آخرین باری که صبح بیدار شدید تا یک طلوع باشکوه را تجربه کنید چه زمانی بود؟ یا به تماشای غروب خورشید در افق اقیانوس نشستهاید؟ دنیا در حال تغییر است و این تغییر آیا آینده ما را در دنیای متاورس رقم میزند.
وقتی پوست کسی را که دوستش دارید لمس میکنید چه حسی دارید؟ پدربزرگ و مادربزرگ، پدر و مادر، عاشق یا فرزند؟
آیا تا به حال تار عنکبوت پر از شبنم صبحگاهی را دیدهاید، یا بعد از باران، زمانی که خورشید از میان قطرات و لابهلای شاخ و برگهای خیس خورده میتابد تا الماس درخشان، یاقوت کبود و زمردهای پنهان در آن را آشکار کند؟
آیا تا به حال در یک محیط طبیعی مثل ساحل، بیابان، جنگل دور از یک شهر ایستادهاید و متوجه آن احساس عجیب و ظریف آزادی در بدن خود شدهاید؟
آیا تا به حال از نفس باد که صورت شما را در یک روز گرم تابستان خنک میکند شگفتزده شدهاید؟ یا در بهار از بوی شکوفه مست شدهاید؟ از تولد یک موجود جدید شگفت زده شدهاید؛ جوجهای که از پوستهاش بیرون میآید، بذری که جوانه میزند یا نوزادی در حال تولد؟ یا مکث کردهاید تا به جادوی محض زنده بودن فکر کنید؟
آیا زندگی در دنیای فیزیکی واقعی را دردناک، ترسناک و سخت میبینید و قصد دارید با ابزارهای حواسپرتی مثل کار، تلویزیون، ورزش، رمان، مواد مخدر… از آن فرار کنید؟!
اما با تغییراتی که در دنیا در حال رخ دادن است میتوان بدون نیاز به ابزارهای حواس پرتی، از واقعیت فرار کرد.
بنابراین سؤالات اساسی که باید از خود بپرسیم ساده است: آیا زندگی واقعی را با تمام دردها، غمها، ترسها و خشمهایی که با زیبایی، آزادی و عشق همراه است میخواهیم یا آنچه را که به ما میگویند باور میکنیم و میخواهیم همه چیزهای ناخوشایند از بین بروند و با ترکیب تمام احساسات و تجربیات خوشایند در توهم زندگی کنیم؟
بر اساس سالها تلاش، مجمع جهانی اقتصاد (WEF: World Economic Forum) بهتازگی طرح خود را برای ایجاد دنیای آینده تمام دیجیتالی به نام “متاورس” ارایه کرده است.
در این دنیای جدید اگر پدیدههای طبیعی از جنگلهای بارانی، سواحل و تغییرات آب و هوایی گرفته تا بیماری، خطر و ناراحتی برای شما آزاردهنده است، میتوانید از آنها فرار کنید. در دنیای جدید از انجام کاری که به شما دیکته میشود راضی خواهید بود، حتی بیشتر از قبل.
در دنیای متاورس ذهنتان دیگر مال شما نخواهد بود و نکته اینجاست در نهایت از همه آن احساسات ناخوشایند فرار نخواهید کرد. در دنیای متا فقط میتوانند برای کنترل مستقیم شما، یک هدف تعیین شده را محقق کنند.
اصلا متاورس چیست؟
متافورس یک محیط مجازی پایدار و به هم پیوسته برای آینده است که در آن عناصر اجتماعی و اقتصادی واقعیت را منعکس میکنند. کاربران میتوانند همزمان با دستگاهها و فناوریهای فراگیر با آن و یکدیگر تعامل داشته باشند و در عین حال با داراییهای دیجیتال درگیر شوند.
سال ۲۰۲۲ پیشرفتهای قابل ملاحظهای در زمینه متاورس انجام شد و اولین گامها در جهت واقعیسازی متاورژن برداشته شد.
اما از منظر تجربه انسانی، فناوریهای واقعیت توسعه یافته (XR)، واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR) و رابطهای مغز و کامپیوتر (BCI) در مجموع خود را بهعنوان پلتفرمهای محاسباتی بعدی جای میدهند.
با این وجود، واضح است که تعریف دقیق اصطلاح دنیا و آینده «متاورس» آیا این یک محصول، خدمات، مکان یا لحظهای در زمان است که بر سر آن توافق گستردهای حتی در میان کسانی که به طور معمول از این اصطلاح استفاده میکنند، صورت گرفته است. هنوز فناوری که آینده متاورس را شکل میدهد و تجربه انسانی، به وجود نیامده است.
به طور خاص، فراجهان لحظهای است که در آن زندگی دیجیتالی ما، هویتها، تجربیات، روابط و داراییهای آنلاین ما برایمان معنادارتر از زندگی فیزیکیمان میشود.
بسیاری از محققان، متاورس را شبیه لنزی توصیف میکنند که از طریق آن میتوان تحول دیجیتالی جاری را مشاهده کرد. اعتقاد بر این است که جهانهای مجازی، شامل دستگاههای متصل، بلاکچین و سایر فناوریها، به قدری رایج خواهند بود که متاورس به خود واقعیت تبدیل خواهد شد.
به این ترتیب زندگی دیجیتالی برای ما معنادارتر از زندگی فیزیکیمان میشود و دنیای غیرفیزیکی به خود واقعیت تبدیل خواهد شد.
البته باید به این موضوع توجه داشت که تصور نشود در معرض تهدید بزرگی نیستیم؛ همانطور که زرادخانههای عظیم سلاحهای هستهای قرار است برای ما «امنیت» فراهم کنند و در عین حال موجودیت تمام حیات روی زمین را تهدید میکنند؛ متاورس نیز بخشی از یک بسته اساسی از اقداماتی است که از یک سو زندگی انسان را متحول میکند و در عین حال ممکن است تهدیدی برای کل زندگی بشریت باشد.
متاورس یکی از عناصر در مسیر اجرای حکمرانی تکنوکراتیک (مکتب فکری است که در آن، شایستگی افراد برای قرار گرفتن در موقعیتهای مختلف بر اساس دانش تخصصی و فنی آنها سنجیده میشود) بر کل بشریت است.
اگر زمینی که اکنون روی آن زندگی میکنیم، در حال فروپاشی باشد، زیرساختها از هم پاشیده و زیست کره به طور جدی در حال تخریب باشد، اگر سبک زندگی بیسابقه مصرفکننده ما سطوح بیسابقهای از آلودگی را بهقدری گسترده ایجاد کرده باشد که اکنون علت مشکلات سلامتی در سطح جهان باشد، مشکلی نیست… ما فقط هدستهای متا خود را روی سرمان میگذاریم یا ایمپلنت مغزی میکنیم و به دنیای مصنوعی فرار میکنیم که به ما امکان میدهد به مشکلات زیست محیطی عظیمی که اکنون با آن روبهرو هستیم پشت کنیم.
آموزش در متاورس
البته متاورس عمیقا با سایر مولفههای مربوط به آنچه «آموزش» مینامند، در هم آمیخته است و بهطور دقیقتر بهعنوان فرآیندی توصیف میشود که طی آن بردههای جوان فراانسانی برنامهریزی میشوند تا عملکرد خود را در دنیای متاورس انجام دهند. البته «آموزش» بهتر از «برنامهنویسی مجازی بردگان جوان فراانسانی» به نظر میرسد، بنابراین، به منظور دور گزیدن از نگرانیهای آشکار، از واژه «آموزش» استفاده شده است.
در گردهمایی اخیر مجمع جهانی اقتصاد بر اهمیت واقعیت مجازی (VR) و فناوریهای هوش مصنوعی (AI) تاکید و به مزایای آموزشی و اقتصادی ناشی از آن پرداخته شد. بر این اساس نتیجهگیری شد که استفاده از این فناوریها در کلاس درس با کمک به افزایش دسترسی، ارتقای کیفیت و مقرون به صرفه بودن آموزش در سطح جهانی و یادگیری تجربی و واقعیت مجازی منجر میشود.
در این میان نگرانیهایی در رابطه با حفظ حریم خصوصی وجود دارد که البته، نیازی به نگرانی در مورد «تجربههای اولیه زندگی» آن فراانسانهای جوانی نیست که برای دهها سال بندگی، برنامهریزی میشوند.
با این حال، فراتر از مزایای آموزشی و اقتصادی، برخی از نویسندگان استدلال میکنند که دیجیتالی کردن آموزش میتواند در کاهش فشار بر محیط زیست و آب و هوا نقش داشته باشد.
بسیاری بر این باورند که استفاده از کتابهای درسی، نوتبوکها و مدادها بهعنوان ابزارهای آموزشی حیاتی، تهدیدی برای محیط زیست به شمار میروند و تأثیر نامطلوب بیشتری بر محیط زیست و اقلیم دارد تا هزینه زیست محیطی و تأثیر آب و هوای ناشی از تولید فناوری پیشرفته.
نوزادان در متاورس
در دنیای متاورس شاید بچهها به مدرسه نروند. به گفته کاتریونا کمپبل، کارشناس بریتانیایی در زمینهی هوش مصنوعی (AI)، تا سال ۲۰۷۰ متاورس به شما نوزادان مجازی، «کودکان دیجیتال دوستدار محیط زیست» میدهد. والدین از طریق نسل بعدی عینکهای واقعیت افزوده AR و دستکشهای لمسی، فرزندان خود را میبینند و با آنها تعامل خواهند داشت. فناوری کاربران را قادر میسازند تا حس واقعی لامسه را هنگام دست زدن به اشیاء مجازی یا هولوگرافیک تجربه کنند. این کودکان فضایی را اشغال نمیکنند، هیچ هزینهای برای تغذیه ندارند و تا زمانی که برای «زندگی» برنامهریزی شدهاند، سالم میمانند. هزینه اشتراک داشتن فرزند حداقل ۲۵ دلار در هر ماه خواهد بود.
محققان معتقدند در عرض ۵۰ سال فناوری به حدی پیشرفت خواهد کرد که نوزادانی که در دنیای آینده متاورس متولد میشوند از کودکان واقعی متمایز نمیشوند.
همانطور که متاورژن تکامل مییابد، میتوانیم کودکان مجازی را ببینیم که در بسیاری از کشورهای توسعهیافته به بخشی کاملا پذیرفته شده از جامعه تبدیل میشوند. «نوزادان مجازی» در زمان واقعی بزرگ میشوند و این موضوع تا سال ۲۰۷۰ عادی خواهد شد.
درست است، ادعا میشود که در عرض ۵۰ سال نوزادانی که در ماوراء جهان وجود دارند از آنهایی که در دنیای واقعی هستند متمایز نیستند! اما لحظهای مکث کنید به نظر شما آیا ممکن است؟
میتوانید از هم اکنون استفاده از نسخههای اولیه را تجربه کنید. برای مثال به Virtual Baby، Adopt a Virtual Baby و My Virtual Child مراجعه کنید.
به هر حال، شما هم رابطه جنسی نخواهید داشت، چه برای مقاصد تولید مثل و چه برای اهداف دیگر.
نقد متاورس
انتقادات بسیاری در مورد آینده و دنیای متاورس مطرح شده است. این دنیای جدید، جامعه و زندگی انسانی را برای آن دسته از افرادی که پس از اصلاح نژادی زنده ماندهاند، متحول میکند.
در حالی که برخی از مردم ممکن است دوست نداشته باشند متاورس به واقعیتی فراگیر تبدیل شود که جایگزین دنیای فیزیکی شود، برای زاکربرگها، مایکروسافتها و سرمایهداران بزرگ جهان، متاورس ساخته شده و این پتانسیل را دارد که تمام زندگی را به زندانهای دیجیتالی هدایت کند، جایی که میتوان از مردم برای خدمات و محصولات در قلمرو دیجیتال هزینه دریافت کرد. تکنوکراتها میتوانند با خیال راحت مردم جهان را در دنیای دیجیتالی بنشانند و تسلط خود را بر منابع طبیعی، اقتصاد و خود بشریت کامل کنند.
اما چه کسی در آینده و دنیای متاورس حکومت خواهد کرد؟ مدلهای حکمرانی دنیای واقعی یکی از گزینههای ممکن برای حکمرانی فراجهانی است. با این حال، به دور از اشاره به نهادهای حکمرانی تعریف شده در قانون اساسی، با کنترل و تعادل، بسیاری «فیسبوک» را به عنوان نمونهای از چنین مدل حاکمیتی در دنیای واقعی ذکر میکند. زندگی دیجیتالی برای ما “معنادارتر از زندگی فیزیکی ما” خواهد شد.
در گزارش مجمع جهانی اقتصاد از ابتکار بازطراحی جهانی صحبت شده و به این موضوع اشاره شده است که فرض میکند جهان به بهترین وجه توسط ائتلافی از شرکتهای چندملیتی و دولتها از جمله از طریق سیستم سازمان ملل متحد و سازمانهای جامعه مدنی منتخب (CSOs) مدیریت میشود.
بنابراین اگر باور دارید که قرار است در فراجهانی زندگی کنیم که فعلا اطلاعات زیادی دربارهی آن نداریم، عاقلانه است که بیشتر در مورد آن تحقیق کنیم.
پیشنهاد نخبگان همواره از نوع مدلهای حکومتی که معمولا توسط افراد «عادی» در زمینههای متعدد در نظر گرفته میشود، بسیار دور است، جایی که تأکید بر تسهیل مشارکت گسترده مردمی است، نه حکومت تکنوکراتها.
