بازیگر دکتر اختاپوس در Spider-Man 2 از تجربه خود در این فیلم می‌گوید

در زمانی که به واسطه ایفای نقش شخصیت‌هایی چون ساتیپو در فیلم Raiders of the Lost Ark محصول سال 1981 و یا دیوارنگار مکزیکی به نام دیگو ریورا در فیلم Frida محصول سال 2002 شناخته می‌شد، آلفرد مولینا (Alfred Molina) معتقد است برگزیده شدن برای نقش‌آفرینی شخصیت دانشمندی به نام اوتو اکتاویوس یا همان دکتر اختاپوس در Spider-Man 2 ساخته سم ریمی (Sam Raimi) در سال 2002، برخلاف نوع نقش‌هایی بوده که در آن زمان به ایفای آن‌ها می‌پرداخته است.

“برای خود شخص من، این موضوع غافل‌گیری بزرگی محسوب می‌شد. زیرا از آن دست فیلم‌هایی به شمار نمی‌رفت که من خودم را برای آن‌ها مناسب بدانم. شما این فیلم‌های اکشن بزرگ را در ذهن مجسم می‌کنید که شامل فعالیت‌های فیزیکی فراوانی بوده و من مسلما در این دسته‌بندی قرار نمی‌گرفتم.”

مولینا در مصاحبه‌اش با نشریه Vanity Fair نگاهی به گذشته کاری خود داشته و از آن صحبت کرده است. او توضیح می‌دهد که چگونه همسر سم ریمی پس از مشاهده نقش‌آفرینی مولینا در فیلم Frida، او را برای نقش دکتر اختاپوس پیشنهاد داده است. “ما ملاقات بسیار خوبی داشتیم. من مدام این جمله را تکرار می‌کردم که مشتاق انجام این کار هستم اما اگر بخواهم راستش را بگویم هرگز پیش از این، چنین کاری را انجام نداده‌ام. و مسلما در فیلمی مشارکت نداشته‌ام که تا این حد، تکنولوژی در آن دخیل بوده است. هرگز نقشی را ایفا نکرده‌ام که به پرده سبز و چیزهایی شبیه به آن ارتباط داشته باشد.”

“اما پس از آن، تست تصویر صورت گرفت و لباسی شبیه به لباس فیلم به من داده شد که دارای کت چرمی و مهارکننده بازوها بود. آوی آراد (Avi Arad) که در آن زمان مدیر مجموعه سینمایی مارول بود، عینک آفتابی خود را برداشت و خطاب به من گفت این لباس‌ها را بپوش. من لباس را پوشیدم و عینک آفتابی این شخصیت را بر چشم گذاشتم و پس از آن تمامی عوامل صحنه اینگونه بودند که تصویر صورت گرفته در ذهن‌شان برای این شخصیت، در برابرشان مجسم شده است.”

درست به مانند شخصیت شرور اصلی نسخه اول فیلم Spider-Man یعنی گرین گابلین که توسط ویلیام دفو (Willem Dafoe) نقش‌آفرینی شده بود، دکتر اختاپوس نیز شخصیت‌پردازی پیچیده‌ای دارد. پس از آن که همسر این شخصیت یعنی رزی با بازی دونا مورفی (Donna Murphy) در یک آزمایش که توسط خود اوتو اکتاویوس ترتیب داده بود کشته می‌شود، اکتاویوس تسلیم بازوهای مکانیکی متصل شده به بدن خود شده که به کنترل مغز او را در دست گرفته‌اند و او را متقاعد ساخته که باید آزمایشی که شروع کرده را به اتمام برسد. آزمایشی که ممکن است سبب نابودی کل شهر توسط خورشید شود. در نهایت این مرد عنکبوتی است که در انتهای داستان، دکتر اختاپوس را متقاعد می‌کند که بازوهای او، از این شخصیت یک شرور ساخته است.

“آن چیزی که باعث زیبایی بسیاری از کاراکترهای شرور و حتی قهرمان مارول وجود دارد، بی‌میلی آن‌ها به شخصیتی است که به آن تبدیل می‌شوند. اوتو اکتاویوس با تراژدی غم‌انگیزی در زندگی خود مواجه می‌شود که بسیاری از جوانب زندگی این شخصیت را تغییر می‌دهد و این دلیلی بوده که این شخصیت‌ها به چنین هیولاها و افراد شروی برخلاف میل درونی‌شان تبدیل می‌شوند. همین مسئله یک لایه جدید از انسانیت و واقع‌گرایی به آن‌ها می‌بخشد. بر سر راه آن‌ها دوراهی‌های اخلاقی قرار می‌گیرد که باید با آن‌ها دست و پنجه نرم کنند. همیشه زمانی برای این شخصیت‌ها وجود داشته که در مسیر خود دچار تردید شده و اعمال خود را زیر سوال می‌برند. این موارد بخشی از فیلم‌نامه بوده و سم می‌خواست آن را پرورش دهد. امری که به شخصیت عمق بخشیده و سبب می‌شود مخاطبین با آن ارتباط برقرار کنند. زیرا دکتر اختاپوس یک شخصیت دو بعدی نیست. او یک انسان شرور نیست. در واقع او انسان شروری بوده که زندگی عاطفی پرفراز و نشیبی را سپری کرده. همین موضوع باعث جذاب شدن این داستان و این شخصیت می‌شود.”

در ادامه مولینا توضیح می‌دهد که پس از 17 سال بازگشت به نقش دکتر اختاپوس برای فیلم Spider-Man: No Way Home موجب شد تا هیچکس بیشتر از او از این مسئله هیجان‌زده نباشد. در حالی که او احساس می‌کرد برای بازگشت به این نقش پیر شده، اما سازندگان فیلم به او اطمنیان دادند که این نقش، تنها به مولینا اختصاص داشته و می‌توانند مشکلات مربوط به بالا رفتن سن او را با استفاده از جلوه‌ای ویژه حل نمایند.