از گوشیهای اندرویدی در سال ۲۰۲۴ چه انتظاری داریم؟
شما هم نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید!
گوشیهای اندرویدی در سال ۲۰۲۴ قرار است با امکانات و قابلیتهای فراوانی راهی بازار شوند که در این مطلب قصد داریم به بررسی چند مورد بپردازیم.
سال ۲۰۲۳ سال بسیار خوبی برای گوشیهای هوشمند بود. چه از لحاظ کیفیت ساخت، چه سختافزار، چه ظاهر و چه نرمافزار، همه چیز به بهترین شکل ممکن پیش رفت تا بدین ترتیب شاهد گوشیهایی باشیم که از همه لحاظ برای برطرف کردن نیاز کاربران بینظیر بودهاند.
گوگل، سامسونگ، وانپلاس، شیائومی و… از جمله شرکتهایی بودهاند که پرچم اندروید را در سالی که دیگر باید بگوییم گذشت، بالا نگه داشتند. اما این شرکتها برای سال جدید چه برنامهای دارند؟ در واقع باید بگوییم ما انتظار داریم چه تغییراتی در گوشیهای هوشمند اندرویدی ایجاد شود؟
در این مطلب تصمیم گرفتهایم به بررسی این موضوع بپردازیم؛ یعنی انتظار داریم گوشیهای اندرویدی در سال ۲۰۲۴ چه تغییراتی در مقایسه با گوشیهای کنونی داشته باشند. با وبسایت سرگرمی همراه باشید و فراموش نکنید در بخش نظرات، انتظارات خود را هم با ما و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.
عملکرد سختافزاری پایدار زیر فشار سنگین
کوالکام و مدیاتک امسال از دو پردازندهی فوقالعاده قدرتمند، سریع و جذاب اسنپدراگون ۸ نسل ۳ و دایمنسیتی ۹۳۰۰ رونمایی کردهاند. این پردازندهها قرار است به عنوان قلب تپنده در بسیاری از گوشیهای اندرویدی سال ۲۰۲۴ ایفای نقش کنند و هر دوی آنها هم در مقایسه با نسل گذشته، طبق ادعای شرکتهای سازنده، پیشرفت چشمگیری از لحاظ قدرت، سرعت و مصرف انرژی داشتهاند.
اما هر دوی این تراشهها طبق اطلاعاتی که به تازگی منتشر شده، در تستهای پایداری کم میآورند؛ نه اینکه قدرتشان کم باشد، بلکه ماندگاری این قدرت بالا، خیلی زیاد نیست و به سرعت کاهش پیدا میکند. دلیل اصلی این موضوع هم علاوه بر بهینه نبودن ساختار خود پردازنده، به سیستم خنککنندهی ضعیف گوشیها هم بر میگردد که با عدم پخش موثر دما، باعث داغ شدن بیش از حد و در نتیجه گلوگاه پردازنده میشوند.
انتظاری که از شرکتها داریم این است که گوشیهای خود را با خنککنندههای بهتر عرضه کنند، نه لزوما تراشههای بهتر چون اگر تراشهای بتواند خنک بماند، در مدت زمان طولانی عملکرد بهتری از تراشهی قدرتمندتر از خود به نمایش خواهد گذاشت. اسنپدراگون ۸ نسل ۳ توانسته از لحاظ گرافیک بهتر از A17 پرو ظاهر شود، دایمنسیتی ۹۳۰۰ اصلا هستهی ضعیفی نداشته و یک تراشهی عملا بیرقیب است، اما چه کسی به این موضوع اهمیت میدهد وقتی قرار است بعد از گذشته چند دقیقه بازی کردن، فریمریت به شدت افت کند؟
تصاویر واقعیتر
شبکههای اجتماعی این روزها بستری را فراهم کردهاند که کاربران بیشتر از زندگی واقعی، عمر خود را در آن میگذارنند و این اصلا اتفاق خوبی نیست. شرکتهای تولیدکنندهی گوشیهای هوشمند هم با این ترند همراه شده و دوربین گوشیهای خود را به گونهای بهینه میکنند که تصاویری زیبا و بیش از حد شارپ شده ثبت کنند تا برای اشتراکگذاری گزینهی مناسبی باشند.
این روزها همه فراموش کردهاند شکل طبیعی یک منظره، شخص یا به طور کلی هر سوژهای چگونه است. اگرچه این روزها بسیاری از شرکتها در تلاش هستند تا با استفاده از لنزهای دوربین پیشرفته، تصاویر طبیعی و جذابی را به کاربران ارائه دهند اما جز یکی دو شرکت محدود، هنوز هیچ شرکتی موفق به انجام این کار نشده است.
از لحاظ کیفیت و دقت رنگ، وانپلاس، شیائومی و اوپو حرف اول را میزنند اما شرکتهایی مثل گوگل، سامسونگ، سونی و… چیزی کمتر از این رقبای چینی ندارند و باید دست بجنبانند.
شارژرهای سریعتر
درخواست ما برای شارژر سریع اصلا از شرکتهای چینی نیست؛ ما در این مسأله نه آنها را سرزنش میکنیم و نه پیشنهاد خاصی برایشان داریم چون عملکردی استثنائی از خود به نمایش گذاشتهاند. روی صحبتمان با سامسونگ و گوگل است؛ دو شرکتی که ادعایشان در زمینههای مختلف تمامی ندارد اما وقتی بحث شارژر میشود، نمیدانیم چه اتفاقی میافتد که تا این اندازه ضعیف ظاهر میشوند.
پرچمدار قدرتمندی مثل وانپلاس ۸ پرو، گلکسی اس ۲۳ اولترا و… چرا باید برای شارژ مجدد به بیشتر از ۱ ساعت زمان نیاز داشته باشند؟ البته که نمیخواهیم این میزان ۱۵ یا ۲۰ دقیقه هم باشد اما حداقل ۳۰ ساعت یا ۴۵ دقیقه تعادل خوبی بین سرعت شارژر و زمان مورد نیاز برای شارژ فراهم میکند.
در حال حاضر سریعترین شارژر سامسونگ ۴۵ واتی است و حدودا ۸۰ دقیقه برای شارژ باتری گلکسی اس ۲۳ اولترا زمان نیاز دارد. از طرفی گوگل هم اصلا در این میان وضعیت جالبی از لحاظ سرعت شارژر ندارد و جدیدترین پرچمدارش یعنی پیکسل ۸ پرو هم به ۸۰ دقیقه زمان برای شارژ کامل نیاز دارد.
بسیاری از خوانندگان این مطلب که به اینجای متن میرسند، از اینکه گوشیشان شارژ سریع ندارد خوشحال هستند یا اینکه شرکتهای بزرگ تلاش زیادی در این زمینه انجام نمیدهن، برای آنها خبر خوبی محسوب میشود چرا که آنها فکر میکنند هرچه سرعت شارژر بیشتر شود، باتری هم زودتر به پایان عمر خود نزدیک میشود.
اما حقیقت این است که بسیاری از شرکتها آنقدر از فناوریهای پیچیدهای برای حفاظت از باتری در گوشیهایشان استفاده کردهاند که تا پایان زمان پشتیبانی نرمافزاری، مشکلی برایتان از این حیث پیش نخواهد آمد. با این حال شرکتهای بزرگی مثل سامسونگ هنوز از این حیث خساست خود را کنار نگذاشتهاند.
حافظهی داخلی پایه ۲۵۶ گیگابایتی
اگرچه این اتفاق به افزایش قیمت مدل پایهی گوشیها میانجامد اما انتظار داریم مدل پایهی آنها حداقل ۲۵۶ گیگابایت حافظه داشته باشد. در حال حاضر این میزان برای برخی از پرچمداران ۱۲۸ گیگابایت و برای برخی دیگر ۲۵۶ گیگابایت است اما با این پیشرفت چشمگیر دوربینها و همچنین حجم فایلها و بازیها، دیگر ۱۲۸ گیگابایت کافی نیست.
البته گوشیهای میانرده همچنان با ۱۲۸ گیگابایت هم میتوانند کار خود را پیش ببرند چون منابع سختافزاری قدرتمندی ندارند که شرکتها بخواهند مدل پایهشان را ۲۵۶ گیگابایتی در نظر بگیرند اما با این حال برای پرچمدارها نمیتوان این ادعا را مطرح کرد، خصوصا اینکه پشتیبانی از کارت حافظه MicroSD هم تقریبا از تمام آنها برداشته شده است.
دوربین تلهفوتو با زوم بهتر و بیشتر
عکاسی با دوربین تلهفوتو هیچوقت به اندازهی دوربین اصلی پر بسامد نیست اما این لنز یکی از کاربردیترین لنزهایی است که برای عکاسی مورد استفاده قرار میگیرد چون میتوانید با استفاده از آن از سوژهها در فواصل دور عکاسی کنید. در واقع شما وقتی به لنز تلهفوتو سوییچ میکنید که واقعا به توانایی آن نیاز داشته باشید.
بنابراین لنزی که ۲٫۵ برابر یا ۳ برابر توانایی زوم دارد خیلی نمیتواند کاربردی باشد. یک پرچمدار حداقل باید لنزی با توانایی زوم ۵ یا ۱۰ برابری اپتیکال داشته باشد که بتواند در شرایط مختلف به کمک کاربران بیاید.
علاوه بر اینها، این دوربینهای کنونی در نور شب اصلا عملکرد خوبی ندارند و کیفیت تصاویر ثبت شده توسط آنها به شدت کاهش پیدا میکند. البته برخی از شرکتها به استفاده از لنزهایی با سنسور بزرگتر و توانایی زوم ۳ یا ۳٫۵ برابری اپتیکال روی آوردهاند تا مشکل یادشده را حل کنند اما رنج آن خیلی زیاد نیست. گوشیهایی مثل اوپو فاید X6 پرو و هواوی P60 پرو به سراغ چنین راه حلهایی آمدهاند و تصاویر زوم ثبت شده توسط آنها در نور شب هم کیفیت بسیار خوبی دارند؛ به خصوص نمایندهی هواوی که حتی روی دوربین زوم خود، حالت ماکرو هم دارد.
خبر خوب اینجاست که در سال ۲۰۲۴ قرار است کیفیت عملکرد لنزهای تلهفوتو به مراتب در نور شب بهبود پیدا کند. مثلا وانپلاس ۱۲ و ریلمی GT 5 پرو از جمله این گوشیها هستند که لنزی با توانایی زوم ۳ برابری اپتیکال و سنسور بزرگ برای عکاسی در شب دارند اما امیدواریم شرکتهای دیگر سنسورهایی توانمندتر و جذابتر را روی گوشیهای خود نصب کنند.
گوشیهای تاشو با پنل شیشهای
گوشیهای تاشو در حال حاضر آنقدر پیشرفته شدهاند که توانستهاند رشدی بیش از ۲۰۰ درصدی را در مقایسه با قبل تجربه کنند. اما همچنان در مرکز نمایشگر، چیمنخوردگی دیده میشود و آن را واقعا از شکل و شمایل انداخته است. برخی از شرکتها نظیر وانپلاس تا حد زیادی این میزان چین خوردگی را در گوشی خود کاهش دادهاند اما بعد از مدتی استفاده، باز هم این چینخوردگی را شاهد خواهیم بود.
هنوز راههای زیادی برای بهبود نمایشگر گوشیهای تاشو وجود دارد. بسیاری از مردم میدانند که این پنلها عمدتا پلاستیکی هستند. فقط کافی است به آنها نگاه کنید یا لمسشان کنید تا متوجه این موضوع شوید. انتظار میرود شرکتها در سال ۲۰۲۴ از شیشههای تاشو رونمایی کنند که دیگر مشکل چینخوردی نداشته باشد. اما بعید است به این زودی، شاهد چنین پیشرفت عظیمی در این صنعت باشیم.
البته با وجود این چینخوردگی، تستهای مقاومت ثابت کردهاند گوشیهای تاشو، به ویژه نمایندگان سامسونگ واقعا از لحاظ دوام و کیفیت ساخت کمنظیر هستند و حتی با بیش از ۲۰۰ هزار بار باز و بسته کردن هم مشکلی برایشان پیش نمیآید.
اما اگر بخواهیم روراست باشیم باید بگوییم کسی دلش نمیخواهد حداقل ۱۰۰۰ دلار برای زد فلیپ و حداقل ۱۸۰۰ دلار برای زد فولد یا گوشیهای دیگر با مکانیزم مشابه هزینه کند و در نهایت با یک چینخوردگی واقعا اعصابخردکن را در مرکز نمایشگر ببینند. این اتفاق هم توی ذوق میزند و هم فروش گوشی را عملا غیر ممکن میکند. به عبارتی سادهتر، اگر گوشی تاشو با فناوری کنونی خریداری کنید، به نظر میرسد صاحب اول و آخر آن هم خودتان باید باشید.
استفادهی بهینه از دوربینهای مگاپیکسلبالا
دوربینهای به کار رفته در گوشیهای هوشمند کنونی از سنسورهای ۵۰، ۱۰۸ و حتی ۲۰۰ مگاپیکسلی بهره میبرند و گفته میشود در آینده این میزان حتی مرز ۳۰۰ مگاپیکسل را هم رد میکند. این سنسورها برای زوم دیجیتال گزینهی بسیار خوبی محسوب میشوند و کمک میکنند حتی بدون داشتن دوربینی با زوم اپتیکال، بتوان تصاویری کراپشده و باکیفیت داشته باشیم. مثلا گوگل زوم ۱۰ برابری دیجیتال را با گوشی خود ارائه میدهد که کیفیت خوبی هم دارد.
سامسونگ و کوالکام هم با همکاری یکدیگر از قابلیت Zoom Anyplac رونمایی کردهاند. فناوری جذابی که به لطف سنسور ۲۰۰ مگاپیکسلی قادر است یک فیلم در حالت عادی و با کیفیت 4K ضبط و به صورت همزمان، روی همان ویدیو تا ۴ برابر زوم کرده و یک ویدیوی 4K دیگر ضبط کند. انتظار میرود این قابلیت در گلکسی اس ۲۴ اولترا مورد استفاده قرار بگیرد.
گلکسی اس ۲۳ اولترا همچنین خروجیهای ۵۰ مگاپیکسلی با فناوری ترکیب پیکسلی ۴ به ۱ ارائه میکند که کیفیت بسیار خوبی دارند. تصاویر ۲۴ مگاپیکسلی دوربین ۴۸ مگاپیکسلی آیفون ۱۵ پرو هم استثنائی است. در نتیجه انتظار میرود در سال ۲۰۲۴، شرکتها از تواناییها و پتانسیل سنسورهای مگاپیکسلبالا در گوشیهایشان استفادهی بهتری داشته باشند.
تراشههای به کار رفته در گوشیهای امروزی که محدودیتی از لحاظ قدرت و سرعت ندارند و این اجازه را به کاربران میدهند که تصاویری چندکادری تا ۱۰۸ مگاپیکسل ثبت کنند و این یعنی خداحافظی با تاری و نویز.
باتری با طول عمر بیشتر
طول عمر باتری گوشیهای کنونی را نمیتوان خیلی خوب دانست. در واقع اینکه محصولی که شبانه روز با آن سر و کار داشته باشیم عمدتا فقط ۱.۵ روز قادر به نگهداری شارژ باشد، اصلا اتفاق جالبی نیست و باید حتما فکری به حال این وضعیت شود.
انتظاری که داریم این است که شرکتها در درجهی اول از باتریهای بزرگتری در گوشیهای خود استفاده کنند. این کار بیشترین تاثیر را در افزایش طول عمر باتری خواهد داشت. از آن جایی که برخی از شرکتها نظیر وانپلاس از محدودهی ۵۰۰۰ میلیآمپر ساعت هم رد شدهاند، نمیتوان این درخواست را غیر منطقی قلمداد کرد چرا که کاملا از عهدهی شرکتها بر میآید.
اما سختافزار تنها بخشی از ماجراست. اگر دقت کنید، میبینید هیچ یک از گوشیهای سری پرو مکس یا پلاس اپل طی چند سال اخیر باتری با ظرفیت ۵۰۰۰ میلیآمپر ساعت نداشتهاند اما در زمینهی نگهداری شارژ رکورددار بودهاند. دلیل اصلی این اتفاق هم این است که اپل هم سازندهی سختافزار هست و هم نرمافزار. در نتیجه به بهترین شکل ممکن گوشیهایش را بهینه میکند تا بتوانند مدت زمان بیشتری دوام داشته باشند.
اخیرا شنیدهایم که سامسونگ قصد دارد فناوری جدیدی را در ساخت باتری محصولاتش به کار بگیرد؛ فناوری خاصی تحت عنوان باتریهای جامد که گفته میشود عملکرد بسیار بهتری از باتریهای کنونی خواهند داشت. اما متاسفانه این باتریها تا سال ۲۰۲۷ هم عرضه نمیشوند و این یعنی پیشرفت انقلابی در باتری به احتمال زیاد قرار نیست سال آینده رخ دهد.
شما چه انتظاراتی از گوشیهای هوشمند در سال ۲۰۲۴ دارید؟ فکر میکنید در بین موارد یادشده در بالا، کدام یک ضروریتر است؟
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید