-
0/10
سوار بر قطار هایپ، با سرعت به روز انتشار بازی The Last of Us 2 نزدیک می‌شویم و سونی در ایستگاه یکی مانده به آخر، تصمیم به کاری گرفت که طرفداران این اثر را حتی بیش از قبل بی‌قرار کرده است.
سونی با به اشتراک گذاشتن نمایش بازی The Last of Us 2 در مراسم State Of Play، مکانیزم‌های گیم‌پلی این عنوان مورد انتظار را به نمایش گذاشت و با همراهی نیل دراکمن که سمت کارگردانی این بازی را بر عهده دارد، این تجربه چندین برابر لذت‌بخش‌تر شد. در مقاله‌ی پیش رو، به تمامی اطلاعات کسب شده از این نمایش – از جمله ایستر اگ‌ها (Easter Egg) برای طرفداران نکته‌سنج – خواهیم پرداخت.
درباره مقدمه‌ی بازی
بازی The Last of Us 2 شش سال پس از اتمام نسخه‌ی اول به وقوع می‌پیوندد. جوئل و الی در میان جامعه‌ای از بازماندگان، در شهرک Jackson واقع در ایالت Wyoming جای پیدا کرده و زندگی می‌کنند. جکسون پایگاهی امن و آرام است و ساکنین این شهر می‌توانند جدا از مشکلاتی که خارج از دیوارهای شهر، جانشان را به خطر می‌اندازد، جشن و پایکوبی برپا کنند و برای مدتی – هر چند کوتاه – از غم جهان فارغ شوند. متاسفانه در اوایل بازی، شهر جکسون متحمل فاجعه‌ا‌ی دردناک می‌شود که آرامش و آسایش حاکم بر این شهر را به تلاطم می‌اندازد. الی پس از این حادثه تصمیم می‌گیرد تا از باعث و بانیان این اتفاق، انتقام بگیرد و این‌گونه است که داستان اصلی بازی به جریان می‌افتد.
محیط‌های بازی The Last of Us 2
پس از رخ دادن حادثه‌ی جکسون، الی پا به سفری انتقام‌جویانه در آمریکا می‌گذارد. او در این سفر باید انواع مناطق و اقلیم‌ها را در فصل‌های مختلف پشت سر بگذارد؛ از سرمای سوزان جکسون پوشیده از برف گرفته، تا جنگل‌های سرسبز شمال غرب آمریکا. بخش عظیمی از بازی در شهر سیاتل جریان دارد؛ شهری که علاوه بر برج‌های سر به فلک کشیده، اطرافش بافتی روستایی دارد و آب‌های متلاطم، آرامش بندرگاهش را بر هم زده است. برای آن‌که بتوانیم فضاهای وسیع را به سرعت طی کنیم، ناتی‌داگ افسار اسبی را در اختیارمان قرار داده است که یادآور طراحی باز مراحل و جیپ قراضه‌ی نیتن دریک در ساخته‌ی قبلی این استودیو – یعنی Uncharted 4 – است. علاوه بر اسب برای طی کردن خشکی، الی برای این‌که در مناطق سیل‌زده‌ی سیاتل خیس نشود، از یک قایق موتوری استفاده خواهد کرد. همچنین الی بالا و پایین رفتن از ارتفاعات این شهر، طنابی را به همراه خواهد داشت که به او اجازه می‌دهد تا به مکان‌هایی برود که بدون طناب، دسترسی به آن‌ها غیرممکن است.
تفاوت‌های اساسی بین الی، جوئل و تداعی شدن آن‌ها در گیم‌پلی
بر خلاف جوئل که مردی میان‌سال و هیکلی است، الی نوجوانی چابک محسوب می‌شود. برای نشان دادن این تفاوت در گیم‌پلی، مکانیزمی به بازی اضافه شده که به شخصیت اصلی اجازه می‌دهد تا از روی موانع و یا فواصل، بپرد. دکمه‌ی پرش به الی فرصت می‌دهد یک قدم از دشمنان بازی جلوتر باشد و از موقعیت‌هایی بهره ببرد که دیگران به آن‌ها دسترسی ندارند. علاوه بر پرش، ناتی‌داگ تصمیم گرفته تا یک درجه بازی را عمیق‌تر کند و به این ترتیب، حالا شخصیت اصلی می‌تواند روی زمین بخوابد تا دشمنان او را نبینند. بازیکن می‌تواند با خوابیدن در چمن‌های بلند و جای گرفتن در زیر ماشین‌ها از چشم دشمنان پنهان بماند، اما مراقب باشید! چرا که دشمنان در این بازی هوشمندانه‌تر از سایر بازی‌ها هستند و در صورتی که بیش از حد به شما نزدیک شوند، شما را خواهند دید که اصلا عواقب خوبی برایتان نخواهد داشت.
چه انسان‌هایی مقابلمان خواهند ایستاد؟
در شهر سیاتل دو حزب عمده بر سر کنترل منابع و مناطق مختلف مبارزه می‌کنند؛ حزب Washington Liberation Front (یا WLF) و حزب Seraphites (یا Scars).
حزب WLF
در اوایل دوران قرنطینه‌ی سیاتل، گروهی در اعتراض به ارتش و حکومت نظامی شهر به‌پا خاست و بر خلاف تصورات پیروز شد. این گروه WLF نام داشت که با گذر زمان فاسد و فاسدتر شدند. اعضای گروه WLF بسیار حرفه‌ای و سازمان‌یافته هستند و با سلاح‌های ربوده شده از ارتش، هر کسی را که وارد مناطق تحت کنترلشان می‌شود، یا می‌کشند یا به اسارت می‌گیرند.
حزب Seraphites (یا Scars)
این گروه متشکل از مذهبیان بسیار تندرو است که صورتشان را به‌خاطر عقاید افراطی خود زخم کرده‌اند. در تناقض با WLF، سرافایت‌ها ساختار و طرز تفکری قبیله‌ای دارند. آن‌ها با کمک گیاهان پنهان شده و در تاریکی شب مخفیانه حرکت می‌کنند. این گروه به‌جای استفاده از تفنگ‌ها – که سر و صدای زیادی به‌پا می‌کنند – از تیر و کمان و چوب و چماق در مبارزه استفاده می‌کند. سرافایت‌ها در راستای پنهان ماندن، به جای آن‌که به صورت کلامی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، از سوت و اشارات دست بهره می‌گیرند. سکوت مرگبار این گروه هنگام بازی کردن ترس ویژه‌ای در دل مخاطب به‌وجود می‌آورد.
هر دو گروه مذکور سگ‌های نگهبانی دارند که بر خلاف انسان‌هایی که از قوه‌ی بینایی استفاده می‌کنند، حس بویایی خود را برای ردیابی الی به‌کار می‌گیرند.
Infectedها در بازی چه تغییری کرده‌اند؟
در بازی The Last of Us 2 همانند نسخه‌ی اول علاوه بر انسان‌ها، با بیماران مبتلا به قارچ Cordyceps نیز درگیر خواهیم شد. در این اثر با حفظ گونه‌های موجود در نسخه‌ی قبل، چندین گونه‌ی جدید از Infectedها به بازی اضافه شده‌اند. Runnerها باز خواهند گشت، با این تفاوت که این بار تعدادشان بیشتر است و رفتارشان بسیار خشن‌تر خواهد بود. Clickerهای نابینا که با قوه‌ی شنوایی، مکان شما را شناسایی می‌کنند نیز از قافله عقب نمانده‌اند و در این اثر حضور دارند. Stalkerها گونه‌ی جدیدی هستند که با صبر و شکیبایی در تاریکی منتظر طعمه‌ی خود می‌مانند و در موقعیت مناسب با خشونت و سرعت به سمت الی حمله‌ور می‌شوند. Shamblerها نیز برای اولین بار در این نسخه معرفی شده‌اند. این گونه‌ها جثه‌ای عظیم دارند و قارچ‌های مخلوط با چرک، سر تا پایشان را پوشانده است. اگر اجازه دهید شمبلرها از رعایت فاصله‌ی اجتماعی سرپیچی کنند، گاز خطرناکی را از بدنشان آزاد خواهند کرد که پوست الی را می‌سوزاند. نیل دراکمن با جمله‌ای عطش طرفداران را بیشتر کرد و در نمایش State Of Play گفت: «برای دیدن وحشتناک‌ترین و خطرناک‌ترین گونه‌ها باید تا روز انتشار منتظر باشید تا آن را تجربه کنید». این‌گونه بود که با سیاه شدن صفحه و شنیدن صدای مخوف این گونه‌ی مبهم، این بخش از نمایش به پایان رسید.