میتوانید به طور قابل توجهی در مورد آنچه که تکنوکراتها در ذهن دارند؛ از جمله تجارت موجود در مواردی مانند املاک مجازی، لباسهای مجازی و هنر مجازی و مشکلات آن را در مقالاتی در مورد متاورس مطالعه کنید.
اینجا باید درباره یک مساله ساده دیگر تأمل کنید؛ در آیندهای که هماکنون چیز زیادی از آن نمیدانیم ممکن است مجبور به پیروی از یک سری دستورالعمل تعیین شده مثل ایده خوردن حشرات، فاضلاب فرآوری شده و گوشت انسان، باشیم. بنابراین با توجه به اینکه ذهن شما دیگر متعلق به شما نخواهد بود، وقتی که متاورژن نحوه درک شما از دنیا را تعیین کند، جذابیت یا عدم جذابیت بسیاری از مسایل از جمله خوردن چیزهایی که هماکنون چندشآور به نظر میرسند، بی ربط خواهد بود. در این رابطه میتوانید مقالات «شرکت کانادایی متعهد به تولید دو میلیارد حشره در سال برای مصرف انسان» و «آیا گوشت پرورش یافته از سلولهای انسان را خواهید خورد؟» را مطالعه کنید.
چرا مردم متاورس را میپذیرند؟
چارلز آیزنشتاین در مقالهی اخیرش توضیح میدهد وقتی با عینکهای سهبعدی به تماشای فیلم نشسته بود، واقعیت روی صفحه آنقدر واضح، تحریککننده و عمیق بود که در مقایسه، دنیای واقعی خستهکننده به نظر میرسید.
چگونه ممکن است این اتفاق بیفتد؟
در دنیای جدید از قدرت ترس برای وادار کردن فرزندان برای سرکوب احساسات استفاده میشود، در نتیجه شدیدترین تجربیات از نظر احساسی ثبت میشوند؛ ظرفیت تجربه یک احساس ظریف از بین رفته است و بدون این ظرفیت، آنها نمیتوانند به افراد قدرتمند و شجاعی تبدیل شوند که خود اراده کردهاند؛ آنها یادگار انسان هستند. آماده و مایل به تبدیل شدن به بردهای فراانسانی و تنها ناخودآگاه آنهاست که در نهایت آنچه را که در دوران کودکی از آنها در دنیای واقعی گرفته شده است، در ماوراء جهان تجربه کنند.
اما آنها این تجربه را حتی در آینده و دنیای متاورس به دست نمیآورند. این چیزی نیست که نخبگان برای ما در نظر دارند.
مقاومت در برابر متاورس
البته متاورس تنها یکی از ویژگیهای دستورکار جهانی نخبگان است که بر ما تحمیل میشود و مقاومت در برابر ویژگیهای فردی، کافی نیست. ما باید به طور استراتژیک در برابر اساسیترین عناصر آن مقاومت کنیم تا کل دستورکار شکست بخورد.
اگر تمایل دارید به کسانی بپیوندید که از نظر استراتژیک در برابر برنامههای مرتبط با آن مقاومت میکنند، میتوانید در کمپین «ما انسان هستیم، ما آزادیم» شرکت کنید که فهرستی از ۳۰ هدف استراتژیک را برای انجام این کار مشخص میکند.
علاوه بر این و حتی به شکل سادهتر، میتوانید یک بروشور یکصفحهای دانلود کنید که مجموعهای از اقدامات غیرخشونتآمیز حیاتی را که هر کسی میتواند انجام دهد را مشخص میکند. این بروشور که اکنون به ۱۶ زبان چک، دانمارکی، انگلیسی، فنلاندی، فرانسوی، آلمانی، یونانی، عبری، مجارستانی، ایتالیایی، لهستانی، رومانیایی، روسی، صربی، اسپانیایی و اسلواکی در دسترس است، دانلود کنید.
نتیجه
شما میتوانید زندگی خود را با تمام چالشها و مشکلات، شادیها و دستاوردهای آن زندگی کنید، یا میتوانید در زندگی مجازی که شخص دیگری برای شما برنامه ریزی کرده است، زندگی کنید.
به طور خلاصه، مانند نئو در فیلم «ماتریکس»، شما یک انتخاب دارید؛ میتوانید قرص آبی را انتخاب کنید و به زندگی در دنیایی ترکیبی، تخیلی و کامپیوتری ادامه دهید، یا قرص قرمز را مصرف کنید و در این مورد، به مبارزه با کسانی که مصمم به دفاع از دنیای واقعی و جلوگیری از فرود در متاورس هستند، بپیوندید.
اما باید بدانید فقط تا زمانی که اراده آزاد دارید قدرت انتخاب خواهید داشت؛ پس زودتر انتخاب کنید.
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید