تحمل ساعات ابتدایی، بزرگترین چالش تجربه‌ دوباره‌ی یک بازی است

احتمالا تا به حال شده که به خاطراتتان از یک بازی قدیمی فکر کرده باشید و بلافاصله وسوسه‌ شوید تا دیر یا زود دوباره آن را تجربه کنید. برای من، همیشه بخش جذابی که باعث می‌شود تا دوباره به یک بازی سر بزنم، جایی در اواسط بازی است. مثلا لذت شکست دادن یک والکری در God of War حسی خاص و بی‌همتاست که عملا در بازی‌های دیگر نمی‌توانید به دنبالش باشید. در مثال‌های دیگر، لت و پار کردن دشمن‌ها با اره‌برقی در DOOM یا تعقیب و گریز با دشمنان در آخرالزمان Mad Max به ذهنم می‌رسند.

تقریبا تمام این‌ها حس‌هایی هستند که زمانی آن‌ها را تجربه می‌کنید که در نیمه‌ی دوم بازی بوده و بخش خوبی از آن را پشت سر گذاشته باشید. تصور شما از دوباره بازی کردن یک بازی، مسیری که باید برای دوباره رسیدن به آن لذت طی کنید را شناسایی نمی‌کند. فرض کنید دلتان برای کشتی‌سواری در Assassin’s Creed 4: Black Flag تنگ شده و دلتان می‌خواهد دوباره هدایت یک کشتی را بر عهده بگیرید؛ وقتی به افتتاحیه‌ی بلک فلگ فکر می‌کنم، تنها چیزی که به ذهنم می‌آید، مسیری است که ادوارد کنوی برای تبدیل شدن از یک آدم شارلاتان به یک اساسین-تمپلار خودمختار طی می‌کرد. یعنی حداقل باید چند ساعت بازی کنید تا بازی از بخش‌های آموزشی ساعات ابتدایی و هاوانا عبور کند تا دوباره حس کاپیتان کشتی بودن را تجربه کنید.

بخش آموزشی تحمیلی

بخش‌های آموزشی همیشه بد نیستند؛ مثلا فرض کنید Death Stranding هیچ بخش آموزشی‌ای نداشت و شما را بدون راهنما در دنیای عظیمش رها می‌کرد. بخش‌های آموزشی یا Tutorialهای بازی‌ها، با گذر زمان هوشمندانه‌تر شده‌اند اما هنوز هم راه حلی برای کسانی که بخواهند دوباره یک بازی را تجربه کنند اما بخش آموزشی‌اش را نبینند، وجود ندارد. حتی اگر بازی به شما اجازه‌ی رد کردن بخش آموزشی یا خاموش کردن اعلان‌های آن را دهد، یکی دو ساعت اول بازی به صورت پیش‌فرض در راستای تعریف بخش آموزشی ساخته می‌شود و اتفاق هیجان‌انگیزی در آن منتظرتان نیست. در بازی‌های بزرگ، این مشکل حادتر است، چرا که مثلا در یک بازی مثل The Witcher 3، بخش آموزش و افتتاحیه‌ی آن می‌تواند حتی تا ۵ ساعت هم طول بکشد که زمان خیلی زیادی برای مخاطبی مثل من است که یک بار آن را کرده‌ام. مسلما در چنین حالتی، مخاطبی مثل من نیازی به آموزش‌های مجدد بازی در مورد مسائل ابتدایی مثل کاربرد شمشیر یا جادوهای گرالت ندارد.

درجه سختی پایین

تقریبا تمام بازی‌هابه جز در عناوین غیرداستانی، دارک سولزها و بازی‌های استراتژی، در ساعت‌های اول به شما راحت می‌گیرند. تجربه دوباره‌ی ساعات ابتدایی یک بازی برای چند ساعت اول همان‌قدر که خسته‌کننده است، کهحتی شما را به چالش هم نمی‌کشد. نتیجه‌ می‌شود بازیکنی که قبلا کلی تجربه کسب کرده و حالا دوباره باید چند ساعت را به همین منوال طی کند تا دوباره کمی از جنس چالش‌های بازی را تجربه کند. جالب اینجاست که بحث درجه سختی پایین حتی از بخش آموزشی هم جداست و باید ساعت‌ها پس از افتتاحیه‌ی یک بازی هم مرحله‌های مختلف را انجام دهید تا بازی کم‌کم دستش را رو کند.