فرهنگ بازسازی بازی‌های ویدئویی مشکل قابل توجهی دارد

برخی از نسخه‌های ریمستر و یا  ریمیک در فرهنگ بازسازی بازی‌های ویدئویی لازم به نظر می‌رسند زیرا نسخه اورجینال ممکن است تنها در دسترس یک کنسول قدیمی تاریخ مصرف گذشته باشد و به همین دلیل تجربه آن را به امری سخت تبدیل می‌کند. همین مسئله برای بازی Paper Mario: The Thousand-Year Door به وقوع پیوست. بازی که در ابتدا در سال 2004 منتشر شد و به عنوان یکی از بهترین بازی‌های نقش آفرینی ساخته شده براساس ماریو در نظر گرفته می‌شود. با این حال از آن جایی که بازی مورد بحث تنها برای گیم کیوب عرضه شد، تجربه آن کار سختی بوده مگر آن که یک دستگاه از این کنسول قدیمی نینتندو را در آرشیو خود داشته باشید.

به همین دلیل، هنگامی که نسخه بازسازی آن در سال 2024 منتشر گردید، بسیاری از مخاطبین برای آن هیجان‌زده بودند که می‌توانستند برای نخستین بار به تجربه آن بپردازند. چنین چیزی، امری کاملا قابل درک به شمار می‌رود زیرا به نیاز مخاطب با فراهم کردن اثری که بیش از 20 سال از انتشار اولیه آن گذشته، پاسخ می‌دهد. حال آن که برای ریمستر بازی Days Gone چنین مسئله‌ای صدق نمی‌کند.

در طول 20 سال گذشته شرکت سونی و پلی‌استیشن تعدادی از بهترین بازی‌ها و ماجراجویی‌های داستان محور تک‌نفره را تولید و در مقابل مخاطبین خود قرار دادند و گیمرها نیز به خوبی از این موضوع آگاه بوده و قدردان آن هستند. ما به عنوان مخاطبین هم‌چنین متوجه این موضوع نیز هستیم که در نتیجه همین مسئله، از تعداد خروجی این کمپانی کاسته شده است. با این حال، آن‌چه ناخوشایند است عرضه نسخه ریمستر تعداد فراوانی از عناوین است که هنوز هم از منظر بصری بسیار مطلوب به نظر می‌رسند.

اثری چون بازی Days Gone که در سال 2019 منتشر شد، در حال حاضر نیازی به ریمستر ندارد. همین موضوع برای بازی Horizon Zero Dawn و بازی The Last of Us Part II نیز صدق می‌کند. اگرچه می‌دانیم که تعداد بازی زیاد دیگری نمانده که آن‌ها بتوانند ریمستر نمایند، عرضه چنین نسخه‌هایی تنها موج منفی بیشتری را روانه این غول بزرگ ژاپنی می‌کند.