0/10

بررسی بازی Sniper Elite: Resistance

همان فرمول قبلی و همیشگی

0/10 ۰ 1 روز قبل بررسی بازی کپی لینک

در این مطلب به بررسی بازی Sniper Elite: Resistance خواهیم پرداخت که به تازگی توسط استودیو ربلیون عرضه و در دسترس قرار گرفته است.

مجموعه Sniper Elite عنوانی سوم شخص شوتر بوده که پلیر را به دوران جنگ جهانی دوم برده و در کفش‌های یک تک‌تیرانداز ماهر قرار می‎‎‌دهد که به طرق مختلف سعی دارد با انجام ماموریت‌های مختلف در مقابل ارتش حزب ناسیونال سوسیالیت‌های آلمان یا همان نازی‌ها، مسیر جنگ را به نفع ارتش متفقین پیش ببرد. وجود مکانیزم تیراندازی عمیق و لذت‌بخش که عناصری چون جهت وزش باد و میزان افت تیر روی شلیک، تاثیر مستقیم برجای می‌گذارد، به همراه نمای دوربین X-Ray Kill که شامل نمایش جزئیات آسیب‌های وارد شده به اندام‌های مختلف دشمنان می‌شود موجب شده تا این سری که توسط استودیو ربلیون (Rebellion Developments) ساخته و عرضه می‌شود طرفداران خاص خود را به دست بیاورد.

جدیدترین نسخه عرضه شده در این مجموعه تحت عنوان بازی Sniper Elite: Resistance نام داشته که به فاصله زمانی سه سال پس از نسخه پنجم این مجموعه منتشر شده است. در همان نگاه نخست مهم‌ترین چیزی که توجه را در Resistance به خود جلب می‌کند عدم تفاوت قابل توجه آن با نسخه‌های پیشین به‌ویژه نسخه پنجم است به طوری که انگار با یک بسته الحاقی برای نسخه پنجم مواجه هستیم.

برخلاف نسخه‌های قبلی که کنترل شخصیتی به اسم کارل فِیربرن در اختیار پلیر قرار داده می‌شد در بازی Sniper Elite: Resistance، سربازی انگلیسی به نام هری هاکر که در عناوین قبلی به عنوان شخصیت جانبی حضور داشت به کاراکتر اصلی این بازی تبدیل شده است. داستان بازی به مانند تمامی نسخه‌های این مجموعه در دوران جنگ جهانی دوم جریان دارد. حوادث بازی Resistance در سال 1944 و در فرانسه جریان دارد. به طور کلی داستان بازی دربردارنده تمامی کلیشه‌های رایج مربوط به آثار مرتبط به جنگ جهانی دوم و مقابله با ارتش نازی‌ها بوده و به مانند نسخه‌های قبلی، حتی ذره‌ای از چهارچوب ترسیم شده برای فضای داستانی و روایت خود در این سری خارج نمی‌شود.

در ابتدای هر مرحله، با استفاده از یک کات‌سین طرح داستانی مرتبط با آن مرحله توسط یک راوی توضیح داده می‌شود که تنها شامل از بین بردن تجهیزات مهم ارتش آلمان نازی، دزدیدن اسناد مهم و مواردی از این قبیل می‌شوند. شخصیت هری هاکر نیز برخلاف کارل فیربرن، کاراکتری وراج با حس شوخ‌طبعی بوده با این حال مطلقا در استریوتایپ شخصیت‌های این چنینی قرار گرفته و صداگذاری معمولی آن نیز کمکی نمی‌کند تا حس نزدیکی مخاطب با او بیشتر شود. به طور که داستان در این مجموعه تنها برای فضاسازی بازی مورد استفاده قرار گرفته و از طرف دیگر کمتر مخاطبی نیز اقدام به تجربه‌ی Sniper Elite برای روایت داستان آن می‌کند.

در بحث گیم‌پلی تمامی عناصر آشنای مجموعه از مکانیزم‌ها گرفته تا رویکرد طراحی مرحله به بازی Sniper Elite: Resistance نیز بازگشته‌اند. به مانند نسخه‌های قبلی، بازی در حالت کلی از نمای سوم شخص و در هنگام نشانه‎‌گیری به اول شخص تغییر زاویه می‌دهد. تیراندازی با سلاح‌های Rifle هم‌چنان نقطه قوت و دلیل اصلی برای تجربه آن به شمار می‌روند. به منظور نشانه‌گیری اهداف خود تنها کافی است نشان‌گر لوزی شکل موجود در وسط صفحه دوربین سلاح را طوری تنظیم نمایید تا به رنگ قرمز در بیاید. نمای X-Ray Kill نیز که امضای این مجموعه به شمار می‌رود باز هم در این‌جا بازگشته و اگرچه هنوز می‌تواند با نمایش خرد شدن جمجمه، دنده و استخوان‌ اندام‌های مختلف دشمنان برای مخاطبین جذابیت داشته باشد اما باید به این مسئله نیز توجه داشته باشیم هیچ نکته جدیدی به این ویژگی در بازی Resistance اضافه نشده است.

از سوی دیگر ساختار طراحی مرحله غیرخطی که راه خود را از نسخه سوم به این مجموعه باز کرد موجب می‌شود تا بتوانید یک مرحله را با رویکردهای مختلفی پشت سر بگذارد. آزادی عمل ارائه شده در کنار مکانیزم‌های مخفی‌کاری بازی به گیمر این امکان را می‌دهد تا به شکل‌های مختلفی به سمت اهداف خود حرکت کرده و در طول مراحل پیشروی نماید. وجود اهداف ثانویه نیز سبب شده تا گشت و گذار در محیط به منظور کشف جزئیات موارد مختلف ارزش خود را داشته باشد. در محیط بازی اجزای مختلفی از جمله محموله‌‌هایی که به صورت آویزان قرار دارند، بشکه‌های آتش‌زا، ژانراتورها و موارد دیگر وجود دارند که می‌توانند به شما در از بین بردن دشمنان، جدا از مهماتی که در اختیار دارید کمک نمایند.

با وجود تمامی این توضیحات، زمانی که تصمیم می‌گیرید شانس خود را برای درگیری با دشمنان در فاصله نزدیک‌تری به آن‌ها امتحان نمایید رفتارهای عجیب و غریب آن‌ها یکی از بزرگ‌ترین مشکلات بازی خواهد بود. هوش مصنوعی پیاده‌سازی شده برای دشمنان هیچ حرفی برای گفتن نداشته و به حدی رفتارهای آن‌ها قابل پیش‌بینی و در عین حال عجیب است که از بین بردن آن‌ها هیچ چالش خاصی را برای شما ایجاد نمی‌کنند. هم‌چنین بازی شامل باگ‌های در هنگام حرکت می‌شود که برای مثال اشیایی نامرئی، در حرکت شما مشکل ایجاد می‌کنند.

روند کلی بازی در بخش کمپین با مدت زمان تقریبا 8 ساعته شامل هیچ غافل‌گیری خاصی نمی‌شود. به طور کلی بازی در هر مرحله یک هدف اصلی و تعدادی هدف ثانویه را در مقابل شما قرار می‌دهد. نقشه‌های مراحل عمدتا محیط نسبتا بزرگی را برای جستجو در اختیارتان قرار می‌دهند تا بتوانید با انجام اهداف فرعی، ایکس پی به دست آورده از آن به منظور ارتقای شخصیت و سلاح‌های خود استفاده نمایید. درخت مهارتی بازی نیز شامل سه بخش مبارزات، تجهیزات و شخصیت اصلی می‌شود که می‌توانید بنا به اولویت‌های خود به ارتقاء آن‌ها بپردازید.

در کنار بخش کمپین، قابلیت Axis Invasion از نسخه پنجم به این بازی بازگشته است. قابلیتی که به شما اجازه می‌‎دهد به مانند عناوین سولز به کمپین پلیرهای دیگر رفته و در روند پیشبرد مراحل برای آن‌ها چالش‌های مختلفی را به وجود بیاورید. همین مورد ممکن است برای شما نیز به وقوع پیوسته که به جذابیت تجربه‌ی بازی افزوده است. حالت‌ PvP تیمی و حالت PvE مبتنی بر موج دشمنان نیز به همراه بخش کوآپ در بازی وجود داشته که می‌تواند تجربه‌ی آن را از حالت نسبتا یکنواخت کمپین در بیاورد.

هم‌چنین در بازی Sniper Elite: Resistance شاهد وجود انواع جدیدی از ماموریت‌ها تحت عنوان پروپاگاندا هستیم. ماموریت‌هایی که در آن در نقش اعضای گروه مقاومت قرار گرفته و باید در یک بازه زمانی مشخص ماموریت‌های مختلفی را در سه‌دسته‌بندی مخفی‌کاری، اسنایپ و مبارزه انجام دهید که تجربه‌ای تازه به شمار می‌رود.

در بحث گرافیک هر آن چیزی که به عنوان عناصر بصری در برابر مخاطب قرار می‌گیرند شاید در نگاه کلی خوب و قابل قبول به شمار بروند اما در مقایسه با سایر آثار کنونی در نسل نهم نمی‌توانند در دسته‌بندی عالی قرار بگیرند. مهم‌ترین نکته باز هم بدین شرح است که Resistance هیچ پرش مثبت خاصی را از منظر بصری از نسخه پنجم علیرغم مدت زمان سه ساله‌ای که میان آن‌ها وجود دارد ارائه نمی‌کند. تکسچرهای به کار رفته در اجزای مختلف محیط و نورپردازی آن تصویر مناسبی از فضای جنگ جهانی دوم را در فرانسه به نمایش می‌گذارند اما فاصله مشهودی میان آن‌ها و دیگر آثار بزرگ عرضه شده در چند سال اخیر وجود دارد و به طور کلی می‌توان گرافیک بازی را به عنوان یک اثر نسل هشتمی توصیف کرد.

انیمیشن‌های بازی نیز دقیقا به مانند قبل هستند. با این حال شاید ضعیف‌ترین نکته بازی از نظر گرافیکی به مدل‌سازی کاراکترها به ویژه کاراکتر اصلی آن اختصاص داشته باشد که در بهترین حالت به مانند یک NPC بی‌کیفیت از آثار نسل هشتم است. با این حال بازی در بحث صداگذاری و موسیقی عملکرد قابل قبولی دارد. صداگذاری بکار رفته در محیط کار خود را در کمک به فضاسازی به خوبی انجام می‌دهند و حس حضور در یک منطقه جنگی و حضور در عملیات را به خوبی منتقل می‌کنند. صداسازی صورت گرفته برای سلاح‌ها نیز کیفیت مطلوبی دارند. موسیقی متن بازی نیز برای اثری که در فضای جنگ جهانی دوم دنبال می‌شود متناسب است.

به صورت کلی بازی Sniper Elite: Resistance فاقد تغییرات قابل توجهی در هسته اصلی تجربه‌ی خود است. اگر از طرفداران این سری هستید هم‌چنان این بازی می‌تواند در مدت زمان گیم‌پلی 7 الی 8 ساعته خود شما را سرگرم کنید. با این حال باید توجه داشته باشید که بازی برای کنسول‌های نسل نهمی با قیمت 59.99 دلار و برای کنسول‌های نسل هشتمی با قیمت 49.99 دلار عرضه شده که برای اثری با این میزان محتوا و کیفیت، شاید تجربه‌ی ارزشمندی محسوب نشود. نباید از ذکر این موضوع غافل‌ شویم که بازی در دسترس مشترکین سرویس گیم پس نیز قرار دارد که شاید بهترین راه برای تجربه‌ی آن باشد. اگر در حال حاضر بازی دیگری به منظور سرگرم شدن ندارید و از طرفداران این مجموعه نیز هستید، Resistance قطعا گزینه مناسبی برای شما به شمار می‌رود اما در غیر این صورت، با عدم تجربه‌ی آن، چیز خاصی را از دست نخواهید داد.

6.5 قابل قبول

بازی Sniper Elite: Resistance اثری متوسط بوده که می‌تواند برای طرفداران این مجموعه سرگرم‌کننده باشد اما با عدم تجربه‌ی آن نیز، مورد خاصی را از دست نخواهید داد.