0/10

آیا بازی Silent Hill 2 Remake بیش از حد روی گشت و گذار تاکید دارد؟

یک تیغ دو لبه که هم می‌تواند خوب باشد و هم بد!

0/10 ۰ 4 ساعت قبل مقالات جانبی (گیم) کپی لینک

به محض اینکه اولین بار اعلام شد بازی Silent Hill 2 Remake تقریبا دو برابر گیم پلی بیشتری را نسبت به نسخه اصلی در اختیار پلیرها خواهد گذاشت (نسخه اصلی در حدود ۱۵ تا ۲۰ ساعت به پایان می‌رسید) واضح بود که بسیاری از عناصر کلاسیک تغییر و گسترش خواهند یافت. البته این موضوع به‌درستی هر کسی را که عاشق Silent Hill 2 بود و می‌توانست تصور کند که دو برابر شدن زمان بازی ممکن است تجربه را بیش از حد طولانی کند، ترساند! با این حال، این ریمیک موفق ‌شد تا کاوش و داستان‌پردازی را به گونه‌ای گسترش دهد تا همچنان مانند قبل، یک تجربه ارزشمند باشد.

بسیاری از آنچه که گیمر در بازی Silent Hill 2 Remake تجربه خواهد کرد، بسیار متفاوت از نسخه اصلی است، هرچند که Bloober و Konami به وضوح دقت فراوانی روی اجرای این روش از داستان پردازی داشته و تلاش زیادی کرده‌اند تا بخش‌های نوستالژیک داستان را با این مسیرهای جدید و ناشناخته به‌طور جذابی متصل کنند. به همین ترتیب، پلیرها آزاد هستند که به محض رسیدن به Silent Hill یک دل سیر به کاوش کردن در این شهر مخوف بپردازند بدون اینکه مشکلی در روند اصلی بازی ایجاد شود. البته می‌توان گفت، این تئوری چیزی است که سازندگان Silent Hill 2 Remake می‌خواهند تا ما باور کنیم!

بازسازی Silent Hill 2 به ما تنها یک توهم از کاوش در بخش‌های اولیه بازی را القا می‌کند

معمولا از همان ثانیه‌های ابتدای بازی Silent Hill 2 Remake تشویق می‌شویم که به‌طور بی‌هدف در شهر سایلنت هیل کاوش کنیم! و در مه که سطح شهر را در برگرفته، پیشروی کنیم. بعد از آن به یک گلخانه می‌رسیم که درهایش طبق معمول بازی‌های ترسناک دیگر، قفل نیست و آزادانه قابل دسترس است! بعد از این، در سطح شهر به فروشگاه‌ها و مغازه‌های مختلفی هم دسترسی خواهیم داشت که پیش از این هیچگدام قابل وارد شدن و گشت و گذار نبودند. با چوب دستی خود، میتوانیم شیشه‌ها را بشکنم و حتی برخی درها که بنظر قفل بودند، با شکستن شیشه‌ها و ورود به آنها، حالا بازتر از همیشه بنظر می‌رسند!

نقشه بازی Silent Hill 2 Remake نه تنها یک اقتباس فوق‌العاده از نسخه اصلی است، بلکه به‌طور فوق‌العاده‌ای سخاوتمندانه و با ملاحظه طراحی شده است، طوری که جیمز در بازی نقشه را علامت گذاری خواهد کرد و پلیر به آسانی خواهد فهمید که دقیقا بهتر است به چه نقطه‌ای از مپ برود و پیش از این وارد کدام درها و نقاط مپ شده و همچنین کدام درها قفل هستند و کدام یک از آنها قابل عبور می‌باشند. همچنین، مکان‌هایی که گیمر به‌طور کامل جستجو و لوت کرده است با یک علامت تیک مشخص می‌شوند، و مناطقی که هنوز به‌طور کامل کاوش نشده‌اند با یک دایره علامت گذاری شده‌اند.

ورود به محیط‌های جدید و بررسی اولیه برای آنچه که باید انجام شود یا کشف شود، سرگرم‌کننده است، به‌ویژه اگر پلیر به‌طور خودسرانه به یک منطقه جدید برود. در واقع، آغاز بازی Silent Hill Remake این حس را القا می‌کند که تمام این کاوش و ماجراجویی‌ها با انتخاب خودمان انجام شده است و دستمان کاملا در اینکه چطور می‌خواهیم بازی را به پیش ببریم، کاملا باز است.

اما حالا بگذارید معادلات را کمی تغییر دهیم. مثلا درنظر بگیرید یک گیمر نخواهد این سبک از بازی کردن را دنبال کند و علاقه دارد تا مستقیما از نقطه A به نقطه B برود. جالب است بدانید که این امکان وجود ندارد! بازی Silent Hill Remake طوری طراحی شده که خصوصا در اوایل بازی، این گشت و گذار و اکسپلوریشن‌ها را به گیمر دیکته خواهد کرد و اگر از آن دسته پلیرهایی باشید که چندان علاقه‌ای به پرسه زدن در شهر را ندارد، کمی ناامید خواهید شد! مثلا برای ورود به آپارتمان‌های Wood Side و پیشرفت داستان در وهله اول، بازیکنان باید Silent Hill را کاوش کنند تا معمای جعبه موسیقی یا همان Juke Box خراب در کافه Neely را حل کنند و در نهایت بتوانند به بخش پشتی کافه دسترسی داشته باشند تا کلید آپارتمان را بگیرند. بنابراین بیشتر این کاوش اجباری است و نه به اندازه‌ای که به نظر می‌رسد، اختیاری.

کاوش در بازی Silent Hill 2 Remake آنقدر جدید و جذاب است که اهمیتی ندارد تا چه حد خطی باشد!

گشت و گذار، درحالی که در نسخه اصلی بازی تقریبا رنگ چندانی نداشت، حالا به یکی از پررنگ ترین بخش‌های ریمیک تبدیل شده است و این موضوع به‌قدری برای سازنده مهم بوده که انجام آن را برای پلیر اجباری ساخته! این مورد کمی ناراحت کننده است زیرا بسیاری از ما شاید بخواهیم این عنوان را از نو و یا برای چندمین بار بازی کنیم و هربار مجبور خواهیم شد تا از ابتدا تمام این گشت گذارها و کنکاش‌ها را از سر بگیریم تا بتوانیم بازی را به پیش ببریم. علاوه بر این، اینکار می‌تواند از حس واقعی بودن کاوش توسط پلیر و در شهر بکاهد و یک احساس فیک بودن گشت و گذار در سایلنت هیل را جایگزین حس واقعی اکسپلور کردن شهر کند.

با این حال، از آنجا که کاوش به‌طور آزادانه ارائه می‌شود و محتوای کاملاً جدیدی را در یکی از محبوب‌ترین و مورد احترام‌ترین بازی‌های ترسناک تمام دوران فراهم می‌کند، شاید پلیر بطور ناخودآگاه خود را در بخشی از شهر پیدا کند که هیچ قصدی از ورودش به آنجا را نداشته و یا حتی آیتم‌ هایی در آنجا پیدا کند که حتی خودش هم نمی‌داند که در ادامه بازی به آن‌ها نیاز پیدا خواهد کرد.

این موضوع قطعاً یک مزیت برای هر کسی است که تابحال نسخه اصلی Silent Hill 2 را تجربه نکرده است زیرا هیچ ایده پیش‌فرضی از اینکه کلید آپارتمان کجا ممکن است باشد ندارد و احتمالاً خوشحال خواهد شد که کاوش و سرنخ‌هایی که طی این گشت و گذار بدست آورده، او را به جواب اصلی حل معما برساند.

پس از ذکر تمام مواردی که پیش‌تر به آن‌ها پرداختیم، در انتها باید گفت که موضوع گشت و گذار، خصوصا در لحظات ابتدایی بازی، ممکن است که تیغ دو لبه برای بازی Silent Hill 2 Remake باشد. مطمئنا این عنوان برای تمام پلیرها و خصوصا گیمرهایی که به دنبال سریع‌ترین زمان ممکن برای حل یک پازل هستند نخواهد بود، و صد البته که همیشه باید این را در نظر داشته باشیم که تمام بازی‌ها، نمی‌توانند خود را با سلایق تمام گیمرها، همرنگ کنند.