-
0/10
ده نکته در انیمه One Piece که در بلیچ و ناروتو وجود ندارد
تفاوت وان پیس در چیست؟
داستان سایبورگ‌ها، دزدان دریایی و سیستم های چند مبارزه‌ایی انیمه One Piece نکات منحصر به فردی دارد که در بلیچ و ناروتو وجود ندارد. سه غول در دنیای شونن، که شامل سه انیمه وان پیس، بلیچ و ناروتو می‌شود با یکدیگر شباهت‌های زیادی داشته و اکثر مواقع با یکدیگر مقایسه می‌شوند و همگی دارای ویژگی هایی مانند قدرت بخشیدن به قهرمانان، قدرت دوستی و سوپرتیم‌های شرور هستند. با این حال، این سه سری دارای عناصر منحصربه‌فردی هم برای متمایز کردنشان هستند و انیمه One Piece از آن نهایت بهره را می‌برد.
One Piece دارای انواع مختلفی از عناصر درون جهانی و تکنیک‌های داستان‌سرایی است که ناروتو و بلیچ یا اصلا انجام نمی‌دهند یا میزانی متفاوت دارند یا به همان روش جالب انجام نمی‌دهند. همه اینها به One Piece کمک می‌کند تا حتی پس از تقریباً ۲۵ سال پخش مداوم، احساس شادابی و سرزندگی فوق‌العاده‌ای در دنیای انیمه‌های درخشان داشته باشد. در این مقاله رسانه سرگرمی به ده نکته از مهم‌ترین موارد منحصر به فرد انیمه One Piece اشاره می‌کند که در دو انیمه دیگر گروه سه غول وجود ندارد، با ما همراه باشید و در آخر نظرات خود را با رسانه سرگرمی به اشتراک بگذارید:
۱۰. تاکید بر دزدان دریایی
باید به انیمه One Piece بیشتر از انیمه‌ایی پر از دزد دریایی نگاه شود. این انیمه تقریباً به طور کامل بر روی این مهاجمان جالب در دریای آزاد متمرکز است، که از هوشیاران قهرمان گرفته تا بدجنس‌های سرکش تا تبه‌کاران وحشتناکی که برای تسلط بر جهان با زور وحشیانه تلاش می‌کنند. همه اینها به اثبات این نکته کمک می کند که یک دزد دریایی می تواند عملاً هر چیزی باشد، و نباید آنها را فقط به عنوان غارتگران جویای طلا شناخت و یا به عنوان قهرمانان رمانتیک بیش از حد. دزدان دریایی می توانند هر چیزی در طیف خیر و شر باشند و به دنبال هر هدفی از آزادی شخصی گرفته تا اثبات یک فلسفه یا تسخیر یک جزیره باشند.
۹. شخصیت قائل شدن برای وسایل
در میان سه غول دنیای انیمه تنها وان پیس با وسایل نقلیه عمدتاً کشتی‌های بادبانی چوبی، به عنوان شخصیت‌ها رفتار می‌کند. در واقع، تقریباً همه در ناروتو و بلیچ پیاده می‌روند یا بر روی حیواناتی مانند Gamabunta یا Bonnie the boar سوار می‌شوند، در حالی که قهرمانان و شروران One Piece در کشتی‌های باشکوه خود حرکت می‌کنند. اولین و بهترین نمونه، Going Merry با سر گوسفند بود، یک کشتی بادبانی زیبا که تیم لوفی در آرک داستانی Syrup Village به دست آورد. این کشتی شبیه یکی از اعضای خدمه بود، و وقتی Going Merry بازنشسته شد و در Water 7 سوخت، همه احساس کردند در حال خداحافظی با یکی از دوستان خود که در حال مرگ است خداحافظی می‌کنند.
۸. استفاده از سایبورگ‌ها و اندروید‌ها
اگرچه Bleach تا حدودی در ژاپن امروزی جریان دارد و دنیای ناروتو دارای رادیو و تلویزیون است، در واقع دنیای One Piece است که پیشرفته‌ترین فناوری را دارد. برخی از شخصیت‌ها مانند دکتر وگاپانک در واقع از علم و فناوری حرفه‌ای می‌کنند، مانند ساختن جنگجویان Pacifista برای دولت جهانی. حتی خدمه دزدان دریایی کلاه حصیری یک سایبورگ دارند، فرانکی پر زرق و برق، که در Water 7 با او آشنا شدند. فرانکی در آن زمان یک جنگجوی با تکنولوژی بالا بود، اما پس از گذشت زمان، او یک دزد دریایی واقعی مکانیکی بود، با تجهیزات و اسلحه برای مبارزه با هر دشمنی در هر جزیره‌ای.
۷. تفسیر دولت و اقتدار
هر سه غول دنیای انیمه دارای حاکم و دولت هستند، مانند Central 46 در Bleach و Kage در Naruto، اما این موجودیت‌ها به اندازه دولت جهانی One Piece برجسته نیستند. این نهاد سیاسی عظیم به عنوان نسخه پیچ خورده سازمان ملل متحد، مجموعه‌ای از ملت‌ها که برای حفظ صلح و نظم به هر وسیله لازم تلاش می‌کنند، به تصویر کشیده می‌شود. دولت جهانی اغلب شرورتر و نابخشوده‌تر از دزدان دریایی است که با آنها می‌جنگد، مثلاً جزیره اوهارا را به‌خاطر تحقیق در مورد قرن تهی نابود کرده و درباره خالی بودن تاج و تخت نهایی دروغ می‌گوید. One Piece روشن می‌کند که حتی وحشتناک‌ترین نهادهای حکومتی نیز ممکن است به عنوان نگهبانان نجیب صلح پذیرفته شوند، اگر خودشان را به راه درست معرفی کنند، که وحشتناک است.
۶. استفاده از حیوانات برای پیشبرد داستانی
انیمه One Piece جانوران عجیب‌تری نسبت به ناروتو یا بلیچ دارد و شخصیت‌ها نیز برای استفاده از این حیوانات وحشی نیازی به احضار طومار ندارند. به عنوان مثال، نهنگ زخمی Laboon آٰرک Reverse Mountain را تعریف کرد و لوفی اغلب حیوانات وحشی را برای نجات دوستانش یا مبارزه با دشمنانش رام کرده است. چندین شرور نیز از حیوانات وحشی استفاده می‌کنند، مانند سر کروکودیل که سعی می‌کند تیم‌های لوفی و اسموکر را به نگهبان‌های موز در آرک Alabasta بخوراند.
۵. ترکیب دو سیستم رزمی متمایز
هر سه غول شونن با یک سیستم رزمی متمایز شروع کردند، که بلیچ روی موجودات معنوی تمرکز کرد و ناروتو از چاکرا برای سیستم جوتسو خود استفاده کرد. One Piece با Devil Fruits شروع به کار کرد و هنوز هم از آنها استفاده می کند، اما یک سیستم مبارزه موازی نیز به تدریج مورد توجه قرار گرفت، به نام Haki. قابل توجه است که میوه های شیطانی و Haki به خوبی با هم ترکیب می‌شوند حتی اگر از نظر عملکرد در هر سطح متفاوت باشند. Haki هیچ ارتباطی با میوه‌ها یا آب دریا ندارد، اما کاربران Devil Fruit مانند Luffy، Charlotte Katakuri و Big Mom می‌توانند به زیبایی این دو سیستم را در یک کل هیجان انگیز ترکیب کنند.
۴. به تصویر کشیدن تجارت برده
نه ناروتو و نه بلیچ حاضر به بررسی موضوع تاریک برده داری نبودند، اما انیمه One Piece این کار را انجام داد و این کار را با درایت و ظرافت انجام داد. این موضوع زیاد مطرح نشد، اما وقتی مطرح شد، One Piece به وضوح نشان داد که دنیایش چقدر استثمارگر و ناعادلانه است. بیشتر از همه، این Celestial Dragons متکبر بودند که بردگان را نگه می داشتند، با مارک “سم” خود برای همه برده ها. خدمه Luffy این را خودشان در Sabaody Archipelago دیدند و شخصیت هایی مانند Donquixote Doflamingo نیز در آن نقش داشتند. خدمه Luffy به نجات پری دریایی Camie از اسارت در یک خانه حراج کمک کردند و در این روند، One Piece فاش کرد که برده داری حتی مبتنی بر نژاد است. پری دریایی ها صید اصلی برده داری بودند، واقعیتی که لوفی هرگز نمی توانست آن را بپذیرد.
۳. بررسی مضامین انقلاب و شورش
از آنجایی که One Piece به بررسی مضامینی درباره حکومت‌های سرکوبگر و میل به آزادی می‌پردازد، داستان‌هایی درباره شورش و انقلاب نیز دارد. برخی از شورش ها در یک جزیره مانند آلاباستا و درسروزا رخ داد، در حالی که شورش کلی در دست ارتش انقلابی مانکی دی. دراگون است. چه ارتش انقلاب در جنگ پیش رو پیروز شود یا ببازد، تاریخ ساخته خواهد شد و جهان دیگر هرگز مثل سابق نخواهد بود. این ممکن است به تعریف حماسه نهایی One Piece کمک کند و به پایان آن کمک کند، در حالی که بازی های پایانی اوج خود ناروتو و بلیچ موضوعات مختلف را به طور کامل بررسی می کنند.
۲. مضامین آزادی شخصی و تعیین سرنوشت
موضوع پر طنین آزادی نه تنها از نظر شورش علیه استبداد در One Piece، بلکه در سطح شخصی نیز مورد توجه قرار گرفت. لوفی قصد ندارد یک قهرمان بزرگ باشد – او می خواهد آزادانه بر اساس شرایط خودش زندگی کند و به افراد دیگر نیز کمک می کند تا به همان هدف برسند. این موضوع همچنین در آرک نیکو رابین ظاهر شد، زمانی که او از گذشته خود رها شد و تصمیم گرفت زنده بماند و جهان را آزادانه با لوفی کشف کند. در واقع، این پیچ و تاب به تعریف کل قوس لابی Enies کمک کرد. در همین حال، ناروتو و بلیچ نیز ممکن است شخصیت‌هایی را نشان دهند که به دنبال آزادی و استقلال هستند، اما موضوع اصلی آن داستان‌ها نیست.
۱. آنتاگونیست‌های پست با ظاهری احمقانه
هر سه انیمه دارای شخصیت های شرور نفرت انگیزی هستند که بینندگان از آنها نفرت دارند، مانند Szayelaporro Grantz در Bleach و Danzo Shimura در Naruto اما این شرورها به عنوان افراد جدی معرفی شدند، در حالی که شرورهای One Piece اغلب مسخره و کارتونی هستند. فقط یک انیمه مانند One Piece می تواند بسیاری از شرورهای ظاهراً احمق اما در باطن وحشتناک را بسازد. چنین شخصیت‌های شرور شگفت‌انگیزی هستند که طراحی‌های پرتی دارند و در عین حال مرتکب جنایات می‌شوند، که One Piece را بسیار به یاد ماندنی‌تر می‌کند. Wapol پادشاه سقوط کرده نمونه اولیه بود، و سپس طرفداران Big Mom را ملاقات کردند که زمانی کودکی دلسوز بود که عاشق دسر بود اما به یک ظالم بدرفتار بزرگ شد. اوروچی مثال دیگری است. او ظاهر احمقانه ای با دندان های نیش مانند خود داشت، اما با مشت آهنین بر وانو حکومت می‌کرد.
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید