلیدش شده. این کاراکتر کاغذی، تمامی پادشاهی قارچی را تبدیل به یک دنیای اوریگامی شکل کرده و اکنون بر عهده ماریو و دوستانش است که سرزمین خود را نجات دهند. با این که داستان بازی تا حد زیادی قابل پیش بینی بوده و نکته غافلگیر کنندهای ندارد اما این موضوع از ارزش آن نکاسته و به عنوان یک نقطه ضعف نمیتوان از آن یاد کرد. نقطه قوت اصلی داستان این بازی نه پیچهای داستانی آن بلکه سکانسها و دیالوگهای خندهدار و کمدی آن است.
بدون شک بزرگترین نقطه قوت بازی Paper Mario: The Origami King گرافیک زیبا و رنگآمیزی جذابش است. گرافیک هنری زیبا همواره یکی از نقاط قوت سری ماریو بوده و این عنوان هم یک استثنا نبوده و بیراه نیست اگر بگوییم این بار با یکی از زیباترین قسمتهای ماریو سروکار داریم. سازندگان تمامی لوکیشنهای بازی را به زیباترین شکل ممکن طراحی کردهاند و نمیتوان گفت کدام یک از مناطق بازی زیباتر از دیگری است. ماریو در مسیر خود برای پیشبرد داستان به لوکیشنهای مختلفی سفر میکند. این مناطق به قدری متنوع هستند که گیمرها از بابت تنوع لوکیشنها هیچ گونه کمبودی را احساس نمیکنند. از باغهای گیلاس ژاپنی و صحراهای سوزان گرفته تا کوهستانهای برفی و قلعهی شاهزاده پیچ همگی بخشی از مناطق قابل دسترس در بازی بوده و بازیکنان برای شکست دادن اولی، مجبور به سفر به آنها هستند.
گیمپلی بازی Paper Mario: The Origami King با دیگر عناوین سری ماریو تفاوتهای بسیاری دارد و بخش عمدهای از این تفاوت از ماهیت کاغدی دنیای بازی نشات میگیرد. گیمرها در این بازی تنها مجبور به انجام حرکات پلتفرمینگ و پریدن بر سر و کلهی گومباها نبوده و با اطمینان میتوان گفت عمق گیم پلی آن بیشتر از دیگر عناوین سری است اما این بدان معنا نیست که لزوما گیم پلی این قسمت یک سروگردن از قسمتهای قبلی بالاتر است. کمپانی نینتندو با ساخت و عرضه بازی Paper Mario: The Origami King در یک مسیر جدید و متفاوت قدم گذاشته اما این مسیر چندان هم خالی از دستانداز نیست.
ماریو در ماموریت خود برای شکست دادن شاه اولی تنها نیست اما تصور نکنید کاپیتان تود یا لوییجی قرار است بازیکنان را در این مسیر همراهی کنند، بلکه کاراکتری جدید به نام اولیویا قرار است در این مهم، به ماریو یاری برساند. اولیویا در حقیقت خواهر شخصیت منفی بازی یعنی شاه اولی بوده و توانایی منحصر بفردی در تا کردن دشمنان کاغذی و از میان برداشتن آنها دارد. البته اولیویا تنها همراه گیمرها در مسیر بازی نبوده و کاراکترهای دیگری هم در این سفر به ماریو و اولیویا ملحق میشوند. افزوده شدن این شخصیتهای متفاوت به تیم، نه تنها گیم پلی بازی را تحت الشعاع قرار میدهد بلکه مهمتر از هر چیز، فاز کمدی بازی را تقویت کرده و صحنههای خندهدار زیادی را رقم میزنند.
شاید یکی از بامزهترین نکات داستانی بازی Paper Mario: The Origami King، اتحاد اجباری ماریو با دشمنان قدیمی خود یعنی Bowser، گومباها و دیگر شخصیتهای منفی سری برای شکست دادن دشمن تازه وارد سری یعنی اولی و سربازان اوریگامی او است. تمامی کاراکترهای منفی و مثبت سری ماریو از گومباها گرفته تا تودها، از حضور این دشمن جدید ناراحت بوده و به دنبال بیرون انداختن او از سرزمین قارچها هستند تا دوباره با خیال راحت دمار از روزگار یکدیگر دربیاورند.
سیستم مبارزات بازی Paper Mario: The Origami King متفاوتترین بخش بازی با دیگر عناوین ماریو بوده و نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارد. مبارزات به صورت نوبتی انجام گرفته و با شروع هر مبارزه، گیمرها قادر به تغییر و حرکت دادن میدان نبرد هستند. آنها با استفاده از این روش میتوانند موقعیت استقرار دشمنان و قهرمانان را برای وارد آوردن بیشترین ضربات و کسب امتیاز تغییر دهند. به عنوان مثال میتوانند خانههای میدان را به گونهای حرکت دهند که تمامی دشمنان پشت یکدیگر قرار بگیرند تا در یک حرکت با پا روی آنها پریده و نابودشان کنند. از بین بردن دشمنان در یک حرکت قاعدتا امتیاز بیشتری نصیب بازیکنان میکند و آنها با استفاده از این امتیازها میتوانند تسلیحات خود را تقویت کنند. اصلی ترین تسلیحات ماریو برای نبرد با اوریگامیها، چکش و چکمههایش هستند که گیمرها در مسیر پیش بردن بازی میتوانند آنها را ارتقا دهند.
بزرکترین نقطه ضعف مبارزات، سینوسی بودن درجهی سختی آنهاست. طوری که برخی از مبارزات بازی در کسری از ثانیه و بدون حتی یک ذره چالش به پایان میرسند در حالی که باسفایتها پوست از سر بازیکنان میکنند. تصور کنید مبارزه با چهار سرباز اوریگامی را در یک نوبت به پایان میرسانید اما باس فایت بعدی تنها در یک ضربه ماریو را نابود میکند. این سینوسی بودن درجه سختی مبارزات تا حد زیادی اعصاب بازیکنان را به هم میریزد و یک نقطه ضعف بزرگ برای گیمپلی بازی است.
یک بازی ماریو بدون المانهای پلتفرمینگ هیچ معنایی ندارد و در بازی Paper Mario: The Origami King هم پرشهای ماریو در گوشه و کنار سرزمین قارچی بخشی جداناپذیر از گیمپلی بازی هستند. یکی از بزرگترین تغییرات در ماهیت گیمپلی بازی، افزوده شدن گجتی جدید به نام “هزار دستان” است که گیمرها با استفاده از آن میتوانند چیزهای مخفی زیادی را از جمله راههای مخفی و سکههای طلا را در نقاط مختلف نقشه پیدا کنند. علاوه بر این دستان بلند، ماریو با استفاده از چکش خود هم میتواند راههای جدیدی برای خود پیدا کند و میتوان گفت بخش پازل بازی Paper Mario: The Origami King هم در سطح بسیار خوبی قرار دارد.
یکی از بزرگترین نقاط ضعف بازی، اتلاف بیش از اندازه وقت گیمرها است. سادهترین راه برای جلوگیری از این وضعیت این بود که سازندگان قابلیت رد کردن سریع دیالوگها و سکانسهای سینماتیک بازی را در اختیار بازیکنان قرار دهند اما متاسفانه چنین امکانی در بازی وجود ندارد و بازی بی دلیل وقت گیمرها را تلف میکند. دیگر نقطه ضعف بزرگ بازی Paper Mario: The Origami King هم بدون شک نبود امکان لول آپ کردن ماریو و قابلیتهایش است. تنها بخش لول آپ بازی محدود به افزایش قدرتهای چکمه و چکش ماریو هستند که بدون شک تنها لول آپ کردن دو گجت، یک محدودیت و نقطه ضعفی عظیم برای این بازی محسوب میشود.
بازی Paper Mario: The Origami King یک تلاش موفق از سوی نینتندو برای پیشبرد موفقیت ماریو در یک مسیر جدید است. درست است که بازی از مشکلات ریز و درشت رنج میبرد اما نمیتوان زیبایی و جذابیت گرافیک و گیمپلی بازی را زیر سوال برد. بازی پر است از سکانسهای خندهدار و زیبا و صد البته المانهای جذاب گیمپلی که میتوانند برای ساعتها بازیکنان را سرگرم کنند
- گرافیک هنری زیبا
- مبارزات جذاب
- سکانسهای خندهدار
- گیمپلی پرعمق
- ایرادات جزئی در گیمپلی
- نبود قابلیت رد کردن سریع دیالوگها
- سختی بیش از اندازه برخی باس فایتها
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید