تغییر روند جالب در پایان بندی انیمه جوجوتسو کایسن!
شوک پلات تویستی!
پایان بندی انیمه جوجوتسو کایسن شوک بزرگی به داستان انیمه و روند داستان وارد کرد که از بعضی جهات انیمه را غمناکتر هم کرد. فصل دوم جوجوتسو کایسن با قسمت سوم خود، آهنگ تم پایانی خود را به سلاحی تبدیل کرده است تا لحظه ای غم انگیز را دردناکتر هم به نظر برساند. این اولین بار نیست که یک انیمیشن از تم پایانی برای افزایش احساسات یک صحنه خاص استفاده میکند، اما چیزی که این مثال از جوجوتسو کایسن را بسیار قدرتمند میکند این است که چگونه صحنه پایانی در واقع موسیقی را از تم پایانی متضاد میکند.
در پایان اپیزود سوم فصل دوم، ریکو قرار است با تنگن همراه شده اما قبل از اینکه این کار را انجام دهد، گتو از او میپرسد که آیا واقعاً میخواهد هویت خود را کنار بگذارد تا این مراسم را انجام دهد یا نه. با توجه به این گزینه جدید برای گرفتن زندگی به دستان خود، ریکو با گریه از زندگی خود تا آن لحظه یاد می کند و صدای آرام سوشی سوکیاما (Soushi Sakiyama) آهنگ Akari را در پس زمینه میخواند.
این آهنگ یک آهنگ آرام بخش و احساسی بوده که احساسات سکانس را تشدید میکند و تصمیم ریکو را برای انجام ندادن این مراسم قوی تر میکند. اما وقتی دستش را دراز می کند تا دست گتو را بگیرد، تم پایانی به طور ناگهانی قطع میشود زیرا توجی به سر ریکو شلیک میکند و بیرحمانه او را میکشد. داستان فصل دوم، روند بهتر کردن داستان اصلی را مانند فصل یک پیش رو گرفته و داستان اصلی را با پیچ و تاب بیشتری تعریف میکند.
با این حال در قسمتهای قبلی، جزئیات بودند که تغییر را متحمل شده و نه داستان اصلی و این مسئله تا حدودی نادر است زیرا اغلب وقتی محتوای اصلی انیمه به نمایش اضافه میشود، کیفیت داستان اصلی را کاهش میدهد. Jujutsu Kaisen همچنین در سبک انیمیشن زیبای خود برتری دارد و باعث میشود صحنههای مبارزهاش سیال و شخصیتهایش به طرز باورنکردنی رسا شوند.
اما در حالی که این نوع تغییرها ظریفتر هستند، استفاده از تم پایانی در مرگ ریکو دقیقاً برعکس داستان اصلی است و این چیزی است که باعث شده این تغییر رویه جالب هم باشد.
لحن های آرام تم پایانی بیننده را در یک احساس امنیت کاذب فرو میبرد و باعث می شود فکر کنند که گتو و ریکو قبل از رسیدن توجی مکالمه خود را به پایان خواهند رساند. صدای تند شلیک گلوله هم به عنوان تضاد شدید با آن مضمون عمل میکند و هم اساساً به عنوان یک ترس و وحشت برای مخاطب عمل میکند. در حالی که صفحه تکان دهنده در یک مانگا می تواند تا حدودی این تجربه را شبیه سازی کند، نمی تواند با شوک چندحسی که با مرگ ریکو در انیمه همراه بود مقایسه شود.
این واقعیت که تم پایانی در آن لحظه قطع میشود، بینندگان را در یک لحظه سکوت حیرتانگیز برای پردازش آنچه که تازه دیدهاند، رها میکند، این صحنه را حتی بهتر هم میکند. بعد از این سکانس همه چیز به حالت عادی بازگشته، گویی این سکانس و اتفاقات افتاده یک شوخی بیمزه بیشتر نبود. این جریان نشان میدهد که طرفداران نمیتوانند به چیزهایی که در این انیمه میبینند اطمینان خاصی داشته باشند، چون امکان دارد هر لحظه شرایط بازم تغییر کند.
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید