نقد فیلم Rebel Moon 2 – ماه سرکش 2

استفاده از فلش بک برای گذشته می‌توانست سازندگان را به دو هدف برساند: شناساندن شخصیت‌ها به مخاطب و معرفی بیشتر جهان داستانی به آن‌ها. از آنجایی که هر کدام از شخصیت‌ها به گوشه‌ای از کهکشان تعلق دارند، اسنایدر می‌توانست از فلش بک‌ها برای معرفی سرزمین‌ها یا سیاره‌های دیگر بهره ببرد اما هیچ گونه اطلاعات خاصی درباره زادگاه‌ها ارائه نمی‌شود. فیلمساز آمریکایی و تیم نویسندگی‌اش همچنین می‌توانستند به جای فلش بک از دیالوگ میان شخصیت‌ها استفاده کنند. بدین ترتیب، تعاملات بیشتری میانشان شکل می‌گرفت و بازیگران فرصت پیدا می‌کردند حین مرور گذشته‌ای تلخ، استعدادهای خود در زمینه بازیگری را به رخ کشیده و مخاطب را متاثر کنند. اما این اتفاق هم رخ نمی‌دهد.

بدتر از همه، افشای مهمترین نکته درباره گذشته کورا است که بصورت کاملاً خنثی اتفاق می‌افتد. به بیان دقیقتر، تاثیر خاصی روی داستان نگذاشته و اجازه می‌دهد طبق روال قبل پیش برود. در حالی که فیلمنامه نویسان می‌توانستند از آن برای ایجاد تفرقه میان شخصیت‌های اصلی و پیچیده‌تر شدن روند داستان بهره ببرند. درباره پیچش داستانی آخر فیلم Rebel Moon 2 هم حرف زیادی نمی‌زنم؛ پیچشی که قرار بود مثلاً مخاطب را برای قسمت سوم هایپ کند اما بیشتر برخی از اتفاقات داستان را زیرسوال می‌برد!

اگر درست به یاد داشته باشم، در نقد فیلم Rebel Moon به استفاده بیش از حد اسلو موشن یا همان صحنه آهسته اشاره کردم و گفتم کم مانده زک اسنایدر آب خوردن یک شخصیت را با این تکنیک به تصویر بکشد. فیلمساز آمریکایی در فیلم Rebel Moon 2 زیاده روی را از حد گذرانده و اگر بخواهیم تعداد اسلوموشن‌ها را بشناسیم، قطعاً انگشتان دست و پا کم هستند. اینکه کارگردانی بیاید و صحنه‌های اکشن را اسلوموشن کند، تا حدود زیادی قابل درک است. به هر حال، در صحنه‌های اکشن جزئیات بیشتر از قبل به چشم آمده و او احتمالاً می‌خواهد نشان دهد حین فیلمبرداری به همه چیز توجه داشته است. اما مشکل من استفاده بی رویه از اسلوموشن در سکانس جمع آوری غلات است.