فیلم سینمایی Space Jam 2 فرنچایز بزرگ کمپانی برادران وارنر با همان فرمول قسمت اینبار با حضور لبرون جیمز ساخته شد تا شاید بتواند موفقیت قسمت اول را دوباره تکرار کند.
استفاده از فرمولهای تکراری قبلا درس پس داده، دستور کار کمپانیهای بزرگ فیلمسازی است. مایکل جردن را بردارید و جایش لبرون جیمز بذارید و به جای پرتاب شدن به فضا اینبار شخصیتها را درون یک سرور کامپیوتری حبس کنید. تهی، عاری از خلاقیت و وقت تلف کن. فیلم Space Jam 2 را با چیزی غیر از این سه واژه نمیتوان توصیف کرد. تلاش ۱۰۰ میلیون دلاری برادران وارنر هیچ چیزی ندارد که بتوان دربارهی آن نوشت! اگر از نگارنده بپرسید پس چرا فیلم را دیدی و چرا برایش نوشتی، باید گفت نوستالژی! نه تنها خود باگزبانی و تاز وانتد برای ما مهم و پر خاطره هستند که خاطرهی تماشای قسمت اول Space Jam نیز خودش حالا تبدیل به چیزی شده که ارزش یادآوری را دارد.
غیر از تمام کلیشههایی که داستان سوار آنهاست و جلو میرود، البته استفاده از کلیشههای مرسوم ایرادی ذاتي ندارد بلکه کیفیت استفاده از آنها مورد بحث است، هر شخصیتپردازی و پیرنگ دیگری در داستان خودش نیز کلیشهای بزرگ است و در انتها داستان جدید برادران وارنر اما چیزی بیشتر از تبلیغ شرکت سازندشان نیست.
نگاه کنید به داستان پدر قهرمان و پسر خودسر که چگونه در Space Jam 2 شکل گرفته. پدری که قهرمان بسکتبال است و میخواهد پسرانش هم مسیر او را طی کنند و در رشته موفق شود. طبیعتا نیز در این بین مشکل و اختلافی پدید میآید و کل مسیر داستان قرار است رابطهی پدر- پسری را بهبود ببخشد. خیلی سطحی و ساده است. انگار فیلمنامهنویس و کارگردان یادشان رفته مسئلهای به نام باورپذیری در اثرشان وجود دارد و به کل از این قضیه غافل ماندهاند. این نسخه از هرج و مرج فضایی بر خلاف قسمت اولش عاری از آن جنون و دیوانگی دلپذیر است و اصلا نمیتواند ما را سرگرم نگه دارد؛ آن هم در ۱۱۵ دقیقه در حالی که قسمت اول در زمانی کمتر از ۹۰ دقیقه توانسته بود رسالت سرگرمکنندهی خود را به خوبی به انجام رساند.
شخصیت منفی، یک برنامه کامپیوتری، در داستان آنقدر درک نشدنی و غیر قابل باور است که هیچ کمکی به درک و دریافت ما از داستان نمیکند و در مهمترین بخش داستان نیز، قسمت مسابقه بسکتبال، این عدم حضور شخصیت منفی باعث میشود تا هیجان لازم و کافی منتقل نشود و همه چیز با یک اختگی تمامنشدنی پایان بگیرد.
تکنیک انیمیشنسازی این فیلم که ترکیبی از انیمیشنهای دو بعدی و CGI میباشد، بسیار چشمگیر از آب درآمده و قطعاً میتوان مقدار زیادی از آن را در این فیلم مشاهده کرد ولی با این وجود، هرگز حس لذتبخش بودنی که از این فیلم انتظار میرفته را نمیتوان در آن احساس کرد و Space Jam 2 بیشتر مانند محصول ماشینی ظاهر شده تا محصولی الهام گرفته از قدرت تخیل. از طرف دیگر سرمایهگذاری اشتباه سازندگان فیلم روی فالوورهای لبرون جیمز باعث شده تا شخصیتهای کلاسیک دنیای برادران وارنر به حاشیه بروند و از حضور جدی در فیلمی که متعلق به خوشان است عقب بمانند.
فیلم Space Jam ۲ با اینکه زننده و تنفرآور نیست اما نمیتوان آن را اثری با آبرو و حتی متوسط ارزیابی کرد. به جای تلف کردن وقتتان روی هرج و مرج فضایی ۲ یکبار دیگر به تماشای قسمت اول آن بنشینید.
- زمان طولانی
- عدم جذابیت قصه و کشش داستانی
- شخصیت پردازی ضعیف
- فیلمنامهای اخته و باورناپذیر
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید