فیلم Venom: Let There Be Carnage جدیدترین فیلم تام هاردی و دومین نقش آفرینی او در قامت ادی بروک است که با تغییراتی نسبت به قسمت اول و با وعدهی جبران مشکلات آن ساخته شده اما محصول نهایی یک فاجعهی تمام عیار است. در نقد فیلم Venom: Let There Be Carnage به دلایل این موضوع پرداخته و نقاط ضعف آن را بررسی میکنیم.
فیلم ونوم: بگذارید کارنیج بیاید که با نام ونوم ۲ نیز شناخته میشود، اثری در ژانر اکشن، علمیتخیلی و ابرقهرمانی است که توسط اندی سرکیس کارگردانی شده و تام هاردی، وودی هرلسون، میشکل ویلیامز و نائومی هریس در آن به ایفای نقش پرداختهاند. داستان فیلم Venom 2 با فاصلهی سه ساله از قسمت اول روایت میشود و روی تقابل ادی و ونوم با کلتوس کسدی و کارنیج تمرکز دارد.
ونوم ۲ با معرفی کوتاه دو شخصیت منفی جدید یعنی کلتوس کسدی (با بازی وودی هرلسون) و فرانسیس بریسون (با بازی نائومی هریس) آغاز شده و پیوند عاطفی بین این دو را نشان میدهد. سپس شاهد تلاش نویسنده برای خلق دیالوگهای طنز و نوعی شیمی بین ونوم و ادی هستیم که کاری از پیش نبرده و تمام این تلاشها تا انتهای فیلم نتیجهای در بر ندارند. ادی در فاصلهی حوادث دو قسمت، دوباره به کار سابقش مشغول شده و موفقیتهای زیادی در آن به دست آورده است.
نیمهی اول فیلم از حوادث بیاهمیتی تشکیل شده که نه تنها کمکی به پیشبرد داستان نمیکنند که مشکلات مختلفی مانند دیالوگهای فاجعه و روایت خسته کننده را یدک میکشند. البته در 45 دقیقهی بعدی نیز وضعیت به همین منوال است و چند سکانس اکشن بیمنطق و خواب آور جایشان را به دیالوگهای خسته کنندهی نیمهی نخست دادهاند.
یکی از بزرگترین مشکلات فیلم Venom: Let There Be Carnage داستان و نوع روایت آن است که توان سرگرم کردن بیننده برای مدت یک ساعت و نیم را ندارد. این در حالیست که مدت زمان بیشتر از دو ساعت به نوعی استاندارد برای فیلمهای این ژانر تبدیل شده و فیلمهای مشابه با تمام نقاط ضعف و قوت در بیشتر مواقع توان سرگرم کردن بیننده و نگه داشتن او تا انتهای فیلم را دارند. این موضوع نشان میدهد که سازنده اهمیتی به کیفیت فیلم نداده و نشان دادن صحنهی پس از تیتراژ و آماده کردن بیننده برای یک کراساور بین ونوم و اسپایدرمن، تنها هدفش از ساخت فیلم ونوم ۲ است.
پیدا کردن نکات مثبت فیلم ونوم ۲ مانند پیدا کردن سوزن در انبار کاه است. فیلم ترکیبی از ایدههای دسته چندم و مضحک است که به تصویر کشیده شده و فقط فروش خوبی را تجربه کرده که این مهم نیز تنها برای سازندگان آن نقطهی قوت محسوب میشود. فیلم در پرداختن به شخصیتها بسیار بد عمل کرده و هیچ دلیل و انگیزهی درستی برای کارهای هر شخصیت ارائه نمیکند. همچنین هیچکدام از بازیگران اکت باورپذیری ندارند و فقط تام هاردی و وودی هارلسن با اغماض در سطح قابل قبولی قرار دارند.
شخصیت منفی فیلم از ابتدا تا انتها در حال دست و پا زدن برای ارتباط با مخاطب و ایجاد حس همزاد پنداری در بیننده و همراه کردنش با کلتوس کسدی است که در این راه شکست سختی میخورد. تنها نقطهی قوت این شخصیت در پیش زمینهی داستانی اوست که او را نسبت به شخصیت منفی قسمت اول در جایگاه بالاتری قرار میدهد اما این مورد کوچک به تنهایی برای خلق یک ویلن خوب کافی نیست. از آن بدتر کارنیج است که عملا هیچ توضیح درستی در مورد چگونگی پیدایش و تفاوتهای او با ونوم داده نمیشود و یکی از ضعیفترین شخصیتهای شرور سینماست.
پیدا کردن نکات مثبت فیلم ونوم ۲ مانند پیدا کردن سوزن در انبار کاه است. فیلم ترکیبی از ایدههای دسته چندم و مضحک است که به تصویر کشیده شده و فقط فروش خوبی را تجربه کرده که این مهم نیز تنها برای سازندگان آن نقطهی قوت محسوب میشود.
اوج فاجعه به مبارزهی نهایی فیلم مربوط میشود که متاثر از وقایع قبلی به هیچ عنوان حس هیجان و تعلیق را برای بیننده بوجود نمیآورد و به جای نمایش یک مبارزهی جذاب و هیجان انگیز، یک دعوای خسته کننده و بیمنطق را ارائه میکند. در مجموع در مورد فیلم Venom: Let There Be Carnage میتوان گفت که با یکی از بدترین فیلمهای سال روبه رو هستیم که به هیچ عنوان ارزش وقت بیننده را ندارد.
فیلم Venom: Let There Be Carnage یک افتضاح به تمام معنا و لکهی ننگی در کارنامهی تام هاردی است که هیچ نکتهی مثبتی ندارد و تماشای آن فقط به افرادی که از کمخوابی رنج میبرند، پیشنهاد میشود. تنها هدف ساخت فیلم پر کردن جیب سازنده و آماده کردن بیننده برای کراساور ونوم و اسپایدرمن است که آن هم به بدترین شکل ممکن انجام شده است.
- ندارد
- روایت حوصله سر بر
- داستان مضحک
- سکانسهای اکشن بیمنطق
- شخصیت پردازی کاراکترهای منفی
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید