بیوگرافی استن لی | خالق شخصیت‌ها و کمیک‌های مارول

استن لی نام خود را به این شکل در دبیرستان انتخاب کرده و سپس به صورت قانونی آن را از Stanly Martin Liber به Stan Lee تغییر داد؛ نامی که امروزه او را به این همین عنوان می‌شناسیم و محبوبیت او نیز چنین شناخته می‌شود. با این وجود قبل از اینکه لی مشهور شود، در جوانی بود که او پدر خود را از دست داد. با این وجود او تلاش می‌کرد تا با مسئله مرگ پدر کنار آمده و سعی کند تا به دنبال آرزوهای خود برود. او سعی داشت تا در ابتدا رمانی حماسی را بنویسد که در آن انواع شخصیت‌های ابرقهرمان به یکدیگر رسیده و سعی می‌کنند تا زمین و به عبارتی جهان را در مقابل تهدیدی بسیار بزرگ نجات دهند. این ایده کاملا شبیه به گروه‌های انتقام‌جویان و مردان ایکس به نظر می‌رسد که البته بعدها خود او آن‌ها را خلق کرده بود!

با این وجود لی ابتدا مجبور بود تا برای شرکت‌های تبلیغاتی کار کرده و متن مربوط به محصولات مختلف را بنویسد. اما طولی نکشید که به واسطه یکی از آشنایان، استن لی در شرکت تایملی کمیک (Timely Comics) به استخدام درآمد. این کمپانی در واقع از ابتدا به عنوان یکی از رقیبان اصلی دی سی محسوب می‌شد، اما کیفیت کار آن چندان مورد قبول نبود و وقتی که دی سی داستان‌های بتمن را روایت می‌کرد، در تایملی شخصیتی به نام The Destroyer یا همان نابودگر مطرح شده بود که برخلاف اسم ابرشرورانه‌ای که دارد، یک ابرقهرمان شبیه به کاپیتان آمریکا بود که در جبهه‌های جنگ جهانی دوم مبارزه می‌کرد.

در آن زمان مردم داستان‌های کمیک را چنان که باید و شاید جدی نمی‌گرفتند و از طرفی تایملی نیز از محبوبیت چندانی برای روایت‌های خاص و جذاب برخوردار نبود. به همین جهت نیز تقریبا از اوایل دهه ۵۰ برخی کمیک‌های مختلف ترسناک و جنایی توسط نویسنده‌های تایملی نوشته و منتشر شد. در آن زمان استن لی در حال جا به جا کردن وسایل و به اصطلاح کارگری در این کمپانی بود و ایده‌های او به کار گرفته نشده بودند. اما بعد از مرگ دختر سه ساله استن لی او تصمیم گرفت تا به زندگی خود جهت تازه‌ای بدهد و هنگامی که در سال ۱۹۵۸ تایملی قصد تخته کردن در کمپانی را داشت، لی به کمک جک کربی (طراح کمیک‌های مارول) دست به کاری زدند که موجب خلق مارول شد.

در واقع همانطور که اشاره شد، در آن زمان کتاب‌های کمیک چندان هم جدی گرفته نمی‌شدند و هدف اصلی آن‌ها جوانان و نوجوانانی بودند که دیدن عکس‌های مختلف از ابرقهرمانانی مانند سوپرمن و بتمن آن‌ها هیجان‌زده می‌کرد. اما آیا دلیل سطحی بودن کمیک‌های آن زمان را می‌دانید؟ اولین کمیک‌ها هرگز روی داستانی جذاب و یا شخصیت‌پردازی حرفه‌ای تمرکز نداشتند و فقط و فقط نشان می‌دادند که یک ابرقهرمان چه قدرت‌های عجیب و غریبی دارد. استن لی نیز دقیقا در زمانی که نویسندگی را شروع نکرده و در تایملی مشغول ریختن قهوه برای کارمندان بود، این مسئله را به خوبی درک کرد تا وقتی که نوبت پیاده‌سازی ایده‌های خودش رسید، دیگر به سراغ این راه‌های تکراری و ناموفق نرود. در واقع او به جای نوجوانان و کودکان، تصمیم گرفت تا سنین بزرگسال را هدف قرار دهد و اولین بار گروهی به نام چهار شگفت‌انگیز را خلق کرد. این شخصیت‌ها هرکدام داستانی خاص داشتند و نحوه به قدرت رسیدن آن‌ها نیز مشخص بود.

در این کمیک‌ها شخصیت‌های دنیای چهار شگفت‌انگیز به جای اینکه با دو ضربه تمامی دشمنان خود را نابود کنند، با مسائل روزمره و همچنین مشکلات شخصی دست و پنجه نرم می‌کردند و همین موضوع باعث می‌شد تا کمی سطح واقع‌گرایانه بودن به داستان دست دهد. به هر حال وقتی که داستانی به واقعیت نزدیک‌تر باشد، درصد پذیرش آن بین مردم نیز بیشتر خواهد شد. به همین ترتیب، در سال ۲۰۲۱ تایملی به مارول تغییر نام پیدا کرد و نویسندگان و طراحانی از جمله استن لی، استیو دیتکو و کربی در آن مشغول به فعالیت شدند. همچنین این نویسندگان روشی تازه به نام متود مارولی را بنیان‌گذاری کردند که در آن، نویسنده به جای اینکه متن کامل را به طراح بدهد، ابتدا از او می‌خواهد تا تصاویر را طوری که باید بکشد و سپس حباب‌های متن در میان کار اضافه می‌شوند. این روش باعث می‌شد تا روند کار به شدت سریع‌تر باشد و از طرفی شماره‌های بیشتری از کمیک‌های پرطرفدار عرضه شود.

خلق ابرقهرمانان