بررسی بازی The Tale of Bistun | قصه بیستون

داستان بازی چنان که از نامش پیداست، درباره ماجرایی عاشقانه، بین فرهاد و شیرین است. فرهاد مردی است که عاشق دختر شاه ارمنستان می‌شود، اما شاه که می‌خواسته دختر خود را به خسرو بدهد، شرطی برای فرهاد تعیین می‌کند که عملا برای یک انسان عادی غیرممکن است. در واقع او به فرهاد دستور می‌دهد تا برای به دست آوردن شیرین، کوه بیستون را بکند و از دل آن رد شود؛ در حالی که فرهاد بدون در نظر گرفتن سختی این کار، به خاطر عشق خود شروع به کندن این کوه می‌کند، تا اینکه یک روز خبری دروغین توسط خسرو پخش می‌شود که شیرین مرده است! پس از آن، فرهاد تیشه‌ای که در دست داشت و با آن کوه را می‌کند به سر خود می‌زند و همانجا می‌میرد. این در حالی است که داستان بازی، دقیقا همین روایتی که توضیح دادم نیست و ماجرای آن، مقداری فرق می‌کند.

در واقع این بازی داستانی نسبتا متفاوت، اما با ریشه‌ای یکسان را روایت می‌کند که نحوه به تصویر کشیدن آن توسط تیم سازنده، واقعا قابل ستایش است. در بازی فرهاد پس از اتفاقاتی که افتاده، حافظه خود را از دست داده است و همین باعث می‌شود تا به جز گشتن به دنبال شیرین، پیگیر گذشته فرهاد نیز باشید.

از نظر داستانی، نحوه روایت توسط یک راوی که حین ماموریت‌ها و مراحل صحبت می‌کند، باعث می‌شود تا از دویدن‌های داخل جنگل و بدون دیالوگ خسته نشوید. به هر حال فرهاد تنها یک هد هد را در کنار خود دارد، ولی شاید بهتر بود حین روایت داستان، صدای خود شخصیت اصلی و همچنین شخصیت همه‌تخمه (Allseeds)، دست نخورده و با گویندگی همراه می‌شد. این در حالی است که روایت داستان هنگام رفتن از مرحله‌ای به مرحله بعد، به قالب تصاویری که از چشم فرهاد می‌بینیم تغییر می‌کند و همین سکانس‌ها بدون داشتن دیالوگ، ثابت می‌کنند که از طریق تصاویری چشم‌نواز هم می‌توان پیام داستان را دریافت کرد و تحت تاثیر قرار گرفت.