با اینکه شرکت اسکوئر انیکس ماه آوریل ۲۰۲۰ را با عرضهی Final Fantasy VII Remake طوفانی آغاز کرد اما این بازی تنها عنوان نقش آفرینیای نبود که این ناشر برای عرضه در این ماه آماده کرده بود. بازی Trials of Mana دیگر عنوان نقش آفرینیای است که اسکوئر انیکس در بحبوحهی جنگ بزرگان این ژانر روانهی بازار کرده. این عنوان هم مانند Final Fantasy VII یک نسخهی بازسازی شده است که ۲۵ سال پس از انتشار نسخهی اصلی که روی کنسول SNES عرضه شده بود، با تغییراتی بزرگ راهی کنسولهای نسل هشتمی شده. آیا نسخهی فعلی توانسته موفقیت گذشتهی خود را تکرار کند یا با یک عنوان معمولی سروکار داریم که قصد دارد نان گذشتهی خود را بخورد؟
وقتی نمونهی فعلی را با نسخهی اصلی مقایسه میکنیم، یک نکته بیش از هرچیز به چشم میآید؛ سازندگان موفق شدهاند تا با اعمال تغییرات گسترده در گیمپلی و گرافیک نسخهی ۲۵ سال پیش، یک عنوان جدید خلق کرده و این بازی را با سلیقهی گیمرهای مدرن هماهنگ سازند. با این حال در کمال تاسف باید به این موضوع هم اشاره کرد که بازی Trials of Mana با وجود تمام تغییرات مثبت اعمال شده در گیمپلیاش، یک عنوان انقلابی نیست و نمیتواند خود را از زیر سایهی دیگر بازی JRPG منتشر شده در ماه آوریل یعنی Final Fantasy VII Remake بیرون بکشد.
بازی Trials of Mana شش کاراکتر قابل بازی دارد اما مانند تمامی عناوین مشابه، بازیکنان قادر به بازی با تمامی کاراکترها به صورت همزمان نیستند و تنها سه کاراکتر برای پیشبرد داستان در اختیارتان قرار میگیرند. با اینکه بازیکنان، سه کاراکتر را برای شروع بازی انتخاب میکنند، اما در این میان، یک کاراکتر به عنوان شخصیت اصلی عمل کرده و دو مبارز باقی مانده، نقش کاراکترهای جانبی را ایفا میکنند. هرکدام از این شخصیتها، داستان منحصر بهفرد خود را دارند و بازیکنان برای پردهبرداری از تمامی زوایای سناریو، باید چندین بار بازی را به پایان برسانند که همین موضوع ارزش تکرار بازی را بالاتر میبرد. البته انتظار نداشته باشید که با انتخاب کاراکترهای مختلف، داستان بازی به طور کامل دچار تحول شود، بلکه این قسمت پیش زمینهی هر کاراکتر و پایان بندی بازی است که تغییر میکند. بازی Trials of Mana مانند بسیاری دیگر از عناوین نقش آفرینی، پایانهای مختلفی دارد که بر اساس تصمیمات بازیکنان و انتخاب کاراکترها میتوان به آنها دست یافت.
داستان بازی از جایی آغاز میشود که درخت مانا (Mana) شروع به از دست دادن قدرت خود کرده و در این میان، برخی از موجودات شیطانی با استفاده از این موقعیت قصد دارند شمشیر مانا را به سرقت ببرند. برهمین اساس بازیکنان باید با دیدار با هشت سنگ مانا و کمک به نگهبانان آنها، از شمشمیر مانا محافظت کنند. برخلاف ظاهر و گرافیک کارتونی و شاد بازی Trials of Mana، داستان آن رنگ و بویی سیاسی و تاریک دارد که از جهاتی بیشباهت به وضعیت دنیای امروز ما نیست. توصیف داستان و سناریوی بازی در یک جمله کار سادهای نیست و با اینکه نکات پیچیده و عمیقی در پیکر سناریوی کلی بازی دیده میشود اما پیش زمینهی داستان هرکدام از کاراکترها بسیار سطحی و کلیشهای نوشته شده که یک نکتهی منفی بزرگ برای این بازی به شمار میرود. بازی Trials of Mana شامل شش فصل است که برای به پایان رساندن آنها به ۲۰ الی ۲۵ ساعت زمان نیاز دارید. البته زمان به پایان رسیدن هرکدام از این فصلها به راحتی قابل تشخیص نیست و بازی هیچ اطلاعاتی درباره زمان شروع و خاتمهی هرکدام از آنها در اختیار بازیکنان قرار نمیدهد.
بازی Trials of Mana شش کاراکتر قابل بازی دارد اما مانند تمامی عناوین مشابه، بازیکنان قادر به بازی با تمامی کاراکترها به صورت همزمان نیستند و تنها سه کاراکتر برای پیشبرد داستان در اختیارتان قرار میگیرند.
گرافیک بازی با وجود رنگآمیزی و طراحی زیبای کاراکترها، بینقص از آب درنیامده و ایرادات خاص خود را دارد. به عنوان مثال با اینکه طراحی شهرها و محیطهای مسکونی به زیبایی هر چه تمامتر صورت گرفته اما محیطها و دنیای بازی بسیار خالی بوده و همین از زیباییهای بازی میکاهد. با وجود برخی ایرادات جزئی، اجرای بازی روی نرخ ثابت ۳۰ فریم بر ثانیه باعث میشود این اندک اشکالات کوچک چندان به نظر نرسند. عمدهی موفقیتهای این بخش به موتور گرافیکی بازی برمیگردد که Unreal Engine 4 است؛ موتوری که بازیهای بسیاری در نسل هشتم بر پایهی آن ساخته شدهاند. از بعد بصری، رنگ در این بازی حرف اول را میزند؛ موردی که از خصیصههای بازیهایی است که شرکت اسکوئر انیکس میسازد. شاید بتوان گفت بازی Trials of Mana از نگاه گیمپلی، گرافیک و داستان بیش از هر چیز به بازی Dragon Quest XI شباهت دارد و سازندگان برای ساخت نسخهی ریمیک، بدون هیچ تردیدی از این عنوان خوش ساخت الهام گرفتهاند. یکی از مهمترین شباهتهای این دو بازی، وفاداری به طراحی دشمنان قدیمی است. بدین صورت که بسیاری از دشمنان در این بازی، طراحی قدیمی خود را حفظ کردهاند و به ظاهر ۲۵ سال گذشته خود وفادار ماندهاند.
اگر بخواهیم دربارهی گیمپلی بازی صحبت کنیم، باید گفت که نکتهی خاص یا انقلابیای در مورد آن وجود نداشته و دقیقا همانگونه است که از یک بازی JRPG انتظار میرود. بازیکنان براساس تواناییهای کاراکترشان، با تسلیحات سبک، سنگین و جادو به جنگ دشمنان خود رفته و برای اجرای تاکتیکها و دستورات جدید، مبارزات را متوقف میکنند. نکتهی جالب دربارهی مبارزات این است که بازیکنان با پیشروی در داستان میتوانند بدون محدودیت کلاس کاراکترهای خود را عوض کرده و از تمامی قابلیتهای جنگی موجود در بازی استفاده کنند. این نکته با اینکه تنوع مبارزات را در یک پلیترو بالا میبرد، اما از ارزش تکرار بازی کاسته و باعث میشود تا بازیکنان اشتیاق خود برای تجربهی دوبارهی بازی در قامت کاراکترهای باقیمانده را از دست بدهند. گیمپلی بازی با اینکه نقاط قوت زیادی داشته و از سوی دیگر مبارزات هم به خوبی طراحی شدهاند اما ایرادات زیادی در این بخش وجود دارد که باعث میشوند تا گیمپلی بازی Trials of Mana تبدیل به نقطه قوت آن نشود. به عنوان مثال همه چیز در بازی رک و پوستکنده در اختیار گیمرها قرار میگیرد و مانند عنوان The Legend of Zelda: Breath of the wild خبری از گشت و گذار و صحبت با کاراکترهای جانبی برای دریافت اطلاعات نیست، بیراه نیست اگر بگوییم بازیکنان بدون صحبت با حتی یک NPC هم میتوانند داستان را به پایان برسانند.
در نهایت باید گفت بازی Trials of Mana از نظر طراحی موسیقی و گرافیک در سطح بسیار بالایی قرار دارد اما ایرادات گیمپلی و داستان موجب میشوند این عنوان ۲۵ ساله زیر سایهی سنگین رقیب خود یعنی Final Fantasy VII Remake قرار گرفته و چیزی بیشتر از یک بازی خوب با پتانسیلهای از دست رفته نباشد.
- مبارزات جذاب
- طراحی هنری زیبا
- موسیقی متن شنیدنی
- سناریوی کلیشهای
- دنیای خالی
- روایت بد داستان
- هوش مصنوعی ضعیف
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید