0/10

بازی Doom: The Dark Ages بهترین نسخه تاریخ این مجموعه است

سفر به گذشته اسلیر، نوآوری در مکانیزم‌ها و سلا‌ح‌ها به همراه اژدها و ربات Atlan

0/10 ۰ 16 ساعت قبل مقالات جانبی (گیم) کپی لینک

هر آن چیزی که از بازی Doom: The Dark Ages تاکنون دیده‌ایم ثابت می‌کند که اید سافت‌ویر بهترین نسخه تاریخ این مجموعه را آماده کرده است.

بازی Doom تاکنون چندان در کنار واژگانی چون “بزرگ” و “عظیم” تعریف نمی‌شده است. در مقابل دارای ارزش تکرار؟ بله، سرشار از رمز و رازها؟ بدون شک، جر دادن و سلاخی کردن؟ تا موقعی که بازی به پایان برسد. با این حال بازی کلاسیک Doom، نسخه دوم آن و حتی Doom 64 همواره به عنوان سفرهای خشونت‌آمیز با ریتم مناسبی در نظر گرفته می‌شدند. حتی ریبوت آن محصول سال 2016 از این منظر کاملا قابل هضم بوده به طوری به اتمام رساندن بخش داستانی آن در طول دو عصر غیرممکن نبوده و میل شما به تخریب موجودات اهریمنی را از هر جهت ارضاء می‌کرد.

عنوان Doom Eternal اوضاع را تغییر داد و مدت زمانی که در یک مرحله و یا یک درگیری نیاز داشتید تا آن را کامل کنید وابسته به میزان تسلط شما روی مکانیزم‌ها و تشخیص جهت‌ حرکت بازی بود. یک سقف مهارتی بالاتر امر قابل توجهی به شمار نمی‌رود، با این حال تیم سازنده در استودیو اید سافت‌ویر (id Software) پا را فراتر گذاشت و آن را با تمامی داستان‌ها و و جهان‌سازی که می‌توانست به آن دست پیدا کند پر کرد.

در حالی که در نسخه سال 2016 تنها با نگاهی گذرا به بخش Slayer’s Testaments می‌توانستید به راه خود ادامه دهید، بازی Doom Eternal از شما می‌خواست تا جاذبه و وزنی که مبارزات و پلیر دارند را درک کنید. به طور خلاصه در دنیای Doom اتفاقات بسیار بیشتری از صرفا کشتار شیاطین در حال وقوع قرار دارند. هر دو بسته الحاقی منتشر شده برای این بازی از منظر محتوا و پیچیدگی می‌توانستند یک بازی کامل باشند، به طوری که همه چیز به شکلی ترکیب شده بود تا با یکی از بزرگ‌ترین کمپین‌ها در طول تاریخ بازی‌های اول شخص شوتر مواجه باشیم. به طور متوسط، وبسایت HowLongtoBeat به طور تخمینی بیان می‌دارد که داستان اصلی بازی و بسته‌های الحاقی Eternal چیزی در حدود 24 ساعت زمان برای به پایان رساندن نیاز دارند. تکمیل تمامی جوانب نیز به آسانی می‌توانست به 41 ساعت زمان نیاز داشته باشد.

این موارد چرا اهمیت دارند؟ زیرا وقتی مدعی می‌شویم که بازی Doom: The Dark Ages قرار است بزرگ‌ترین و شاید بهترین نسخه تاریخ این مجموعه باشد، عظمت و شکوه آن آشکار باشد. در ابتدا به سراغ فضای مکانی و زمانی آن می‌رویم. عنوان The Dark Ages به بخش مهمی از داستان شخصیت اسلیر می‌پردازد و داستان آن پیش از حوادث نسخه سال 2016 به وقوع می‌پیوندد. در حالی که استودیو اید سافت‌ویر دقیقا تایید نکرده چه جزئیاتی در بازی تجربه می‌شود – برای مثال ورود شخصیت دوم اسلیر به قلمرو Argent D’nur، پیوستنش به Night Sentinels و در نهایت تبدیل شدنش به تنها چیزی که شیاطین از آن می‌ترسند – اما وعده داده که طرفداران شاهد چگونگی پیدایش اسلیر و تغییر جنگ به دست او خواهند بود.

برای درک بهتر، نبردهای توصیف شده در Argent D’nur مشابه درگیری‌های کوچک‌تر مشاهده شده در نسخه 2016 و Eternal نیستند. این‌ها مناطقی کاملا جنگی بوده جایی که Sentinels در مقابل توده‌هایی از شیاطین قرار دارند. نه، شخصیت اسلیر ناگهان به یک جنگجوی میدان نبرد تبدیل نمی‌شود با این حال این موضوع از ارزش برخوردار بوده که درک کنیم درگیری‌ها از نظر مقیاس و اهمیت چقدر بزرگ‌تر هستند. شما به عنوان پلیر در حال کنترل ابزار جنگی خشنی هستید اما هم‌چنان در همان جنگ در حال مبارزه هستید که به معنای وجود سطوحی در نحوه ارائه مرگ شما است.

از نمایش‌های بازی تاکنون مشاهده کرده‌ایم که یک اژدها برای سوار شدن و یک ربات مک Atlan برای راندن به بازی اضافه شده است. استودیو اید سافت‌ویر تایید کرده که این موارد تنها یک سری سکانس‌های ست‌پیس سینمایی از پیش طراحی شده برای لحظات محدودی نبوده و در عوض مکانیزم‌های کامل و جدیدی به شمار می‌روند. نبردهای آسمانی با نیروهای اهریمنی و فرود روی ساختمان‌ها به منظور پاکسازی کامل دشمنان پیش از آن که بخواهید دوباره به سطح زمین باز گردید، به نظر مهم‌ترین جنبه جدید بازی است. در رابطه با Atlan نیز، شاخ به شاخ شدن با شیاطین غول‌پیکر به مانند و ابعاد نبردهای فیلم‌های سینمایی گودزیلا، چیزی بوده که تاکنون مشابه آن مشاهده نشده است. چه طرفدار اثری چون فیلم Pacific Rim، مجموعه Power Rangers و یا بازی SHOGO: Mobile Armor Division باشید، ویژگی‌‌های جدید اضافه شده می‌تواند ارزش توجه شما را داشته باشد.

اما این‌ها تنها نوک یک قله زیر آب به شمار می‌روند. چندین مورد سلاح از جمله شاتگان و سوپر شاتگان به شکل کلاسیک خود بازگشته اما سایر موارد با بازنگری اساسی همراه شده‌اند. در عین حال سلاح‌های جدیدی از جمله Skull Crusher به بازی اضافه شده که از جمجمه به عنوان تیر استفاده کرده و آن‌ها به شکل تیغه به سمت دشمنان پرتاب می‌کند و از فاصله نزدیک به تیکه و پاره کردن آن‌ها می‌پردازد.

از سوی دیگر سلاح Railspike مناسب طرفداران Half-Life بوده که دلتنگ تیرکمان آن شده و به آن‌ها اجازه می‌دهد دشمنان را به دیوار چسبانده و سپس حساب آن‌ها را برسند. سپس به سلاح‌های جدید مخصوص فاصله نزدیک از جمله سلاح Gauntlet، سلاح Mace و سلاح Flail و هم‌چنین Shield Saw یا سپر اره‌ای می‌رسیم که قابلیت دفع حملات دشمنان و حتی پرتاب آن به مانند اره گردان به سمت دشمنان را مهیا می‌کند.

در عین حال اگرچه حرکات آکروباتیک و در بعد عمودی Doom Eternal لحظات مهیجی را فراهم می‌کرد، عنوان The Dark Ages اسلیر سنگین‌تر و زمینی‌تری را ارائه می‌کند. این کاراکتر به عنوان یک تانک قدرتمند و سنگین توصیف شده و از بتمن در کامیک بوک The Dark Knight نوشته فرانک میلر (Frank Miller) به عنوان منبع الهام یاد شده است. هم‌چنین یادآور نسخه‌های کلاسیک Doom و رویکرد همواره نزدیک به زمین آن است. اکشن بازی بی‌رحمانه‌تر و خشن‌تر بوده و بیشتر از هر زمان دیگری دشمن برای سلاخی کردن در مقابل‌تان قرار می‌گیرند.

در کنار همه این موارد، اید سافت‌ویر وعده داده که بازی Doom: The Dark Ages بهترین و بزرگ‌ترین کمپین تاریخ این مجموعه را ارائه کند. هوگو مارتین (Hugo Martin) کارگردان بازی توضیح داده که بخش داستانی واقعا بزرگ و طولانی بوده و حجم زیادی از محتوای اضافی نیز برای اکتشاف در آن قرار داده شده است. هم‌چنین مراحل آن بزرگ‌ترین محیط‌هایی بوده که تیم سازنده تاکنون طراحی و توسعه داده است. حال آن که بازی بیش از حد طولانی نبوده و تیم سازنده به بازه زمانی یک ساعته محتوای اضافه برای هر مرحله به عنوان تعادل مناسب اشاره داشته تا از حوصله مخاطب خارج نشود. حتی اگر بخواهید از مسیر اصلی خود خارج نشده و به کشف رمز و رازهای آن مشغول نشوید حجم قابل توجهی از محتوا با تنوع بسیار زیاد انتظار شما را می‌کشند. یکی از مثال‌های ارائه شده توسط مارتین در گفتگو با نشریه Edge، بدین شرح بود که شما می‌توانید مرحله را در یک فضای شبیه به سیاه‌چال آغاز کرده که در نیمه دوم مرحله به محیطی بازتر و ساختاری غیرخطی‌تر منتقل می‌شود.

یکی از جوانب مهم دیگر بازی عدم وجود بخش چندنفره بوده که شاید موجب شود بار تبلیغاتی بازی تا حدی در مقایسه با Doom 2016 و Doom Eternal کاسته شود اما از سوی دیگر بدین معنی بوده که تیم سازنده در استودیو اید سافت‌ویر تمامی تمرکز و منابع خود را معطوف بخش تک‌نفره کرده است. برای مثال کنار گذاشتن بخش چندنفره سبب شده تا سازندگان بتوانند نیروی خود را صرف پیاده‌سازی جوانب جدیدی چون راندن اژدها و هم‌چنین ربات Atlan نمایند.

تمامی جوانبی که تاکنون از بازی Doom: The Dark Ages به نمایش گذاشته شده حاکی از آن است که بهترین و بزرگ‌ترین نسخه در تاریخ این مجموعه مواجه هستیم. باید به این مسئله توجه داشته باشیم که بزرگ‌تر شدن ابعاد لزوما به معنی بهتر بودن نبوده اما تیم سازنده حداقل در اطلاعات و نمایش‌های خود نشان داده که تنها سعی نکرده تا به گسترش محیط به طولانی کردن کمپین و توجیح قیمت 70 دلاری آن بپردازد. اضافه شدن حجم قابل توجهی از محتوا و مکانیزم‌های جدید، نوآوری در طراحی سلاح‌ها، ریتم، سطح پولیش و تاکید روی داستان‌سرایی و اهمیت آن، همگی این وعده را تصدیق می‎‌کنند که با بهترین نسخه این مجموعه طرف هستیم.

عنوان Doom: The Dark Ages در تاریخ 15 می 2025 برابر 25 اردیبهشت 1404 برای کنسول ایکس باکس سری ایکس و اس، پلی استیشن 5 و پلتفرم رایانه‌های شخصی منتشر خواهد شد. ناگفته نماند مشترکین سرویس گیم پس نیز از روز نخست انتشار به آن دسترسی خواهند داشت.