تحولاتی در سیستم مبارزه
این بازی شما را در دل موقعیت‌های گوناگونی قرار می‌دهد و گاهی اوقات مجبور می‌شوید مستقیما با تیر و تفنگ و چوب و چماق دشمنانتان را بکشید. در تمام این شرایط می‌توانید پا به فرار بگذارید تا دوباره موقعیت تحت کنترل شما باشد، اما اگر فردی با دل و جرات هستید و هیجان یک مبارزه‌ی خوب، شما را به وجد می‌آورد، درگیری تن‌به‌تن را به شما توصیه می‌کنیم. همان‌طور که گفته شد؛ الی بسیار چابک‌تر از دشمنانش است. برخلاف جوئل، الی این قابلیت را دارد که ضربات دشمنان را جاخالی دهد. اگر بتوانید با زمان‌بندی مناسب، در این جاخالی دادن‌ها مهارت یابید، می‌توانید گارد دفاعی دشمنانتان را بیاندازید و با یک Counter Attack سریع، کاری کنید که فکر کنند: «چه شد که قمه‌ای که می‌خواستم با آن الی را بکشم، الآن در بین دل و روده‌ی خودم قرار دارد». همچنین با پرتاب کردن آجری به سر دشمنان، می‌توانید آن‌ها را گیج کنید، سپس به سرعت، آن‌ها را به عنوان سپر انسانی به گروگان گیرید. نکته‌ای که در این بازی توجه هر کسی را به خود جلب می‌کند، تفاوت رویکرد جوئل و الی است؛ به این شکل که قهرمان نسخه‌ی اول برای زنده ماندن دست به کشتن بقیه می‌زد در حالی که الی برای انتقام و تخلیه‌ی فشارهای روانی دست به این کار می‌زند. انیماتورهای ناتی‌داگ با ساخت انیمیشن‌های خشونت‌‌آمیز برای کشت و کشتار، این نیت الی را به خوبی به مخاطب القا می‌کنند.
مخفی‌کاری در بازی The Last of Us 2
همانند نسخه‌ی اول، مخفی‌کاری بخش بزرگی از بازی را در بر خواهد گرفت. از آن‌جایی که الی تنها یک نفر است و در مقابلش افراد کارکشته‌ی بسیاری ایستاده‌اند، ترجیح بر این است که الی از دید آن‌ها پنهان بماند تا شاید کمی درگیری‌ها را عادلانه‌تر کند. در بخش گیم‌پلی نمایش State Of Play، برخی از قابلیت‌های الی در مخفی‌کاری را دیدیم. او از تمام ابزاری که در دست داشت، برای شکست دشمنان بهره برد. بازیکن از تیر و کمان برای کشتن دشمنانی دور دست استفاده‌ی زیادی می‌کرد. همچنین با قطعاتی که جمع‌آوری کرده بود، یک صدا خفه‌کن برای تفنگش ساخت و در سکوت مطلق با یک تیر مغز آدم‌های رو در رویش را از هم می‌شکافت. الی در قسمتی از نمایش، توانست بدون آن‌که کسی متوجه شود، از پشت به یک دشمن نزدیک شود و او را به گروگان بگیرد. فرد گروگان گرفته شده برای جانش التماس کرد ولی الی دیگر کودک معصومی که قبلا می‌شناختیم، نیست و برای حفظ موقعیت مخفیانه‌اش فرد را به پشت مانعی کشید و تصمیم گرفت که گلویش را با چاقو ببرد.
در بازی، شرایط منحصر به‌فردی نیز وجود خواهند داشت که در آن‌ها، هم انسان‌ها و هم Infectedها حضور دارند. در این موقعیت‌ها دو گزینه پیش رو دارید. گزینه‌ی اول: دل را به دریا زده و مستقیما با تعداد بی‌شماری دشمن درگیر شوید. هرچند که گزینه‌ی عاقلانه‌تر این است که با خلاقیت خود، کاری کنید تا گروه‌های مختلف یکدیگر را به کشتن دهند و شما، معدود افرادی را که زنده مانده‌اند، به قتل رسانید.
از چه ابزارهایی می‌توانیم برای بقا استفاده کنیم؟
تمام ابزارهایی که در نسخه‌ی اول بازی حضور داشتند، برای کمک به بقای الی در بازی The Last of Us 2 نیز باز خواهند گشت. الی باید با دقت قطعات پخش شده در محیط بازی را جمع‌آوری کند و با آن‌ها ابزارهایی بسازد که در مسیر انتقام‌جویانه‌اش به او کمک می‌کنند. علاوه بر گجت‌هایی مثل بمب دودزا، مین و تیرهای منفجره، الی از وسیله‌ای استفاده می‌کند که در نسخه‌ی قبلی جوئل به آن دسترسی نداشت؛ و آن صدا خفه‌کن تفنگ است. الی با استفاده از یک قوطی و مقداری پارچه می‌تواند صدا خفه‌کنی بسازد که تنها برای ۳ تیر از تفنگش دوام می‌آورد و سپس می‌شکند.
همچنین بازیکنان در این عنوان می‌توانند قابلیت‌های الی را مطابق بر سبک بازی خود بهبود ببخشند. شاید شما فردی هستید که بیشتر در مبارزه‌های رو در رو درگیر می‌شوید. در این صورت می‌توانید یک Skill بخرید که دقت تیراندازی شما را با تفنگ بیشتر می‌کند. شاید کسی هستید که در پناه سایه‌ها بهتر بازی می‌کند. در چنین شرایطی بهتر است تا مهارتی را بخرید تا دوام صدا خفه‌کن‌هایتان از ۳ تیر به ۵ تیر برسد. درون بازی نیز به صورت پراکنده میزهایی وجود دارند که الی می‌تواند از آن‌ها برای بهبود سلاح‌هایش استفاده کند. گزینه‌های مختلفی برای شخصی‌سازی تفنگ‌ها وجود دارد؛ به طور مثال برای اسنایپر خود به ۴ نوع آپگرید دسترسی خواهید داشت که یکی از آن‌ها دوربین تفنگ است. برای دیدن دامنه‌ی کامل آزادی‌های ما در شخصی‌سازی تجربه‌مان، باید تا انتشار بازی منتظر باشیم.
دردناک بودن کشتن انسان‌ها
موردی که خیلی توجه من را در این نمایش جلب کرد، دردناک بودن کشتن انسان‌هاست. شما هر بازی دیگری که فکرش را بکنید، کشتن دشمنان نهایت لذتی است که آن بازی می‌تواند به شما ارائه دهد. در The Last of Us 2 این‌گونه نیست و کشتن انسان‌ها به شکل دردناکی می‌تواند شما را اذیت کند. در قسمتی از این نمایش، الی مجبور می‌شود برای دفاع از خود، چاقوی نمادینش را در گلوی زنی فرو ببرد که در حال بازی کردن Hotline Miami روی PlayStation Vita خود بود. در لحظات آخر عمر کوتاه این زن، ترس و وحشت را در پیچ و خم ابروهایش می‌توان دید. وقتی سرش را روی زمین می‌گذارد فواره‌ای از خون و خلط از گلویش به بیرون فوران می‌کند و صدای غرغره‌ی خون این زن به گوش می‌رسد. ما یک NPC را نکشتیم؛ ما فردی را کشتیم که به Hotline Miami علاقه داشت. فردی را کشتیم که از چشمانش علاقه‌ی او به زنده ماندن را درک می‌کردیم. این یک مورد استثنایی هم نبود و در مورد تمام دشمنان بازی صدق می‌کند. دشمنان وقتی در حال مکالمه هستند از نام واقعی یکدیگر استفاده می‌کنند. وقتی الی، سگ یکی از دشمنان را می‌کشد، آن دشمن فریاد می‌زند و با اندوه فراوان می‌گوید: «وای الکس نه! تو الکس رو کشتی». در چنین موقعیت‌هایی می‌خواهیم دسته را زمین بگذاریم و عمیقا به کار پلیدمان فکر کنیم، ولی درست مانند الی، چاره‌ای جز ادامه دادن مسیر نداریم. مبارزه‌ها ادامه دارند و بقای خودمان در اولویت است.
پس از تاخیرهای فراوانی در انتشار، بازی The Last of Us 2 در تاریخ ۱۹ ژوئن ۲۰۲۰ (۳۰ خرداد ۱۳۹۹) منتشر می‌شود. با توجه به این‌که نسخه‌ی اول این سری، از پرطرفدارترین بازی‌های تاریخ است، انتظارات گیمرها از دنباله‌ی این اثر بی‌نهایت بالاست و سونی و ناتی داگ باید تمام این انتظارها را برآورده کنند. خوش‌بختانه تنها چند هفته‌ی دیگر باید برای انتشار این بازی دندان بر جگر بگذاریم و قصد ما در رسانه‌ی سرگرمی، بررسی این بازی است تا ببینیم که آیا ۷ سال انتظاری که برای تجربه‌ی این اثر کشیده‌ایم، ارزش داشته است یا نه.
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید