در نقد سریال Peacemaker جدیدترین اثر در جهان سینمایی دی سی (DC) را زیر ذرهبین میبریم، تا ببینیم آیا شخصیت پیسمیکر و داستان تازهای که جیمز گان (James Gunn) برای او در نظر گرفته، توان ایجاد یک تغییر بزرگ در میان آثار این مجموعه را دارد یا که نه.
پیسمیکر، شخصیتی از دنیای کمیکهای چارلتون (Charlton Comics) است که پس از خریداری شدن سهام آن، نهایتا به جهان DC پیوست. با این حال، شاید هرگز فرصت به او نرسید تا با پیشرفت شخصیتی خیلی قوی همراه بوده و به اندازه سایر کاراکترهای محبوب، مانند فلش (Flash)، بتمن (Batman) و سوپرمن (Superman) دیده شود. با این وجود هرقدر که در دنیای کمیک، پیسمیکر را بیشتر در سایهها میبینیم، امسال کاراکتر او در جهان سینمایی DC جایگاه ویژهای را به واسطه یک سریال ۸ قسمتی پیدا کرده است.
داستان سریال Peacemaker دقیقا بعد از وقایع فیلم ریبوت The Suicide Squad روایت میشود. در پایان فیلم، دیدیم که پیسمیکر توسط بلاداسپورت (Bloodsport) کشته شد، سپس در یکی از سکانسهای آخر او را در بیمارستان ملاقات کردیم. او از تیری که به گلویش خورده بود جان سالم به در میبرد، و در داستان جدیدی که گان برای او نوشته، باید در مقابل یک تهدید فضایی دیگر مقابله کند. اما صرفا این تهدید فضایی نیست که داستان Peacemaker را هیجانانگیز و جالب میکند.
در واقع پیسمیکر در دنیای کمیک چندان هم کاراکتر اصلی و تعیینکنندهای نیست، اما در این سریال جدید، نویسنده داستان او را از کودکی میچیند و نهایتا اهداف او برای نگه داشتن صلح و آرامش به قیمت ریختن خون را توضیح میدهد. میتوان پیشرفت در شخصیت پیسمیکر را طی قسمتهای مختلف مشاهده کرد، جایی که او نهایتا از چشمبسته کشتن افراد خودداری میکند و آگاهانه تصمیم میگیرد. در قسمتهای اول، پیسمیکر دقیقا همان کاراکتری است که در فیلم The Suicide Squad دیده بودیم؛ به همان اندازه عجیب و به همان قدر هم خندهدار و فرعی. اما رفته رفته این روند به واسطه سایر شخصیتها و همچنین درگیری ذهنی و فیزیکی که او با پدرش دارد پیشرفت میکند تا پیسمیکر حتی در آخرین قسمت، تصمیمی بسیار تعیینکننده در نگرفتن جان دشمن خود بگیرد!
در حقیقت پیسمیکر برای تمامی افرادی که کشته دچار یک بیماری روانی میشود، به همین ترتیب نیز جیمز گان در قسمتهای پایانی نشان میدهد که او یکبار دیگر پدرش را در خیالش میکشد. اما باز هم فکر و خیال او در سکانسهای آخر کنارش ظاهر میشود. این عمق شخصیتپردازی و در عین حال وفادار بودن به داستانهای کمیک بوکی پیسمیکر را نشان میدهد، به علاوه اینکه در فصل دوم، بیننده را با یک کاراکتر فوقالعاده متفاوت همراه خواهد کرد.
لازم به ذکر است که برخی المانها و شخصیتهای داخل این سریال، اشارههایی را به برخی از موارد در دنیای مارول دارند. برای مثال، پیسمیکر درست مثل کاپیتان آمریکا میهنپرست است و حتی یک سپر خاص خود را هم دارد! پدر او هم در اولین نگاه خیلی خیلی به مرد آهنی شبیه بود. با این حال، به اندازه کافی ویژگیهای شخصیتی در پیسمیکر وجود دارد که بتوان آن را از کاپیتان آمریکا متمایز کرد.
از بحث شخصیتپردازی که یکی از ویژگیهای اصلی سریال است نیز که بگذریم، داستان Peacemaker عملا یک سر و گردن از بسیاری دیگر از سریهای چند قسمتی و چند فصلی DC بالاتر است. این را میتوان به حساب خلاقیت جیمز گان و همچنین بازی فوق حرفهای جان سینا (John Cena) گذاشت؛ کسی که واقعا انگار مخصوص ایفای همین نقش ساخته شده و کارش را خیلی خوب بلد است!
با این وجود، جدای از داستان و ویژگیهای شخصیتپردازی در سریال Peacemaker، متاسفانه باید گفت که این روایت ۸ قسمتی هم درست مثل فیلم The Suicide Squad، شامل شوخیهای بسیاری میشود که برخی از آنها فوقالعاده خندهدار و بعضی دیگر اصلا به جا نیستند! بدون شک جیمز گان سبک خاص خود را در کارگردانی و نویسندگی آثار دارد و حتی اگر ۱۰ سریال پیسمیکر دیگر هم قرار بود که توسط جیمز گان ساخته شود، احتمالا همه آنها دوباره با همین شوخیها ساخته میشدند. اما نکته اینجاست که اگر سبک شوخیهای Peacemaker و TSS را با فیلم دیگری از گان مانند The Guardians of The Galaxy مقایسه کنید، متوجه تفاوتهایی خواهید شد.
در هر دو حالت، شخصیتها از انواع جوکها و شوخیها استفاده میکنند، اما در سریال Peacemaker خیلی راحت میتوان تشخیص داد که برخی مواقع شوخیها لوس و بیش از حد ادامهدار میشوند. همچنین در سریال ضمن اینکه پیسمیکر کمی بیشتر و بهتر از حضورش در The Suicide Squad معرفی شده، اما مدتی از زمان پخش هر قسمت به دیگر کاراکترها اختصاص داده میشود که میتواند از مثبتهای کار جیمز گان باشد. ولی برخی مواقع این مورد هم درست مثل شوخیهای زورکی، بیش از حد هستند. به علاوه، در قسمت پایانی سریال سازندگان سعی کردند تا لیگ عدالت را به تصویر بکشند تا توجه بیننده جلب شود، اما شاید این بدترین روش برای به نمایش گذاشتن آنها بود! سوپرمن و واندروومن فقط در حد جلوه ویژه هستند و از طرفی آکوامن و فلش هم قاطی شوخیهای پیسمیکر میشوند؛ موردی که شاید هرگز انتظارش را هم نداشتیم!
شاید کمی بهتر میشد از اعضای لیگ عدالت و نمایش کوتاهی از قدرتهای آنها استفاده کرد. همچنین اضافه کردن سوپرمن بدون دیده شدن چهرهاش، انتظار طرفداران فیلمها و سریالهای دی سی را برای دیدن او در آثار آینده بالا میبرد. انتظاری که در صورت برآورده نشدن با یک بازیگر خوب، یک شکست دیگر برای آینده جهان سینمایی دی سی به همراه خواهد داشت.
سریال Peacemaker اجازه خسته شدن را به بیننده نمیدهد. هر لحظه از آن پر از صحنههای اکشن با کمترین حد استفاده از CGI بوده و شامل یک خط داستانی جذاب با شخصیتپردازی بینظیر میشود. با این وجود، برخی از شوخیهای شخصیتها در این سریال، درست مثل The Suicide Squad زوری هستند. طوری که بیننده را خیلی خیلی خوشحال یا برای مدتی کوتاه دلزده میکنند.
- داستان هیجانانگیز و مستقل از اتفاقات TSS، ضمن داشتن ارتباطهای زیاد
- صحنههای اکشن جذاب و پر از تنش
- شخصیتپردازی بینظیر
- کار فوقالعاده جان سینا برای ایفای نقش کریستوفر اسمیت
- تیتراژ آغازین هر اپیزود
- شوخیهای بیش از حد
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید