-
0/10
فیلم The Lego Movie 2: The Second Part ثابت کرده همچنان قسمت دوم هر اثری در سینما این پتانسیل را دارد تا ضعیف‌تر از فیلم نخست ظاهر شود.
انیمیشن لگو را یادتان هست؟ قصه همان «امت»، یک لگو با قلبی مهربان و در عین حال احمق تمام عیار که به زیبایی هر چه تمام جای خودش را در گوشه دل‌مان باز کرد. رایحه طنزی که در این انیمیشن نهفته بود، تنها یکی از دلایل جذابیت و خوش‌ساخت بودن این انیمیشن محسوب می‌شد. همه از شنیدن خبر ساخت دنباله‌ای بر انیمیشن لگو خوشحال بودیم تا اینکه بالاخره به تماشایش نشستیم. ماجرا اینجاست سطح انتظارات‌مان از این انیمیشن آن گونه که باید نبود و با زبانِ بی‌زبانی اعتراف می‌کنیم انیمیشن The Lego Movie 2 آن چیزی نبود که فکرش را می‌کردیم.
پس از پنج سال انتظار، کارگردانی قسمت دوم به مایک میچل سپرده شد و همانند گذشته از زوج موفق فیل لرد و کریستوفر میلر جهت ساخت دنباله این انیمیشن خبری نبود. نخستین انیمیشن لگو به قدری جذاب و خوش‌ساخت بود که کمتر کسی فکرش را می‌کرد در قسمت دوم به یک انیمیشن کلیشه‌ای تبدیل شود. هر چند برای تعریف «کلیشه» نیاز است با یکدیگر بیشتر اجزای مختلف انیمیشن The Lego movie 2 را بشکافیم.
قصه قسمت دوم دقیقا ادامه مستقیمی بر همان خط داستانی فیلم نخست است. بدون هیچ پیش‌زمینه درست و حسابی شخصیت منفی جدیدی را می‌بینیم که در پایان فیلم اول نویدش را داده بودند. اما مقدمه انیمیشن بدون آب و تاب خاصی نمایش داده می‌شود و انتظار داشتیم کمی هیجان در کنار بارِ طنز به خوردمان بدهند.
ظاهرا همه چیز به همین فاکتور «انتظار» برمی‌گردد. در سرتاسر دو ساعت ماجرای فیلم، ناخودآگاه این اثر را با قسمت نخست مقایسه می‌کنیم. چرا که به صورت کاملا مستقیم، جریانِ واحدِ قسمت اول را به دنبال خود یدک می‌کشد. گویا مجموعا با یک فیلم بلند بالای سه ساعت و خرده‌ای روبه‌رو هستیم. معمولا در دنیای سینما جهت خلق یک سناریو با قدرت مانور بیشتر ترجیح بر این است ساخت دنباله یا پیش‌درآمد بر آثار مختلف با وقفه زمانی در سناریوی مادر همراه باشد. حال می‌خواهد بر اساس اکشن ماجرا، این وقفه از چند روز تا چند سال تعریف شود. کماکان اینکه سناریونویس‌ها (که همان کارگردان‌ها هستند) پس از جنگ و دعوای شخصیت‌های منفی قصه با لگوهای شهر، قصه را چند سال پس از آخرالزمان لگویی (!) روایت می‌کنند.
اگر از این موارد فاکتور بگیریم، کماکان ماجراجویی «امت» و دوستان ابرقهرمانش خندهدار است و می‌توان در پسِ برخی از سکانس‌ها لبخندی، هر چند ملایم بر گوشه لب زد. اما در نیمه انتهایی ماجرا آنقدر شورش را زیاد می‌کنند که عمده ماجرای داستان به شدت لوس و بی‌خود به نظر می‌رسد. اصلا مگر می‌شود شما در یک لیوان چای، به اندازه سه لیوان شکر اضافه کنید؟ مسلما دلتان را می‌زند و قابل خوردن نیست. ماجرای تم کمدی انیمیشن The Lego Movie 2 دقیقا از این قرار است.
گل سر سبد نقطه مثبت‌های انیمیشن The Lego Movie 2 را باید در تعامل شخصیت‌های اصلی داستان دانست
اما برخلاف قسمت نخست، انیمیشن The Lego Movie 2 بیشتر شاید برای قشر نوجوان سرگرم‌کننده باشد. از شوخی‌ها و نحوه روایت در لگوها انتظار بیشتری می‌رفت اما به غیر از چند شوخی معدود که اولین مورد را در همان بدو ماجرا و اولین برخورد امت با هیولاهای داستان تماشا کردیم و به این موضوع اشاره می‌شود که همه چیز تنها با گفت‌وگو حل نمی‌شود، سایر طنزهای این انیمیشن، چندان باب پسند از آب در نیامد. شاید اشارات بسیار زیاد قسمت قبل به محصولات دیگر در دنیای سینما، تلویزیون و حتی دنیای بازی‌های ویدیویی باعث شده بود انتظار همان شدت طعنه و متلک‌ها را در قسمت دوم داشته باشیم. گویا این انتظارمان نیز ناکام ماند.
گل سر سبد نقطه مثبت‌های انیمیشن The Lego Movie 2 را باید در تعامل شخصیت‌های اصلی داستان دانست. خوشبختانه در کنار صداگذاری معرکه کاراکترها که از بازیگرهای قدرتمند و خوش‌نام مثل کریس پرت و الیزابت بنکس استفاده شده، کاراکترها خیلی خوب در تعامل با یکدیگر هستند و شیمی میان این اجسام بی‌جان کارتونی، به شدت زیبا از آب درآمده است. در تنش‌ها و نقطه اوج اکشن قصه می‌توانیم بیشتر روابط بین شخصیت‌ها را به وضوح لمس کنیم.
بر اساس تم و ماجراهای آخرالزمانی و پساآخرالزمانی انیمیشن لگوها، به شدت دوست داشتیم با یک شخصیت منفی جدید روبه‌رو می‌شدیم. اما سناریوی انیمیشن به طرز عجیب و احمقانه‌ای به چند حادثه سطحی گره می‌خورد. البته که انتظار نداشتیم با یک شخصیت‌پردازی در حد «تانوس» در فیلم Avengers: End Game روبه‌رو می‌شدیم اما حتی برای نوجوانان و خردسالان نیز جذاب‌تر بود یک شخصیت منفی با ابهت‌تر با بهره هوشی کودن‌تر در قصه حضور پیدا می‌کرد. در هر صورت هر چه باشد، نبرد خیر و شر همیشه با پیروزی نیروی خیر همراه است. پس چه بهتر با معرفی شخصیتِ منفی منحصر به فرد، ماجرا جذاب‌تر می‌شد.
انیمیشن The Lego Movie 2 به سبک دوران قدیم، دنیای واقعی انسان‌ها را نیز تا حدودی نشان می‌دهد و با چند سکانس که از تعداد انگشتان یک دست فراتر نمی‌روند، با خانواده کوچک قصه بیشتر آشنا می‌شویم. «بیشتر» از این منظور که حداقل چهره‌های ظاهری‌شان کاملا مشخص می‌شود. با این تفاسیر، کارگردان تکلیف فیلم انیمیشنی‌اش را مشخص نمی‌کند که قرار است چه باشد. یک اثر کمدی شاد و خندهدار یا یک کمدی تلخ و سیاه و پر معنی؟ یک اثر برای سرگرمی بزرگسالان یا تنها برای خردسالان؟ این بلاتکلیفی باعث شده علی رغم فروش نسبتا خوب قسمت دوم لگوها، با اثری تقریبا کلیشه‌ای و کسل‌کننده روبه‌رو شویم که در نیمه ماجرا هم می‌توان متوجه شد آخرش چه می‌شود. پس چرا به پای این انیمیشن بنشینیم؟
شاید شما نیز مثل من دوست دارید با پناه بردن به دنیای شاد انیمیشن‌های مختلف مثل پیکسار و دیزنی کمی از دنیای خشن، تاریک و بی‌رحم هالیوود و سریال‌های تلویزیونی دور شوید و روحیه‌تان برای مدت کوتاهی عوض شود. اما متاسفانه انیمیشن The Lego Movie 2 یک اثر خاص مثل گذشته نیست و تنها یک اثر معمولی است که شاید به زحمت شما را تا ته ماجرا نگه دارد. این انیمیشن جدید مثل یک هات چاکلت می‌ماند که ماهیتش خوش‌مزه است اما وقتی لیوان سرد را بلند می‌کنید و یک قاشق در دهان‌تان قرار می‌دهید، به علت بدمزه و سرد بودنش از آن شاید بیزار شوید.
بنابراین اگر با قسمت اول انیمیشن لگوها به شدت حال کرده‌اید، توصیه می‌کنیم قسمت دوم را نبینید! چرا که مقایسه بی‌امان دو قسمت با یکدیگر، شما را رسما کلافه می‌کند و در نهایت شاید مثل من از تماشای انیمیشن The Lego Movie 2 پشیمان شوید که چرا خاطره خوب تماشای قسمت نخست را مخدوش کردید.
ماجراجویی همچنان خندهدار لگوها-
نحوه روایت قابل قبول
-
تعامل شخصیت‌های اصلی داستان با یکدیگر
پیش‌زمینه داستانی در ابتدا تعریف نمی‌شود-
فقدان یک چهره کاملا منفی در این اثر
-
بلاتکلیفی فیلم‌نامه
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید